καταρνέομαι
Ἀναβάντα γὰρ εἰς τὴν ἀκρόπολιν, καὶ διὰ τὴν ὑπερβολὴν τῆς λύπης προσκόψαντα τῷ ζῆν, ἑαυτὸν κατακρημνίσαι → For he ascended the acropolis and then, because he was disgusted with life by reason of his excessive grief, cast himself down the height
English (LSJ)
deny strongly, persist in denying, φῄς, ἢ καταρνῇ μὴ δεδρακέναι τάδε; S.Ant.442, cf. PFlor.181.5 (iii A.D.).
German (Pape)
[Seite 1374] läugnen, φὴς ἢ καταρνεῖ μὴ δεδρακέναι τάδε Soph. Ant. 438.
French (Bailly abrégé)
-οῦμαι;
nier, renier.
Étymologie: κατά, ἀρνέομαι.
Dutch (Woordenboekgrieks.nl)
κατ-αρνέομαι (categorisch) ontkennen.
Russian (Dvoretsky)
καταρνέομαι: отрицать: φῂς ἢ καταρνῇ μὴ δεδρακέναι τάδε; Soph. ты признаешь или отрицаешь, что сделал это?
Greek Monotonic
καταρνέομαι: μέλ. -ήσομαι, αρνούμαι σθεναρά, εμμένω στην άρνηση, σε Σοφ.
Greek (Liddell-Scott)
καταρνέομαι: ἀρνοῦμαι ἰσχυρῶς, ἐπιμένω ἀρνούμενος, μετ’ ἀπαρεμ. καὶ τοῦ μή, φῂς ἢ καταρνεῖ μὴ δεδρακέναι τάδε; Σοφ. Ἀντ. 442.
