μαδίζω
διὸ δὴ πᾶς ἀνὴρ σπουδαῖος τῶν ὄντων σπουδαίων πέρι πολλοῦ δεῖ μὴ γράψας ποτὲ ἐν ἀνθρώποις εἰς φθόνον καὶ ἀπορίαν καταβαλεῖ → And this is the reason why every serious man in dealing with really serious subjects carefully avoids writing, lest thereby he may possibly cast them as a prey to the envy and stupidity of the public | Therefore every man of worth, when dealing with matters of worth, will be far from exposing them to ill feeling and misunderstanding among men by committing them to writing
English (LSJ)
A f.l. for μαδάω, Hp.Mul.2.189. II pluck or singe bare, Hippiatr.2 (Pass.).
Greek (Liddell-Scott)
μᾰδίζω: μέλλ. -ίσω, ἐπὶ τῶν τριχῶν, πίπτω, «πέφτω», ὡς τὸ μαδάω, Ἱππ. 667. 2 (ἔνθα ὁ Littré μαδήσῃ). ΙΙ. ὡς καὶ νῦν, μαδίζω, μαδῶ, «ξεμαδίζω», τὸν πώγωνα παρὰ Salmas. εἰς Tertull. Pall. σ. 338.
Greek Monolingual
(I)
(AM μαδίζω)
μαδώ.
[ΕΤΥΜΟΛ. Μεταπλασμένος τ. του μαδώ κατά τα ρ. σε -ίζω].
(II)
μαδίζω (Μ)
1. (αμτβ.) επιτίθεμαι, συμπλέκομαι, πολεμώ
2. (μτβ.) εκπολιορκώ, κατανικώ
3. (μτβ.) καταβάλλω, νικώ
4. (αμτβ.) ερίζω, φιλονικώ, καβγαδίζω.
[ΕΤΥΜΟΛ. < ὁμαδίζω < ὁμάδι «μαζί, ομαδικά» ή < ὅμαδος «βοή, θόρυβος μάχης»].
