οὐδαμόσε
Τὸ νικᾶν αὐτὸν αὑτὸν πασῶν νικῶν πρώτη τε καὶ ἀρίστη. Τὸ δὲ ἡττᾶσθαι αὐτὸν ὑφ' ἑαυτοῦ πάντων αἴσχιστόν τε ἅμα καὶ κάκιστον. → Τo conquer yourself is the first and best victory of all, while to be conquered by yourself is of all the most shameful as well as evil
English (LSJ)
Adv. of οὐδαμός,
A = οὐδαμοῖ, Th.5.49, Pl.Phd.108a, 109a, D.43.74.
German (Pape)
[Seite 408] dem πόσε entsprechend, nirgends hin, nach keinem Orte hin; κληθῆναι, Plat. Phaed. 109 ai Soph. 250 c, öfter, u. Folgde.
Greek (Liddell-Scott)
οὐδᾰμόσε: Ἐπίρρ. τοῦ οὐδαμός, = οὐδαμοῖ, Θουκ. 5. 49, Πλάτ. Φαίδων 108Α, 109Α, κτλ.
French (Bailly abrégé)
adv.
nulle part avec mouv.
Étymologie: οὐδαμός, -σε.
Greek Monolingual
οὐδαμόσε (Α)
επίρρ. σε κανένα μέρος, προς κανένα μέρος.
[ΕΤΥΜΟΛ. < οὐδαμός + επιρρμ. κατάλ. -σε (πρβλ. μηδαμό-σε)].
Greek Monotonic
οὐδᾰμόσε: επίρρ. του οὐδαμός = οὐδαμοῖ, σε Θουκ., Πλάτ.
Russian (Dvoretsky)
οὐδᾰμόσε: adv. ни в какую сторону, никуда (κλιθῆναι Plat.; ὅπλα ἐπενεγκεῖν Thuc.).
Middle Liddell
[adverb of οὐδαμός, = οὐδαμοῖ, Thuc., Plat.]
