ἠρέμησις
διὸ δὴ πᾶς ἀνὴρ σπουδαῖος τῶν ὄντων σπουδαίων πέρι πολλοῦ δεῖ μὴ γράψας ποτὲ ἐν ἀνθρώποις εἰς φθόνον καὶ ἀπορίαν καταβαλεῖ → And this is the reason why every serious man in dealing with really serious subjects carefully avoids writing, lest thereby he may possibly cast them as a prey to the envy and stupidity of the public | Therefore every man of worth, when dealing with matters of worth, will be far from exposing them to ill feeling and misunderstanding among men by committing them to writing
English (LSJ)
hyperdor. ἀρέμησις, εως, ἡ, Ti.Locr.104b:—rest, opp. κίνησις, Arist.Ph.251a26, al.; ἡ νόησις ἔοικεν -ήσει μᾶλλον ἢ κινήσει Id.de An.407a32; ἐν ἀρεμήσει, of ἐπιθυμία, Ti.Locr.l.c.
German (Pape)
[Seite 1175] ἡ, das Ruhig-, Gelassensein, die Ruhe; ἐπιθυμίαν ἐν ἀρεμήσει εἶμεν Tim. Locr. 104 b; neben πράϋνσις u. κατάστασις ὀργῆς, im Gegensatz von κίνησις, Arist. rhet. 2, 3, vgl. de anim. 1, 3, 13.
French (Bailly abrégé)
εως (ἡ) :
c. ἠρεμία (au propr. et au fig.).
Étymologie: ἠρεμέω.
Russian (Dvoretsky)
ἠρέμησις: дор. ἀρέμησις, εως ἡ
1 покой, неподвижность (ἐν ἀρεμήσει εἶμεν Plat.; ἡ ἠ. στέρησις τῆς κινήσεως, sc. ἐστιν Arst.);
2 спокойствие, успокоение (τῆς ὀργῆς Arst.).
Greek (Liddell-Scott)
ἠρέμησις: -εως, ἡ, ἡσυχία, ἀκινησία, ἀντίθ. κίνησις, Ἀριστ. Φυσ. 8. 1, 7 κ. ἀλλ. 2) καθησύχασις, καταπράϋνσις, Τίμ. Λοκρ. 104Β· τῆς ὀργῆς Ἀριστ. Ρητ. 2. 3, 2, πρβλ. π. Ψυχ. 1. 3, 21.
Greek Monotonic
ἠρέμησις: -εως, ἡ, αταραξία, ησυχία, ακινησία, σε Αριστ.
Middle Liddell
ἠρέμησις, εως
quietude, Arist.
