κυνάριον
διὸ καὶ μεταλάττουσι τὴν φυσικὴν χρῆσιν εἰς τὴν παρὰ φύσιν αἱ δοκοῦσαι παρθένοι τῶν εἰδώλων → therefore those professing to be virgins of the idols even change the natural use into the unnatural (Origen, commentary on Romans 1:26)
English (LSJ)
τό, Dim. of κύων,
A little dog, puppy, Pl.Euthd. 298d, X. Cyr.8.4.20, Theopomp.Com.90, Alc.Com.33, Ev.Matt.15.26; small waxen image of a dog used in magic, PMag.Par.1.2945: less correct than κυνίδιον acc. to Phryn.157; but κυνάριον καὶ κυνίδιον δόκιμα Id.PSp.84 B.
Greek (Liddell-Scott)
κῠνάριον: τό, ὑποκορ. τοῦ κύων, Πλάτ. Εὐθύδ. 298D, Ξεν. Κύρ. 8. 4, 20, Θεόπομπ. Κωμ. ἐν Ἀδήλ. 19, Ἀλκαῖ Κωμ. ἐν Ἀδήλ. 4· ἀλλὰ θεωρεῖται ὡς τύπος ἧττον δόκιμος τοῦ κυνίδιον, πρβλ. Λοβ. Φρύν. 180.
French (Bailly abrégé)
ου (τό) :
petit chien, petite chienne.
Étymologie: κύων.
Spanish
English (Strong)
neuter of a presumed derivative of κύων; a puppy: dog.
English (Thayer)
κυναριου, τό (diminutive of κύων, equivalent to κυνίδιον, which Phryn. prefers; see Lob. ad Phryn., p. 180; cf. γυναικάριον), a little dog: Xenophon, Plato, Theophrastus, Plutarch, others.)
Greek Monolingual
το (Α κυνάριον)
σκυλάκι («προσάλλεσθαί σε δεήσει ὥσπερ τὰ κυνάρια», Ξεν.).
[ΕΤΥΜΟΛ. < κύων, κυνός + υποκορ. κατάλ. -άριον].
Greek Monotonic
κῠνάριον: τό, υποκορ. του κύων, μικρός σκύλος, σκυλάκι, σε Ξεν. κ.λπ.
Russian (Dvoretsky)
κῠνάριον: (νᾰ) τό маленькая собачка, щенок Xen., Plat., NT.
Dutch (Woordenboekgrieks.nl)
κυνάριον -ου, τό, demin. van κύων, hondje, jonge hond.
Middle Liddell
κῠνάριον, ου, τό, [Dim. of κύων
a little dog, whelp, Xen., etc.
Chinese
原文音譯：kun£rion 去那里按
詞類次數：名詞（4）
原文字根：繁多（小）
字義溯源：小狗，狗，家犬；源自（κύων）*=狗）
出現次數：總共（4）；太（2）；可（2）
譯字彙編：
1） 狗（3） 太15:26； 太15:27； 可7:27；
2） 小狗（1） 可7:28
