δαήρ

English (LSJ)

έρος, ὁ, voc. δᾶερ, Il.3.180,6.344, Men.135: dat. written τῷ δαιρι (sic) JHS37.105, cf. BCH8.382, Buresch

   A Aus Lydien 116:— husband's brother, brother-in-law: gen. pl. as disyll., δαέρων ἢ γαλόων Il.24.769. (Cf. Skt. devár-, Lith. gen. sg. dieve[rtilde]s, Slav. dèver[icaron], Lat. lēvir.)

German (Pape)

[Seite 513] έρος, ὁ, Mannes Bruder, Schwager; Hom. nominat. δαήρ Iliad. 3, 180; δαέρα Iliad. 14, 156; vocativ. δᾶερ Iliad. 6, 344. 355, vgl. Herodian. Scholl. Iliad. 6, 355; δαέρων, zweisylbig zu lesen, Iliad. 24, 762. 769. – Identisch ist das Latein. lēvir, vgl. lacrima altlatein. dacruma; Sanskrit dêvâ (St. dêvar) und dêvaras, Kirchenslaw. deveri, Litthau. deveris, gemeinsame Grundform daivar, das Griech. δαήρ zunächst entstanden aus δα Fήρ, s. Curtius Grundzüge der Griech. Etymol. 1 S. 197.

Greek (Liddell-Scott)

δᾱήρ: έρος, ὁ, κλητ. δᾶερ, ὁ ἀδελφὸς τοῦ συζύγου, ἀνδράδελφος· ἀνταποκρίνεται πρὸς τὸ θηλ. γάλως, Ἰλ. Γ. 180· γεν. πληθ.

French (Bailly abrégé)

έρος (ὁ) :
beau-frère, frère du mari.
Étymologie: p. *δαϜήρ = lat. levir.

Spanish (DGE)

(δᾱήρ) -έρος, ὁ

• Morfología: [gen. plu. como espondeo δαέρων Il.24.769]

• Morfología: [voc. δᾶερ Il.3.180, Men.Fr.122; ac. δαίρα TAM 5.56.9 (I d.C.); gen. δῆρος IKios 53.3; dat. δαΐρι TAM 5.660.5 (I d.C.), δαίερι MAMA 9.387 (Ezanos II d.C.)]
cuñado, hermano del marido, Il.ll.cc., 6.344, 14.156, Men.l.c., IKios l.c., MAMA l.c., TAM 5.707.9 (I d.C.), ll.cc., I.AI 17.352, Nonn.D.40.144.

• Etimología: Antiguo n. de parentesco de δαιϝήρ que a su vez procedería de *daiH1-u̯er rel ai. devár, lituan. dieverìs, aesl. děverǐ, aaa. zeihhur.

Greek Monolingual

δαήρ (δαέρος), ο (Α)
ο αδελφός του συζύγου, κουνιάδος.
[ΕΤΥΜΟΛ. Πρόκειται για αρχαία λέξη που δηλώνει συγγένεια και που συνδέεται με αντίστοιχες ινδοευρ. λέξεις, όπως αρχ. ινδ. devar, λατ. lēvir (μεταπλασμένο κατά το vir), αρμ. taygr, λιθ. diever-is, αρχ. σλαβ. dĕver-z. Ο τ. δᾱήρ < δαιFήρ, πράγμα που ερμηνεύει και τον ομηρικό τ. γενικής δᾰέρων < δαιFρών (πρβλ. και μτγν. τ. δοτικής δαιρί (< δαιFρί), που απαντά στην Ελληνική της Λυδίας)].

Greek Monotonic

δᾱήρ: -έρος, ὁ, κλητ. δᾶερ, αδερφός συζύγου, ανδράδελφος, κουνιάδος, Λατ. levir, αντίστοιχο του θηλ. γάλως, σε Ομήρ. Ιλ.

Dutch (Woordenboekgrieks.nl)

δαήρ -έρος, ὁ, vοc. δᾶερ, gen. plur. δαέρων, zwager.

Russian (Dvoretsky)

δᾱήρ: έρος ὁ (gen. pl. δαέρων - двухсложно) брат мужа, деверь Hom.

Frisk Etymological English

Grammatical information: m.
Meaning: husbands brother, brother-in-law.
Other forms: Acc. -έρα, voc. δᾶερ, gen. pl. δαέρων Ω 769 (verse initial) and 762 (Il.), hellenist. and late also acc. and dat. sg. δαῖρα, δαιρί, nom. pl. δέρες (Lydia), gen. sg. δῆρος (Bithynia).
Derivatives: Perhaps Δάειρα, s.v.
Origin: IE [Indo-European] *deh₂i-uer brother-in-law
Etymology: Old relative term, agreeing with Skt. devár-, Arm. taygr, Lith. diever-ìs, OCS děver-ь; so from *δαιϜήρ (so δαιρί from *δαιϜρί and *δαιϜρῶν for metrically impossible δαέρων?; see Schwyzer 266 und 568). Lat. lēvir was transformed after vir, and with Sabine l- for d- and ē from the general language for ae. Also the Germ. word, OHG zeihhur, OE tācor, with unfitting velar, was influenced by another word (to Lith. láigonas brother of the wife?).