ἐλπίς

English (LSJ)

ίδος, ἡ, (v. ἔλπω)

   A hope, expectation (δόξα μελλόντων Pl.Lg. 644c), ἔτι γὰρ καὶ ἐλπίδος αἶσα Od.16.101, 19.84; personified, Hes. Op.96: pl., Pi.P.2.49, etc.; πολλῶν ῥαγεισῶν ἐλπίδων after the wreck of many hopes, A.Ag.505; ἔτι ἐν αὐτοῖς εἰσὶν ἐλπίδες, νέοι γάρ Pl.Prt. 328d; κεναῖσιν ἐλπίσιν θερμαίνεται S.Aj.478; expectancy, Id.OT771 (pl.), OC1749 (lyr., pl.), Pi.N.1.32 (pl.), etc.:—Constr., in Att., with gen. both of subject and object, as (where both are conjoined) Πελοποννησίων τὴν ἐλπίδα τοῦ ναυτικοῦ the hope of the P.in their navy, Th. 2.89; also αἱ τῶν Ἑλλήνων ἐς ὑμᾶς ἐλπίδες Id.3.14; ὑμέτεραι ἐλπίδες,= ἐς ὑμᾶς, Id.1.69; ἐλπίδ' ἔχω, = ἐλπίζω, with fut. inf., μὴ οὐ δώσειν δίκην Hdt.6.11, etc.: with aor.inf., κλέος εὑρέσθαι Pi.P.3.111: with ὡς and fut. inf., S.OC385; ὥστε μὴ θανεῖν E.Or.52; περὶ τῆς ἐμαυτοῦ ψυχῆς οὐ πολλὰς ἐλπίδας ἔχω D.H.5.27; ἐν ἐλπίδι εἰμί, c. fut. inf., Th.7.46; ἐν ἐλπίσι καλαῖς γενόμενος Plu.Brut.40; ἐλπίς [ἐστί] μοι with acc. and fut. inf. or aor., ἐλπίς τις αὐτὸν ἥξειν A.Ag.679; τοσοῦτόν γ' ἐστί μοι τῆς ἐλπίδος, τὸν ἄνδρα . . προσμεῖναι S.OT836; πλείων ἐλπὶς φιλίαν ἢ ἔχθραν γενέσθαι Pl.Phdr.232e: c. pres. inf., Id.Sph.250e: folld. by ὡς... E.Tr.487; ἐς ἐλπίδα ἐλθεῖν τινος Th.2.56; ἐπ' ἐλπίδας ἀφανεῖς καθίστασθαι Id.5.103; ἐλπίδα λαβεῖν X.Cyr.4.6.7; ἐλπίδας μεγάλας ἔν τινι ἔχειν ib.1.4.25, cf. Isoc.4.121; τίν' ὑπάγεις μ' ἐς ἐλπίδ'; E.Hel. 826; ἐλπίδας ἐμποιεῖν ἀνθρώποις, ὑποθεῖναί τισι, X.Cyr.1.6.19, HG4.8.28; ἐλπίδας μεγίστας παρέχεται ποιῆσαι Pl.Smp.193d; ἐλπίδα or ἐλπίδας ὑπογράφειν, Epicur.Ep.3p.65U., Plb.5.36.1; ἀποκεκομμένης τῆς ἐλπίδος Id.3.63.8, cf. A.R.4.1272; ἐκτὸς ἐλπίδος beyond hope, S.Ant.330; ἀπ' ἐλπίδος πεσεῖν A.Ag.999; παρ' ἐλπίδα ib.899, S.Ph. 882: prov., πεινῶμεν ἐπὶ ταῖς ἐλπίσιν Antiph.123.7; κάπτοντες αὔρας ἐλπίδας σιτούμενοι Eub.10.7; αἱ δ' ἐλπίδες βόσκουσι τοὺς κενούς Men. Mon.42.    2 object of hope, a hope, Ὀρέστης, ἐ. δόμων A.Ch.776; ὑμεῖς, ἡ μόνη ἐ. Th.3.57; Εὔτυχος, ἡ γονέων ἐ. IG3.1311.    3 reason to expect or believe, πολλὴ ἐ. κτήσασθαι, νοητὸν εἶναι, Pl.Phd. 67b, Lg.898d.    II anxious thought on the future, boding, A. Ag.1434, Hp.Coac.267, E.Or.859, Pl.Lg.644c.

German (Pape)

[Seite 802] ίδος, ἡ, Erwartung künftiger Dinge; δόξας μελλόντων, οἷν κοινὸν ὄνομα ἐλπίς Plat. Legg. I, 644 c. Gew. – 1) Hoffnung; ἔτι ἐλπίδος αἶσα, noch ist Hoffnung, Od . 16, 101. 19, 84; Hes., Pind. u. Folgde; κεναῖσιν ἐλπίσιν πεπεισμένος Aesch. Pers. 790; σαίνομαι ὑπ' ἐλπίδος Ch. 192; ἐλπίδας ἔν τινι κατοικίσαι, in ihm gründen, erwecken, Prom. 250; πολλῶν ῥαγεισῶν ἐλπίδων, sind gebrochen, Ag. 491; ἔχ' ἐλπίδα, habe Hoffnung, hoffe, Soph. O. R. 835; ἐλπίδες πάρεισι El. 800; κεναῖσιν ἐλπίσιν θερμαίνεται, ἐξήρετο, Ai. 473 El. 1452; κοὐκ ἔστιν ἔτ' ἐλπῖς ο ὐδεμία σωτηρίας, auf Rettung, Ar. ph. 946, wie Thuc. 1, 65 u. A. Die Vrbdgn ἐλπίδα παρέχειν, προθεῖ. ναι, ἐμποιεῖν u. ä., Hoffnung machen, λαμβάνειν, fassen, ἐπ' ἐλπίδος ὀχεῖσθαι u. ψεύδειν, ἀποκόπτειν, ἁμαρτεῖν, καταβάλλειν, s. unter diesen Verbis. Gew. ἐλπίς ἐστιν, ἐν ἐλπίδι εἶναι, γίγνεσθαι, ἐλπίδα ἔχειν, mit folgdm acc. c. inf., gew. fut.; Aesch. Ag. 665 u. sonst; aor., Pind. P. 3, 111; Aesch. Spt. 349; Soph. O. R. 836 Ant. 235; Plat. Phaed. 67 b; Xen. Hell. 6, 3, 20 Mem. 2, 6, 38; εἰς ἐλπίδα ἦλθον τοῦ ἑλεῖν Thuc. 2, 56; praes., Aesch. Ag. 1409; Soph. Tr. 137; νῦν ἐλπὶς ἤδη καὶ θάτερον οὕτως ἀναφαίνεσθαι Plat. Soph. 250 c, vgl. Apol. 40 c; ὡς ὀφθήσομαι Eur. Tr. 487; ὥστε μὴ θανεῖν Or. 52; – ἐλπίδας ἔν τινι ἔχειν, auf Einen gesetzt haben, Xen. Cyr. 1, 4, 25 u. A., wie Isocr. 4, 121, ἐλπ. τῆς σωτηρίας ἐν αὐτῷ ἔχομεν; ἔς τινα, Soph. O. C. 1746; ἐπί τινι, Eur. Or. 1059; ἐπί τι, D. Sic. 14, 101; τινός, auf ihm beruhende, z. B. τοῦ ναυτικοῦ Thuc. 2, 89; vgl. Soph. El. 833; αἱ ὑμέτεραι ἐλπίδες, die auf euch gesetzten, Thuc. 1, 69; αἱ τῶν Ἑλλήνων εἰς ὑμᾶς ἐλπίδες 3, 14; ὑπὲρ τοῦ μέλλοντος Pol. 14, 1, 5; περί τινος, D. Hal. 5, 27. – 2) allgemein = Erwartung, Meinung; παρ' ἐλπίδα, wider Erwarten, Aesch. Ag. 873; Soph. Phil. 870; σοφόν τι ὑπὲρ ἐλπ ίδ' ἔχων Ant. 363; ἀπ' ἐλπίδος, Aesch. Ag. 971 Soph. El. 1116, anders als man erwartete; θεὸς ἅπαν ἐπὶ ἐλπίδεσσι τέκμαρ ἀνύεται, nach Erwarten, Pind. P. 2, 49; οὐκ ἐπ' ἐλπίδι φάνθη Eur. Herc. Fur. 804; ἐπὶ τίνι ἐλπίδι ζῇς Plat. Alc. I, 105 a; ἐκτὸς ἐλπίδος γνώμης τ' ἐμῆς σωθείς Soph. Ant. 330; ἀλλὰ ἐλπὶς πολλή, τὸ γένος ἡμῖν τοῦτο νοητὸν εἶναι Plat. Legg. X, 898 c, wir dürfen erwarten, vermuthen, daß –. – 3) von bösen Dingen, Besorgniß, Furcht; προσῆλθεν ἐλπίς, ἣν φοβουμένη Eur. Or. 859; τῶν μελλόντων κακῶν Luc. Tyrann. 3; bes. Sp. – 4) übertr., das, worauf man seine Hoffnung setzt, wie bei uns; Ὀρέστης οἴχεται ἐλπὶς δόμων Aesch. Ch. 765; ὑμεῖς, ὦ Λακεδαιμόνιοι, ἡ μόνη ἐλπίς Thuc. 3, 57; in Grabschriften, ἡ γονέων ἐλπίς, z. B. Inscr. 948. ἔλπισις, ἡ, das Hoffen, Sp.