ἀποσυρίζω
Οὐ γὰρ ἀργίας ὤνιον ἡ ὑγίεια καὶ ἀπραξίας, ἅ γε δὴ μέγιστα κακῶν ταῖς νόσοις πρόσεστι, καὶ οὐδὲν διαφέρει τοῦ τὰ ὄμματα τῷ μὴ διαβλέπειν καὶ τὴν φωνὴν τῷ μὴ φθέγγεσθαι φυλάττοντος ὁ τὴν ὑγίειαν ἀχρηστίᾳ καὶ ἡσυχίᾳ σῴζειν οἰόμενος → For health is not to be purchased by idleness and inactivity, which are the greatest evils attendant on sickness, and the man who thinks to conserve his health by uselessness and ease does not differ from him who guards his eyes by not seeing, and his voice by not speaking
English (LSJ)
whistle aloud for want of thought, or to show indifference, μάκρ' ἀποσυρίζων h.Merc.280:—Pass., sound like whistling, Luc. VH2.5.
Spanish (DGE)
(ἀποσῡρίζω)
silbar, chiflar μάκρ' ἀποσυρίζων h.Merc.280, cf. Mac.Magn.Apocr.2.19 (p.33.7)
•en v. med. sonar como un silbido ἀπὸ τῶν κλάδων κινουμένων ... μέλη ἀπεσυρίζετο Luc.VH 2.5.
German (Pape)
[Seite 328] (συρίζω), auspfeifen, μάκρ' ἀποσ., laut pfeifen, H. h. Merc. 280; aber ἀπὸ τῶν κλάδων μέλη ἀπεσυρίζετο, sie ertönten säuselnd von den Aesten herab, Luc. V. Hist. 2, 5.
French (Bailly abrégé)
siffler fortement ; Pass. être sifflé en parl. d'un air.
Étymologie: ἀπό, συρίζω.
Russian (Dvoretsky)
ἀποσῡρίζω:
1 свистеть, посвистывать HH;
2 pass. насвистываться, т. е. раздаваться (о птичьем пении) (ἀπὸ τῶν κλάδων μέλη ἀπεσυρίζετο Luc.).
Greek (Liddell-Scott)
ἀποσῡρίζω: συρίζω ἠχηρῶς μὴ ἔχων τι νὰ σκεφθῶ, ἢ ὅπως δείξω ἀδιαφορίαν, μάκρ’ ἀποσυρίζων Ὕμν. Ὁμ. εἰς Ἑρμ. 280: ― Παθ., ψιθυρίζω ἐν εἴδει συριγμοῦ, ἀπὸ τῶν κλάδων κινουμέων τερπνά… μέλη ἀπεσυρίετο Λουκ. π. Ἀληθ. Ἱστ. 2. 5. ΙΙ. ἀποσυρίζω τινά, ἀπελαύνω αὐτὸν μετὰ συριγμῶν, ἀποσυριχθησόμεθα Εὐστ. Πονημάτ. 81. 90.
Greek Monolingual
ἀποσυρίζω (Α)
1. σφυρίζω αμέριμνα
2. (-ομαι) ηχώ, ακούγομαι σαν σφύριγμα.
[ΕΤΥΜΟΛ. < απο- + συρίζω (Ι) < σύριγξ «αυλός»].
Greek Monotonic
ἀποσῡρίζω: μέλ. -ξω, σφυρίζω ηχηρά εξαιτίας έλλειψης σκέψης, σε Ομηρ. Ύμν. — Παθ., ψιθυρίζω και ο ψίθυρος ηχεί ως σφύριγμα, σε Λουκ.
Middle Liddell
to whistle aloud for want of thought, Hhymn.:—Pass. to sound like whistling, Luc.
