νεκροσυλία
Ὁ δὲ μὴ δυνάμενος κοινωνεῖν ἢ μηδὲν δεόμενος δι' αὐτάρκειαν οὐθὲν μέρος πόλεως, ὥστε ἢ θηρίον ἢ θεός → Whoever is incapable of associating, or has no need to because of self-sufficiency, is no part of a state; so he is either a beast or a god
English (LSJ)
ἡ, robbery of the dead, Pl.R.469e.
German (Pape)
[Seite 238] ἡ, die Plünderung der Todten, Plat. Rep. V, 469 e.
French (Bailly abrégé)
ας (ἡ) :
action de dépouiller les morts.
Étymologie: νεκρός, συλάω.
Russian (Dvoretsky)
νεκροσῡλία: ἡ ограбление покойников Plat.
Greek (Liddell-Scott)
νεκροσῡλία: ἡ, ἡ σύλησις τῶν νεκρῶν, Πλάτ. Πολ. 469Ε.
Greek Monolingual
η (Α νεκροσυλία)
σύληση του νεκρού, λαθραία αφαίρεση τών αντικειμένων που έχουν ταφεί μαζί με τον νεκρό.
[ΕΤΥΜΟΛ. < νεκρ(ο)- + -συλία (< -συλος < συλῶ «αρπάζω, λεηλατώ»), πρβλ. θεοσυλία, ιεροσυλία].
Greek Monotonic
νεκροσῡλία: ἡ, σύληση νεκρών, ληστεία τάφων, σε Πλάτ.
