ἐπίπεμπτος
ἡγούμενος τῶν ἡδονῶν ἀλλ' οὐκ ἀγόμενος ὑπ' αὐτῶν → of his pleasures he was the master and not their servant
English (LSJ)
ἐπίπεμπτον, Math., = 1+1/5, Nicom.Ar.1.22, etc.
2. of loans bearing interest at the rate of 1/5 of the principal, i.e.20 per cent., ναυτικὸν ἐ. X.Vect.3.9.
II. = πέμπτος, Eup.65, LXX Le.5.16, al.; τοὐπίπεμπτον one-fifth of the votes in a trial, Ar.Fr.201.
German (Pape)
[Seite 968] ein Ganzes u. ein Fünftel enthaltend, Nicom. arithm. 1, 23 u. öfter, also vom Verhältniß 5: 6; – ἐπίπεμπτον δάνεισμα, ein Darlehen, wobei man außer dem Kapital den fünften Teil desselben als Zinsen, also zwanzig Procent erhält, der gewöhnliche Seezins, Xen. Vect. 3, 9. – Bei Ar. frg. 17 = πέμπτος, vgl. Harpocr.
Russian (Dvoretsky)
ἐπίπεμπτος:
1 содержащий единица + одна пятая, т. е. 20% прироста: ἐπίπεμπτον (sc. δάνεισμα) Xen. ссуда из 20%;
2 составляющий одну пятую Arph.
Greek (Liddell-Scott)
ἐπίπεμπτος: -ον, = 1 - 1/5, ἐπὶ δανείων φερόντων τόκον τὸ 1/5 τοῦ κεφαλαίου, ἤτοι 20 τοῖς ἑκατόν, ναυτικὸν ἐπ. Ξεν. Πόροι 3, 9, πρβλ. Βοικχίου Π. Οἰ. 1. 164-186, καὶ ἴδε τὴν λ. ἐπίτριτος. ΙΙ. = πέμπτος, Εὔπολ. κ. ἀλλ., παρ’ Ἁρπ. τοὐπίπεμπτον, τὸ πέμπτον μέρος τῶν ψήφων ἐν δίκῃ, Ἀριστοφ. Ἀποσπ. 17.
Greek Monolingual
-η, -ο (Α ἐπίπεμπτος, -ον) επιπέμπω
μαθημ. αυτός που περιέχει μία ακέραια μονάδα και επί πλέον το ένα πέμπτο της (1 + 1 / 5)
νεοελλ.
μουσ. ο αριθμητικός και αρμονικός λόγος της συγχορδίας που παράγεται με διαστήματα τρίτης στη φυσική διατονική κλίμακα
αρχ.
1. δάνειο που περιέχει εκτός του κεφαλαίου και το ένα πέμπτο του, δηλ. 20% («ᾧ μέν γὰρ ἂν δέκα μναῖ εἰσφορά γένηται, ὥσπερ ναυτικὸν σχεδὸν ἐπίπεμπτον αὐτῷ γίγνεται, τριώβολον τῆς ἡμέρας λαμβάνοντι», Ξεν.)
2. πέμπτος
3. το ουδ. ως ουσ. τοὐπίπεμπτον
το ένα πέμπτο τών ψήφων σε δίκη.
