δίσαβος
Ὁ δὲ μὴ δυνάμενος κοινωνεῖν ἢ μηδὲν δεόμενος δι' αὐτάρκειαν οὐθὲν μέρος πόλεως, ὥστε ἢ θηρίον ἢ θεός → Whoever is incapable of associating, or has no need to because of self-sufficiency, is no part of a state; so he is either a beast or a god
English (LSJ)
[ῐ], ον, hyperdor. for δίσηβος,
A twice young, AP15.26 (Dosiad.).
German (Pape)
[Seite 642] (ἥβη), zweimal jung, Dosiad. ara 2 (XV, 26).
Greek (Liddell-Scott)
δίσᾱβος: [ῑ], -ον, Δωρ, ἀντὶ δίσηβος, ὁ δὶς ἡβῶν, δὶς νέος, Ἀνθ. Π. 15. 26.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
deux fois jeune, devenu jeune une seconde fois.
Étymologie: δίς, ἥβη.
Spanish (DGE)
(δίσᾱβος) -ον
• Prosodia: [-ῐ-]
hiperdor. dos veces joven de Jasón, Dosiad.2.
Greek Monolingual
δίσαβος, -ον (Α)
αυτός που διέρχεται την ήβη για δεύτερη φορά, ο ξανανιωμένος.
[ΕΤΥΜΟΛ. Ο τ. δίσαβος με υπερδωρισμό αντί δίσηβος < δισ- (βλ. δις) + ήβη].
Greek Monotonic
δίσᾱβος: [ῐ], -ον, Δωρ. αντί δίσηβος, ο δύο φορές νέος, σε Ανθ.
Russian (Dvoretsky)
δίσᾱβος: дор. = *δίσηβος.
