παραφωνία

Ἐσθλῷ γὰρ ἀνδρὶ τἆσθλὰ καὶ διδοῖ θεός → Bonis hominibus quid nisi bona det deus? → Dem edlen Mann gibt Gott auch das, was edel ist

Menander, Monostichoi, 141

Click links below for lookup in third sources:

Full diacritics: παραφωνία	Medium diacritics: παραφωνία	Low diacritics: παραφωνία	Capitals: ΠΑΡΑΦΩΝΙΑ
Transliteration A: paraphōnía	Transliteration B: paraphōnia	Transliteration C: parafonia	Beta Code: parafwni/a

English (LSJ)

ἡ, harmony. Bacch.Harm.61.

[Seite 507] ἡ, Nebenton, der mitklingende Ton, wie die Octave, s. Böckh comm. de metr. Pind. p. 254. – Mißton (?).

ἡ, ΝΑ παράφωνος
νεοελλ.
1. μουσ. φθόγγος που ηχεί παρά τους κανόνες του ρυθμού και της αρμονίας, παρατονία, δυσαρμονία, φάλτσο
2. μτφ. διαφωνία, ασυμφωνία, δυσάρεστη αντίθεση
αρχ.
μουσ. η συνήχηση τών φθόγγων, η αρμονία, καθώς και η μελωδική διαδοχή γειτονικών διαστημάτων, όπως της τετάρτης και της πέμπτης.