ἀνεψιός
Οὐ παύσεσθε, εἶπεν, ἡμῖν ὑπεζωσμένοις ξίφη νόμους ἀναγινώσκοντες; → What! will you never cease prating of laws to us that have swords by our sides? | Stop quoting the laws to us. We carry swords.
English (LSJ)
ὁ,
A first cousin, or generally, cousin, Il.9.464, Hdt.5.30,7.82, A.Pr.856, Com.Adesp.58D., etc., v. esp. And.1.47; ἀ. πρὸς πατρός Is.11.2; ἐκ πατρός Theoc.22.170: comically, ἐγχέλεων ἀ. Stratt.39. [ἀνεψιοῦ κταμένοιο Il.15.554, = ἀνεψιόο κτ., cf. Q.S.3.295.] (Cf. Skt. ναπᾱτ 'grandson', Lat. nepos, etc.)
German (Pape)
[Seite 228] ὁ, Geschwistersohn (Andoc. 1, 47 οὗτος ἀν. ἐμός· ἡ μήτηρ ἡ ἐκείνου καὶ ὁ πατἡρ ὁ ἐμὸς ἀδελφοί, u. nachher ἀν. καὶ οὗτος τοῦ πατρός· αἱ μητέρες ἀδελφαί) von Hom. an [der Il. 15, 554 in ἀνεψιοῦ das ι lang braucht] überall; auch allgem. entferntere Blutsverwandte, Vetter.
Greek (Liddell-Scott)
ἀνεψιός: ὁ πρῶτος ἐξάδελφος ἢ ἐν γένει ἐξάδελφος, Ἰλ. Ι. 494. Ἡρόδ. 5. 30., 7. 82, Αἰσχύλ. Πρ. 856, κτλ., ἴδε ἰδίως Ἀνδοκ. 7, 20· ἀνεψ. πρὸς πατρὸς Ἰσαῖος 83. 8· ἐκ πατρὸς Θεόκρ. 22. 170: κωμικῶς, ἐγχέλεων ἀνεψιὸς Στράττις ἐν «Ποταμίοις» 3: πρβλ. θηλ. ἀνεψιά. 2) ὡς παρ’ ἡμῖν, ἀνεψιός, Ἡρόδ. 7. 5· οὕτως ἐν τῷ Βυζαντ. δικαίῳ ἀνεψιός, -ιά, ὡς παρ’ ἡμῖν, ἔχει δὲ συσχετικὸν τὸ θεῖος, θεία. [Ὅταν ἡ λήγουσα ἐν τῇ κλίσει τῆς λέξεως ἐκτείνηται, ὁ Ὅμηρος ἐκτείνει καὶ τὴν παραλήγουσαν, ὡς π.χ. ἀνεψῑοῦ κταμένοιο Ἰλ. Ο. 554, πρβλ. Κόϊντ. Σμ. 3. 295]. Ἐκ ÖΝΕΠ ὁπόθεν καὶ τὸ νέποδες, ὃ ἴδε: - πρβλ. Σανσκρ. naptar, napât (nepos), napti (neptis)· Ζενδ. naptar, napat, θηλ. napti καὶ napta (οἰκογένεια), Λατ. nepos, neptis. Γοτθ. nithjîs, θηλ. nithjô (συγγενής), Παλαιο-Σκανδ. nefi (nepos) nipt (ἀδελφή), Ἀγγλο-Σαξ, nefa, Παλ. Ὑψ. Γερμ. nefo, niftila: - Τὸ α ἐν τῷ ἀνεψιὸς φαίνεται ὅτι εἶναι ἀθροιστ., οἱονεὶ con-nepos, M. Müller ἐν τοῖς Oxf. Essays 1856, σ. 21).
French (Bailly abrégé)
οῦ (ὁ) :
cousin germain ; cousin.
Étymologie: p. *ἀνέπτιος, ἀ- cop., νεπ- ; cf. lat. nepos.
English (Autenrieth)
gen. ἀνεψιόο (sic), Il. 15.554: sister's son, nephew, Il. 15.422; sometimes of other relations, ‘cousin,’ Il. 10.519.
English (Slater)
ᾰνεψιός
1 cousin Ἄδματος ἷκεν καὶ Μέλαμπος, εὐμενέοντες ἀνεψιόν Jason (P. 4.127) ἀνεψιὸς ζαμενὴς Ἑλένοιο Μέμνων (N. 3.63) ἀν]εψιοῦ[ (supp. Blass) ?fr. 333d. 9.
Spanish (DGE)
-οῦ, ὁ
• Prosodia: [ᾰ-]
• Morfología: [gen. sg. ἀνεφσιō Sol.Lg.5a]
primo carnal, Il.9.464, Sol.Lg.5a, b, Pi.P.4.127, N.3.63, Hdt.5.30, 7.82, A.Pr.856, E.IT 919, Th.1.132, Pl.Lg.766c, Isoc.21.9, Is.7.20, 10.13, D.19.290, LXX Nu.36.11, PTeb.323.12 (II d.C.), Luc.DMort.29.1, I.BI 1.662, ἀ. πρὸς πατρός primo por parte de padre Sol.Lg.50b, cf. Is.11.2, ἀ. ἐκ πατρός Theoc.22.170
•cóm. ἐγχελέων ἀ. Stratt.39
•οἱ Ἀνεψιοί Los primos tít. de una obra de Menandro, Stob.4.20.53.
• Etimología: De ἀ- protética y *nepti̯o- que se encuentra reflejado en av. naptya- ‘descendiente’, cf. aesl. netĭjĭ ‘sobrino’. Sin suf. -i̯o, cf. lat. nepōs y ai. napāt ‘sobrino’, tb. gr. νέποδες.
English (Strong)
from Α (as a particle of union) and an obsolete nepos (a brood); properly, akin, i.e. (specially) a cousin: sister's son.
