οἰακίζω

From LSJ

ἀλωπεκίζω πρὸς ἑτέραν ἀλώπεκα → Greek meets Greek | with the fox, be a fox

Source
Click links below for lookup in third sources:
Full diacritics: οἰᾱκίζω Medium diacritics: οἰακίζω Low diacritics: οιακίζω Capitals: ΟΙΑΚΙΖΩ
Transliteration A: oiakízō Transliteration B: oiakizō Transliteration C: oiakizo Beta Code: oi)aki/zw

English (LSJ)

Ion. οἰηκίζω,
A steer: hence, govern, guide, manage, τελαμῶσι σκυτίνοις οἰηκίζοντες [τὰς ἀσπίδας] Hdt.1.171; [ἵππους] οἰ. guide them (when swimming), Plb.3.43.4, etc.:—Pass., of horses, ἀπὸ ῥαβδίου -ίζεσθαι Str.17.3.7; of the seasons, Gal.9.914.
2 metaph., τὰ πάντα οἰ. Κεραυνός Heraclit.64; τοὺς νέους -οντες ἡδονῇ καὶ λύπῃ Arist.EN1172a21:—Pass., ὁ κοινὸς βίος ὥσπερ ὑπὸ θεῶν τινος -όμενος D.S.18.59.

French (Bailly abrégé)

gouverner, diriger.
Étymologie: οἴαξ.

Greek (Liddell-Scott)

οἰᾱκίζω: Ἰων. οἰηκ-, στρέφω τὸν οἴακα, κυβερνῶ καὶ ἑπομένως ὁδηγῶ, διευθύνω, κινῶ, πρὸς τοῦτο ἢ ἐκεῖνο τὸ μέρος, τελαμῶσι σκυτίνοισι οἰηκίζοντες [τὰς ἀσπίδας] Ἡρόδ. 1. 171· ἑνὸς ἀνδρὸς ἐξ ἑκατέρου τοῦ μέρους τῆς πρύμνης οἰακίζοντος Πολύβ. 3. 43, 4, κτλ.· - Παθ., ἐπὶ ἵππων, ἀπὸ ῥαβδίου οἰακίζεσθαι Στράβ. 828. 2) μεταφ., τοὺς νέους οἰακίζοντες ἡδονῇ καὶ λύπῃ Ἀριστ. Ἠθικ. Ν. 10. 1, 1. - Παθ., ὁ κοινὸς βίος ὥσπερ ὑπὸ θεῶν τινος οἰακιζόμενος Διόδ. 18. 59.

Greek Monolingual

οἰακίζω, ιων. τ. οἰηκίζω)
1. στρέφω, χειρίζομαι τον οίακα του πλοίου, πηδαλιουχώ («ἑνὸς ἀνδρὸς ἐξ ἑκατέρου τοῦ μέρους τῆς πρύμνης οἰακίζοντος», Πολ.)
2. μτφ. δίνω κατεύθυνση, κυβερνώ, καθοδηγώ (α. «διὸ παιδεύουσι τοὺς νέους οἰακίζοντες ἡδονῇ καὶ λύπῃ», Αριστοτ.
β. «ὁ κοινὸς βίος ὥσπερ ὑπὸ θεῶν τινος οἰακιζόμενος», Διόδ.)
αρχ.
1. κατευθύνω, κινώ
2. (το παθ.) οἰακίζομαι
(για άλογα) κατευθύνομαι, οδηγούμαι («ἀπὸ ῥαβδίον οἰακίζεσθαι» Στράβ.).
[ΕΤΥΜΟΛ. < οἴαξ-, -ᾱκος / οἴηξ, -ηκος].

Greek Monotonic

οἰᾱκίζω: Ιων. οἰηκ-, μέλ. -σω (οἴαξ), κυβερνώ, και συνεπώς καθοδηγώ, διευθύνω, σε Ηρόδ., Αριστ.

Middle Liddell

οἰᾱκίζω, οἴαξ
to steer, and so to guide, manage, Hdt., Arist.

German (Pape)

[ᾱ], ion. οἰηκίζω, lenken, wenden, handhaben; τελαμῶσι σκυτίνοισι οἰηκίζοντες τὰς ἀσπίδας, Her. 1.171; παιδεύουσι τοὺς νέους οἰακίζοντες ἡδονῇ καὶ λύπῃ, Arist. Eth. 10.1; Sp., wie Pol. 8.8.2, DS. 18.59.