καμάρι
From LSJ
οἵ γε καὶ ἐν τῷ παρόντι ἀντιπάλως μᾶλλον ἢ ὑποδεεστέρως τῷ ναυτικῷ ἀνθώρμουν → whose navy, even as it was, faced the Athenian more as an equal than as an inferior
Greek Monolingual
το (Μ καμάρι(ν))
1. το να καμαρώνει κάποιος, υπερηφάνεια
2. κομπασμός, υπεροψία, έπαρση, σπουδαίο ύφος «για κοίτα τον με τί καμάρι έρχεται»)
3. το αίτιο της υπερηφάνειας, αυτό για το οποίο καμαρώνει και χαίρεται κάποιος, καύχημα, κόσμημα («είναι το καμάρι της οικογένειας»)
νεοελλ.
παροιμ. «ο κόσμος το 'χει τούμπανο κι εμείς κρυφό καμάρι» — για πράγματα που, ενώ είναι γνωστά σε όλο τον κόσμο, οι ενδιαφερόμενοι τά κρατούν μυστικά ή δεν τά γνωρίζουν.
[ΕΤΥΜΟΛ. < αρχ. καμάριον < υποκορ. του καμάρα ή υποχωρητ. < καμαρώνω].
