Ask at the forum if you have an Ancient or Modern Greek query!

commoror

From LSJ
Revision as of 06:49, 14 August 2017 by Spiros (talk | contribs) (D_2)

Ζῆν οὐκ ἄξιος, ὅτῳ μηδὲ εἷς ἐστι χρηστὸς φίλοςLife is not worth living if you do not have at least one friend.

Democritus, DK 68b22

Latin > English (Lewis & Short)

com-mŏror: (conm-), ātus, 1,
I v. dep. n. and a. (act. access. form ‡ commŏro, āre, acc. to Prisc. p. 797 P.).
I Neutr.
   A Prop., to stop somewhere, to tarry, linger, abide, sojourn, remain, stay (class.; most freq. in Cic. (about thirty times) and in Quint.): Romae, Cic. Quint. 6, 23; id. Att. 5, 12, 3: Ephesi, id. Fam. 3, 5, 5: Asturae, id. ib. 6, 19, 2: Brundisii, Suet. Aug. 17: ibidem, Cic. Clu. 13, 37: hic, Quint. 4, 2, 22: ad Helorum, Cic. Verr. 2, 5, 36, § 95 (ad Cybistra, id. Fam. 15, 4, 6; B. and K. moratus): circum istaec loca, Pompon. ap. Cic. Att. 8, 12, C, 1: apud aliquem, Cic. Imp. Pomp. 5, 13: apud Alyziam, id. Fam. 16, 3, 1: in tam miserā vitā, id. Q. Fr. 1, 3, 6.—Absol.: Milo paulisper, dum se uxor comparat, commoratus est, Cic. Mil. 10, 28: commorandi natura devorsorium nobis, non habitandi locum dedit, id. Sen. 23, 84: quaesivit... an tardare ac commorari te melius esset, id. ad Brut. 1, 18, 1: paulisper consistere et commorari, id. Rosc. Com. 16, 48; Suet. Tib. 11.—Of things: commorantes menses trahere, bring in, Plin. 22, 25, 71, § 147.—
   B Trop. (mostly with in or absol.; only once with cum): consilium diutius in armis civilibus commorandi, Cic. Fam. 6, 10, 1; Quint. 8, 3, 46: cum singulis paene syllabis, id. 8, prooem. § 31: in componendā togā, id. 11, 3, 156.—Of discourse: ut haereat in eādem commoreturque sententiā, to dwell upon, Cic. Or. 40, 137 (quoted by Quint. 9, 1, 41); cf. id. de Or. 2, 72, 292: fortasse supervacaneum fuerit hic commorari, Quint. 4, 2, 22. —Absol.: ipsa mihi veritas manum injecit et paulisper consistere et commorari cogit, Cic. Rosc. Com. 16, 48.—
II Act., to stop, detain, retard one (ante- and post-class.).— Prop.: an te auspicium conmoratum est? Plaut. Am. 2, 2, 58: me nunc conmoror, has foris quom non ferio, id. Ps. 4, 7, 35: cantharum, id. Men. 1, 2, 64; Sen. Contr. 2, 14, 10; Isid. Orig. 11, 3, 31.

Latin > French (Gaffiot 2016)

commŏror,¹⁰ ātus sum, ārī,
1 intr., s’arrêter, s’attarder : Ephesi sum commoratus Cic. Fam. 3, 5, 5, je me suis arrêté à Éphèse ; cum in eo commoratus essem Cic. Clu. 53, ayant insisté sur ce point