κυρώνω

Greek Monolingual

(AM κυρῶ, -όω)
1. καθιστώ κάτι έγκυρο, δίνω σε κάτι κύρος, επικυρώνω (α. «ο νόμος πρέπει να κυρωθεί από τον πρόεδρο της Δημοκρατίας» β. «ἡ ἐκκλησία κυρώσασα ταῡτα διελύθη», Θουκ.
γ. «ἐκεκύρωτο ὁ γάμος Κλεισθένεϊ», Ηρόδ.)
2. επιβεβαιώνω, πιστοποιώ, διαβεβαιώνω («δόμοις ἐμοῑσι τήνδ' ἐκύρωσας φάτιν», Αισχύλ.)
μσν.
αποφασίζω
αρχ.
1. (σχετικά με επιχειρήματα ή διδασκαλίες) υποστηρίζω
2. παρέχω κάτι σε κάποιον με θέρμη («παρακαλῶ ὑμᾱς κυρῶσαι εἰς αὐτὸν ἀγάπην», ΚΔ)
3. υποστηρίζω
4. μέσ. κυροῦμαι, -όομαι
εκπληρώνω τους σκοπούς μου
5. παθ. α) (σε πλειοδοσία) κατακυρώνομαι
β) προσδιορίζομαι («ποῑ κεκύρωται τέλος;», Αισχύλ.)
γ) αποφασίζομαι («ἐκυρώθη... τηρηθῆναι τὸν νόμον», Αριστοτ.)
6. (η μτχ. παθ. αορ. ως ουσ.) ὁ κυρωθείς
ο πλειοδότης στον οποίο κατακυρώνεται αυτό που έχει τεθεί σε δημοπρασία
7. φρ. «κυρῶ δίκην» — εκδίδω απόφαση για δίκη.
[ΕΤΥΜΟΛ. Ο τ. κυρῶ πιθ. < κῦρος, ενώ δεν αποκλείεται η παραγωγή του απευθείας από το θ. κυρ- του κύρ-ιος (πρβλ. ἀνδρ-ωθῆναι: ἀνήρ). Ως β' συνθετικό απαντά στις εξής λ: ακυρώ, επικυρώ, κατακυρώ, προσκυρώ
αρχ.
αποκυρώ, διακυρώ, εξαγκυρώ, παρακυρώ, συγκυρώ, συνεπικυρώ, υποκυρώ
νεοελλ.
προσεπικυρώ / -ώνω].