ὀλιγότης
Φιλοσοφίαν δὲ τὴν μὲν κατὰ φύσιν, ὦ Βασιλεῦ, ἐπαίνει καὶ ἀσπάζου, τὴν δέ θεοκλυτεῖν φάσκουσαν παραίτου. → Praise and revere, O King, the philosophy that accords with nature, and avoid that which pretends to invoke the gods. (Philostratus, Ap. 5.37)
English (LSJ)
ὀλιγότητος, ἡ, opp. πλῆθος in all senses:
1 fewness, Pl.Lg.678c, Arist.Metaph.984a10,al., LXX Ps.101(102).23, Plu.Alex.20; fewness of rulers, Arist.Pol.1279b27.
2 smallness, scantiness, Pl.R. 591e, Lg.745d; of food, Epicur.Fr.456.
3 of time, shortness, Pl.Tht.158d.
4 feebleness of voice, Poll.6.145.
German (Pape)
[Seite 322] ητος, ἡ, Wenigkeit, Gegensatz von πλῆθος; Plat. Theaet. 158 d u. öfter, sowohl οὐσίας, als χρόνου; geringe Anzahl von Menschen, Legg. III, 678 c; Theophr. u. Sp.; auch = Kleinheit und übh. Geringfügigkeit.
French (Bailly abrégé)
ητος (ἡ) :
petitesse.
Étymologie: ὀλίγος.
Russian (Dvoretsky)
ὀλῐγότης: ητος ἡ
1 небольшое число, немногочисленность (ὀλιγότητι πλῆθος ἀντίκειται Arst.);
2 краткость, непродолжительность (χρόνου Plat.);
3 малые размеры, недостаточность, скудость (οὐσίας Plat.).
Greek (Liddell-Scott)
ὀλῐγότης: -ητος, ἀντίθετ. τῷ πλῆθος ἐν πάσαις ταῖς σημασίαις. 1) τὸ νὰ εἶναί τι ὀλίγον, Πλάτ. Νόμ. 678C, Ἀριστ. Μετὰ τὰ Φυσ. 1. 3, 8, κ. ἀλλ.· ὀλιγότης ἀρχόντων, ὁ αὐτ. ἐν Πολιτικ. 3. 8, 4. 2) σμικρότης, σπάνις, Πλάτ. Πολ. 591Ε, Νόμ. 745D. 3) ἐπὶ χρόνου, βραχύτης, ὁ αὐτ. ἐν Θεαιτ. 158D. 3) ἀδυναμία, περὶ τοῦ ὀλίγα ὑπ’ ἀσθενείας λέγοντος, Πολυδ. Ϛ΄, 145.
Greek Monotonic
ὀλῐγότης: -ητος, ἡ (ὀλίγος),·
I. λέγεται για αριθμό, το να είναι κάτι λιγοστό, σε Πλάτ.
II. λέγεται για ποσότητα, έλλειψη, σπανιότητα· χρησιμ. για χρόνο, βραχύτητα, στον ίδ.
Middle Liddell
ὀλῐγότης, ητος, ἡ, ὀλίγος
I. of Number, fewness, Plat.
II. of Amount, smallness, scantiness:—of time, shortness, Plat.
