καλυπτήρ

English (LSJ)

καλυπτῆρος, ὁ,
A covering, sheath, Hp.Haem.4; νάρθηκας ἢ κ. Arist.Pr.923b25, cf. Thphr. CP 5.6.4.
2 cover, LXX Nu.4.13; lid, D.S.18.26: metaph., γῆ ᾅδου κ. Secund.Sent.15.
3 pl., tiles, IG22.463.71, D.H.6.92; κ. ἀνθεμωτοί IG22.1627.306 (sg.), BCH35.76 (Delos, ii B.C.), IG7.3498.61 (Oropus, ii B.C.), Demioprat. ap. Poll.10.157.
4 metaph., οἱ τῆς πόλιος κ. 'pillars of society', Herod.2.31.

German (Pape)

[Seite 1315] ῆρος, ὁ, der Verhüllende, der Schleier, die Decke, Arist. Probl. 20, 9 u. Sp.; Deckel, D. Sic. 18, 26; Dachziegel, D. Hal. 6, 92 Poll. 10, 157; die Flügelfedern der Raubvögel, Sp.

Greek (Liddell-Scott)

καλυπτήρ: ῆρος, ὁ, κάλυμμα, θήκη, «θηκάρι», Ἱππ. 893Β, Ἀριστ. Προβλ. 20. 9. 2) μικρὰ κίστη, κιβώτιον, Ἀριστ. Προβλ. 20. 9, 2, Θεοφρ. π. Φυτ. Αἰτ. 5. 6, 4. 3) κέραμος, «κεραμίδι», Διον. Ἁλ. 6. 92· καλ. ἀνθεμωτοί, Ἐπιγρ. παρὰ Ussing σ. 68· καλυπτῆρες κορινθιουργεῖς Πολυδ. Ι΄, 157. 4) ἐν τῷ πληθ., τὰ μακρὰ πτερὰ τῶν ἁρπακτικῶν ὀρνέων, Δημητρ. Ἱερακοσ. 17. 5) μεταφ., ἐπὶ τῶν εὐπατριδῶν καὶ πλουσίων κατοίκων πόλεως, ὁ καλύπτων καὶ ἐπισκιάζων τοὺς κατωτέρους αὑτοῦ, τῆς πόλιος καλυπτῆρες καὶ τῇ γενῇ φυσῶντες Ἡρώνδ. Π. 31.

Russian (Dvoretsky)

καλυπτήρ: ῆρος ὁ
1 покров, покрывало Arst.;
2 крышка (τῆς θήκης Diod.).

Dutch (Woordenboekgrieks.nl)

καλυπτήρ -ῆρος, ὁ [καλύπτω] bedekking.