κορύσσω

English (LSJ)

Ep. impf.

   A κόρυσσε Il.21.306; poet. inf. -έμεν Pi.P.8.75:—Med., aor. ἐκορυσσάμην, part. κορυσσάμενος Il.19.397:—Pass., pf. κεκόρυθμαι, part. κεκορυθμένος, freq. in Hom. (v. infr.): (κόρυς):— poet., chiefly Ep., Verb, prop.furnish with a helmet: hence,    1 generally, fit out, equip, marshal, πόλεμόν τε κορύσσων Il.2.273; κλόνον ἀνδρῶν Hes.Sc.148; μάχην ib.198; μάχας ἔργον Pi.I.8(7).58; φιλαιμάτους ἀλκάς E.Rh.933:—in Hom. mostly Pass. and Med., equip, arm oneself, τὼ δὲ κορυσσέσθην Il.4.274; ὄπιθεν δὲ κορυσσάμενος βῆ Ἀχιλλεύς 19.397; Αἴας δὲ κορύσσετο νώροπι χαλκῷ 7.206; κεκορυθμένος αἴθοπι χαλκῷ 5.562, etc.; of things, δοῦρε δύω κεκορυθμένα χαλκῷ headed with brass, 3.18, 11.43: abs., ἔγχος, βριθὺ μέγα στιβαρὸν κεκορυθμένον 16.802: c. acc., ὅπλων κεκορυθμένος ἔνδυτ' E.IA1073 (lyr.): metaph., ἔριδι κ. Id.Andr.279 (lyr.).    2 furnish, provide, βίον κορυσσέμεν ὀρθοβούλοισι μαχαναῖς Pi.P.l.c.    II make crested, κόρυσσε δὲ κῦμα ῥόοιο reared his crested wave, Il.21.306:—Pass., rear its head, of a wave, πόντῳ μέν τε πρῶτα κορύσσεται Il.4.424, cf. A.R.2.71; of Eris, ἥ τ' ὀλίγη μὲν πρῶτα κορύσσεται Il.4.442; χείμαρρε, τί δὴ τόσον ὧδε κορύσσῃ; AP9.277 (Antiphil.); of clouds, Theoc.25.94, etc.; also of birds, Thphr.Sign.16: metaph., Δῆμος . . πρὸς πνεῦμα βραχὺ κ. Com.Adesp.1324; cf. κορθύνω. (κορύττεται 'butts' Agath.1.4 is prob. f.l. for κορύπτεται: aor. Med. κορύξασθαι, δίκην ἀλεκτρυόνος Ath.3.127a, dub.l. in Hp.Ep.17.)

Greek (Liddell-Scott)

κορύσσω: Ἐπικ. παρατ. κόρυσσε Ἰλ.· ποιητ. ἀπαρ. -έμεν Πινδ. Π. 8. 106. ― Μέσ., ἀόρ. ἐκορυσσάμην (ἀντὶ ἐκορυξάμην, ἴδε κορύπτω), μετοχ. κορυσσάμενος Ἰλ. Τ. 397. ― Παθ., πρκμ. κεκόρυθμαι, μετοχ. κεκορυθμένος, συχνάκις παρ’ Ὁμ. ― Ρῆμα ποιητ., κυρίως δὲ Ἐπικ., σημαῖνον κυρίως ἐφοδιάζω, ὁπλίζω μὲ περικεφαλαίαν (κόρυθα). 1) καθόλου, παρασκευάζω, καταρτίζω, κινῶ, διεγείρω εἰς μάχην, πόλεμόν τε κορύσσων Ἰλ. Β. 273· κλόνον ἀνδρῶν Ἡσιόδ. Ἀσπ. Ἡρ. 148· μάχην 198· μάχας ἔργον Πινδ. Ι. 8 (7). 115· φιλαιμάτους ἀλκὰς Εὐρ. Ρῆσ. 933. ― Ὁ Ὅμ. κατὰ τὸ πλεῖστον μεταχειρίζεται τὸ παθ. καὶ μέσ., ὁπλίζομαι, ἐνδύομαι τὴν πανοπλίαν μου, τὼ δὲ κορυσσέσθην Ἰλ. Δ. 274· ὄπιθεν δὲ κορυσσάμενος βῆ Ἀχιλλεὺς Τ. 397· Αἴας δὲ κορύσσετο νώροπι χαλκῷ Η. 206· κεκορυθμένος αἴθοπι χαλκῷ Ε. 562, κτλ.· ὡσαύτως ἐπὶ πραγμάτων, δοῦρε δύω κεκορυθμένα χαλκῷ ἔχοντα αἰχμὰς ἐκ χαλκοῦ, Γ. 18., Λ. 43· οὕτως ἀπολ., δόρυ... βριθύ, μέγα, στιβαρόν, κεκορυθμένον Π. 802· ὅπλων Ἡφαιστοπόνων κεκορυθμένος ἐνδυτὰ Εὐρ. Ι. Α. 1073, πρβλ. Ἀνδρ. 279. 2) προμηθεύω, καταρτίζω, βίον κορυσσέμεν ὀρθοβούλοις μαχαναῖς Πινδ. Π. 8. 106. ΙΙ. ὑψῶ, κορυφῶ, κόρυσσε δὲ κῦμα ῥόοιο, ἐκορύφωσε (πρβλ. κορυφόω), Ἰλ. Φ. 306· (οὕτω δὲ καὶ τὰ πόλεμον, κλόνον μάχην κορύσσειν, δύνανται νὰ νοηθῶσι). ― Παθ., κῦμα θαλάσσης... πόντῳ μὲν τὰ πρῶτα κορύσσεται, «κορυφοῦται, αὔξεται, εἰς ὕψος ἐπαίρεται» (Σχόλ.), Ἰλ. Δ. 424· ἐπὶ τῆς φήμης, ἥ τ’ ὀλίγη μὲν πρῶτα κορύσσεται αὐτόθι 442· οὕτω μετέπειτα, χείμαρρε, τί δὴ τόσον ὧδε κορύσσῃ; Ἀνθ. Π. 9. 277· ἐπὶ νεφῶν, Θεόκρ. 25. 94, κτλ.· μεταφορ., Δῆμος... πρὸς πνεῦμα βραχὺ κορ. Κωμ. Ἀνών. 48· ― πρὸς ταύτην τὴν σημασίαν πρβλ. τὰ ῥήματα κορθύνω, κορθύομαι.