διασφάξ
ἧς ἂν ἐπ' ἐλάχιστον ἀρετῆς πέρι ἢ ψόγου ἐν τοῖς ἄρσεσι κλέος ᾖ → of whom there is least talk either for praise or blame, of whom there is least notoriety among the men either for praise or blame
English (LSJ)
άγος, ἡ, (διασφάζω)
A any opening made by violence, rent, esp. gorge, through which a river runs, Hdt.2.158 (pl.),3.117, etc.; cleft in the earth, Lyc.317. 2 Medic., of divisions of blood-vessels, Hp.Loc.Hom.3; fissure in the liver, Herophil. ap. Gal.2.570. 3 sluice, POxy.1188.24 (i A. D.). II gill-cavity, in fishes, Opp.H. 1.744. 2 = τὸ θῆλυ μόριον, Eust.897.60.
German (Pape)
[Seite 605] άγος, ἡ, Felsenspalte, Schlucht, Her. 2, 158. 3, 117. 7, 199, nach Gregor. Cor. διάσφαγες αἱ διεστῶσαι πέτραι, auch διασφᾶγες falsch accentuirt. Nach VLL. bei Com. = die weibliche Schaam.
Greek (Liddell-Scott)
διασφάξ: άγος, ἡ, (διασφάζω) πᾶν ἄνοιγμα βιαίως γινόμενον, σχίσμα, ῥῆγμα, ἰδίως βραχώδης χαράδρα, δι’ ἧς ῥέει ποταμός, ἔν τε τῷ ἑνικῷ καὶ τῷ πληθ., Ἡρόδ. 2. 158., 3.117, κτλ. ΙΙ. καθόλου, κοιλότης, οἵα εὕρηται παρὰ τοῖς ἰχθύσιν, Ὀππ. Ἁλ. 1. 744. 2) = αἰδοῖον γυναικεῖον, Valck. Σχόλ. Φοιν. 26, Ruhnk. Τίμ.
French (Bailly abrégé)
αγος (ἡ) :
1 intervalle entre deux rochers ; crevasse, précipice;
2 cavité.
Étymologie: διασφάττω.
Spanish (DGE)
-άγος, ἡ
I 1desfiladero, garganta ἡ διῶρυξ ... ἔπειτα τείνει ἐς διασφάγας Hdt.2.158, ποταμὸς ... διὰ διασφάγος ἀγόμενος Hdt.3.117, διασφάγες τῶν ὀρέων Hdt.ib., cf. 7.199, 216, Str.11.14.13, Aristid.Or.21.11, Plu.2.515c (= Emp.A 14), 2.1126b (= Emp.A 14), Sud.
2 abertura, sima, fosa en la tierra, Lyc.317, cf. Sch.Lyc.316, 1064, Hdn.Epim.20
•hendidura, grieta en las rocas marinas, Ael.NA 1.23
•brecha, ruptura voluntaria de un dique en un canal de irrigación POxy.1188.24 (I d.C.).
3 estrecho, canal ἁλιπόρος διασφάξ canal por donde pasa el mar Luc.Trag.24.
II anat.
1 branquias Opp.H.1.744.
2 coño Eust.897.60.
3 fisura en el hígado, Herophil.62a.
