επιμένω
τὸ δὲ ποιεῖν ἄνευ νοῦ ἃ δοκεῖ καὶ σὺ ὁμολογεῖς κακὸν εἶναι: ἢ οὔ → but doing what one thinks fit without intelligence is—as you yourself admit, do you not?—an evil
Greek Monolingual
(AM ἐπιμένω) μένω
μένω σταθερός, εξακολουθώ να υποστηρίζω τη γνώμη μου (α. «ο επιμένων νικά» β. «ἡμεῖς ἐπὶ τῇ ζητήσει ἐπιμείνωμέν τε καὶ καρτερήσωμεν», Πλάτ.)
αρχ.-μσν.
1. υπομένω, καρτερώ (α. για το Χριστό
«σύντομον ἐπέμεινε θάνατον» β. «ἔμπης οὖν ἐπιμεῖναι ἐς αὔριον», Ομ. Οδ.)
μσν.
εξακολουθώ να υπάρχω, παραμένω ζωντανός
αρχ.
1. μένω σ’ έναν τόπο («ἐπέμειναν ἐπὶ τῶν τυράννων ἐν τῇ πόλει», Ανδοκ.)
2. στέκομαι κάπου («τὸν πηλόν... ἐπὶ τοῦ νώτου ἔφερον ἐγκεκυφότες τε, ὡς μάλιστα μέλλοι ἐπιμένειν», Θουκ.)
3. ξοδεύω τον χρόνο μου για κάτι
4. μένω πιστός («μάλα ἐπιμένουσι τῷ μὴ ἀδικεῖν», Ξεν.)
6. διαρκώ, αντέχω
7. περιμένω («τίς ἄρα πότμος ἐπιμένει τὸν ἄλκιμον τᾱσδε γᾱς ἄνακτα;», Ευρ.).
