παράφημι

English (LSJ)

poet. παραίφημι and πάρφημι,
A speak gently to, advise, μητρὶ δ' ἐγὼ παράφημι Il.1.577:—Med., persuade, appease, μνηστῆρας μαλακοῖς ἐπέεσσι παρφάσθαι Od.16.287, 19.6; τιν' ἄλλον παρφάμενος ἐπέεσσιν ἀποτρέψεις πολέμοιο Il.12.249, cf. Od.2.189; μαλακοῖσι παραιφάμενοι ἐπέεσσιν Hes.Th.90, cf. Parm.1.15.
2 freq. with collat. notion of deceit, speak deceitfully or speak insincerely, παρφάμεν ὅρκον, λόγον, Pi. O.7.66, P.9.43:—Med., πολλά μιν παρφαμένα beguiling him, Id.N.5.32.

German (Pape)

[Seite 506] (s. φημί), wie παραμυθέομαι, zureden, rathen, μητρὶ δ' ἐγὼ παράφημι, καὶ αὐτῇ περ νοεούσῃ, Il. 1, 577; u. im med. ermahnen, bereden, beschwichtigen, μνηστῆρας παρφάσθαι Od. 16, 287. 19, 6; h. Cer. 337; auch ἐπέεσσι παρφάμενος u. παραιφάμενος, Il. 12, 249. 24, 771 Od. 2, 189; Hes. Th. 29; gew. mit dem Nebenbegriffe listiger Überredung od. Täuschung; vgl. Pind. θεῶν δ' ὅρκον μέγαν μὴ παρφάμεν, Ol. 7, 65, wie παρφάμεν τοῦτον λόγον P. 9, 43; sp. D., wie τοῖα παραιφαμένη κατέρυκεν Ap. Rh. 2, 287, öfter; Orph. Arg. 95, μείλιχα παρφαμένη δὲ τὸν ὃν πόσιν, 1317; u. geradezu hintergehen, täuschen.

French (Bailly abrégé)

conseiller, donner un conseil τινί, à qqn;
Moy. inf. poét. παρφάσθαι, tromper par un mensonge, par un parjure, etc., τινά qqn.
Étymologie: παρά, φημί.

Dutch (Woordenboekgrieks.nl)

παρά-φημι, ep. inf. med. παρφάσθαι, ptc. παρφάμενος en παραιφάμενος. act. aanraden. med. overhalen, bepraten:. μνηστῆρας μαλακοῖς ἐπέεσσι παρφάσθαι de vrijers met vleiende woorden om de tuin leiden Od. 16.287.

Russian (Dvoretsky)

παράφημι: эп. πάρφημι и παραίφημι, дор. πάρφαμι
1 увещевать, сетовать (τινί Hom.);
2 med. уговаривать, обольщать (τινα μαλακοῖς ἐπέεσσιν Hom.);
3 med. лживо говорить: παράφημι ὅρκον Pind. давать ложную клятву.

English (Autenrieth)

mid. aor. inf. παρφάσθαι, part. παρφάμενος, παραιφάμενος: ad- vise, Il. 1.577; mid., mislead, delude, appease, Il. 24.771.

Greek Monolingual

και ποιητ. τ. παραίφημι και πάρφημι Α
1. μιλώ ήπια σε κάποιον, συμβουλεύω, παρακινώ, παρηγορώ κάποιον («μητρὶ δ' ἐγὼ παράφημι», Ομ. Ιλ.)
2. μέσ. παράφαμαι, παραίφαμαι, πάρφαμαι
καταπραΰνω, μαλακώνω («μαλακοῖσι παραιφάμενοι ἐπέεσσιν», Ησίοδ.)
3. (συχνά με την έννοια του δόλου) πείθω, εξαπατώ, παραβαίνω, δεν φυλάσσω τον όρκο («θεῶν δ' ὅρκον μέγαν μὴ παρφάμεν», Πίνδ.)
4. μέσ. εξαπατώ τον εαυτό μου («πολλὰ γάρ μιν παντὶ θυμῶ παρφαμένα λιτάνευεν», Πίνδ.).
[ΕΤΥΜΟΛ. < παρ(α)- + φημί «λέγω»].

Greek Monotonic

παράφημι: ποιητ. παραίφημι και πάρφημι,
1. μιλώ ευγενικά, συμβουλεύω, με δοτ., σε Ομήρ. Ιλ. — Μέσ., πείθω, καταπραΰνω, με αιτ., σε Όμηρ.
2. μιλώ απατηλά ή ψεύτικα, σε Πίνδ.· και στη Μέσ., στον ίδ.

Greek (Liddell-Scott)

παράφημι: ποιητ. παραίφημι καὶ πάρφημι, ὡς τὸ παραμυθέομαι, ὁμιλῶ ἠπίως πρός τινα, παραινῶ, συμβουλεύω, μητρὶ δ’ ἐγὼ παράφημι Ἰλ. Α. 577. ― Μέσ., καταπραΰνω, μαλάσσω, μνηστῆρας μαλακοῖς ἐπέεσσιν παρφάσθαι Ὀδ. Π. 287, Τ. 6· τιν’ ἄλλον παρφάμενος παρφάμενος ἐπέεσιν ἀποτρέψεις πολέμοιο Ἰλ. Μ. 249, πρβλ. Ὀδ. Β. 189· μαλακοῖσι παραιφάμενοι ἐπέεσσιν Ἡσ. Θ. 90· ― πρβλ. παράφασις. 2) συχνάκις μετὰ παραλλήλου ἐννοίας ἀπάτης, ὁμιλῶ ἀπατηλῶς, δὲν φυλάττω, παραβαίνω, παρφάμεν ὅρκον, λόγον Πινδ. Ο. 7. 121, Π. 9. 70· καὶ ἐν τῷ μέσ. τύπῳ, ὁ αὐτ. ἐν Ν. 5. 58.

Middle Liddell

poet. παραίφημι poet. πάρφημι
1. to speak gently to, to advise, c. dat., Il.:—Mid. to persuade, appease, c. acc., Hom.
2. to speak deceitfully or insincerely, Pind.; and, in Mid., Pind.