ἀνάλημμα

From LSJ
Revision as of 11:40, 15 August 2022 by Spiros (talk | contribs) (Text replacement - " l.c." to " l.c.")

Ubi idem et maximus et honestissimus amor est, aliquando praestat morte jungi, quam vita distrahi → Where indeed the greatest and most honourable love exists, it is much better to be joined by death, than separated by life.

Valerius Maximus, De Factis Dictisque
Click links below for lookup in third sources:
Full diacritics: ἀνάλημμα Medium diacritics: ἀνάλημμα Low diacritics: ανάλημμα Capitals: ΑΝΑΛΗΜΜΑ
Transliteration A: análēmma Transliteration B: analēmma Transliteration C: analimma Beta Code: a)na/lhmma

English (LSJ)

ατος, τό, A that which is used for repairing or supporting; sling for a wounded limb, Hp.Off.23. II any high erection or embankment, especially of substructures or retaining-walls, SIG2587.20, SIG290 (Delph.), 813A5 (Delph.), IG11.163A38 (Delos), cf. 165.33, D.S.17.71: pl., Id.20.36, D.H.3.69, IG4.203.21; τὸ ἀ. τῆς πόλεως Δαυίδ LXX 2 Ch.32.5; ἀ. ὑψηλὸν περιβόλου ἱεροῦ ib.Si.50.2. III sun-dial, CIG2681, Vitr.9.7.7. IV = μέρος τι τοῦ ἥπατος, Hsch.

German (Pape)

[Seite 195] τό, Erhebung, Aufrichtung? τὰ ἀναλήμματα, bei D. H. 3, 69. 4, 59, u. im sing. Diod. Sic. 17, 71, vgl. 20, 36, untergebaute Mauern, substructiones. die zur Befestigung u. Grnndlage dienen: Vitruv. nennt daher die auf ein solches Postament gestellte Sonnenuhr selbst analemmata.

Spanish (DGE)

-ματος, τό
• Alolema(s): ἀνάλαμμα SIG 290 (Delfos IV a.C.)
I 1medic. cabestrillo Hp.Off.23.
2 arq. muro de contención en diversos tipos de construcciones IG 22.1672.20 (Eleusis IV a.C.), SIG l.c., IG 11(2).163A.38, 165.33 (Delos), FD 3.181.5 (I a.C.), IG 4.203.21
terraza, CIG 2681 (Yasos), D.H.3.69.1, D.S.17.71, 20.36, LXX Si.50.2, LXX 2Pa.32.5.
II 1astr. proyección sobre un plano de partes de la esfera celeste, Hero Dioptr.304.19, tít. de una obra de Ptolomeo, Vitr.9.6.1, 7.6, tít. de una obra del matemático Diodoro de Alejandría, Papp.246.1.
2 cierta parte del hígado Hsch.

Greek Monolingual

το (Α ἀνάλημμα)
τείχος που οικοδομείται για να συγκρατήσει από κατολίσθηση το υλικό ισοπέδου επιχωματώσεως σε επικλινές έδαφος, αντέρεισμα, πεζούλα
αρχ.
1. οτιδήποτε χρησιμοποιείται ως υποστήριγμα
2. ιατρ. χειρολάβος, η ταινία που περνιέται στον λαιμό για να συγκρατεί σπασμένο βραχίονα, ο αορτήρας.
[ΕΤΥΜΟΛ. < ἀνα- + -λῆμμα < λαμβάνω.

Russian (Dvoretsky)

ἀνάλημμα: ατος τό фундамент, подпора Diod.