Ask at the forum if you have an Ancient or Modern Greek query!

incompositus

From LSJ

Τὸ νικᾶν αὐτὸν αὑτὸν πασῶν νικῶν πρώτη τε καὶ ἀρίστη → The first and best victory is to conquer self.

Plato, Laws, 626e

Latin > English

incompositus incomposita, incompositum ADJ :: clumsy, disorganized, not in formation (troops); (good) unaffected, neutral

Latin > English (Lewis & Short)

in-compŏsĭtus: a, um, adj.
I Not compounded, simple, Ambros. Hexaëm. 1, 7, 25; Boëth. Inst. Arith. 1, 17: trinitas incompositae naturae corrumpi non potest, Ambros. Ep. 81, 8.—
II Not well put together, not properly arranged, out of order, disordered, disarranged, discomposed (perh. not ante-Aug.).
   A Lit.: agmen, Liv. 5, 28, 7: hostes (opp. compositi), id. 44, 38 fin.: det motus incompositos, Verg. G. 1, 350.—
   B Transf., of style: incomposito dixi pede currere versus Lucili, disordered, irregular, Hor. S. 1, 10, 1: fortius quid incompositum potest esse, quam vinctum et bene collocatum, Quint. 9, 4, 6; cf. oratio, id. ib. 32: rudibus et incompositis similia, id. ib. 17: (Aeschylus) rudis in plerisque et incompositus, id. 10, 1, 66: moribus incompositus, id 4, 5, 10. — Adv.: incompŏ-sĭtē, without order, disorderly: veniens, Liv. 25, 37, 11.—Of speech: qui horride atque incomposite illud extulerunt, without order, Quint. 10, 2, 17.

Latin > French (Gaffiot 2016)

incompŏsĭtus,¹¹ a, um (in, compono), qui est sans ordre, en désordre : Liv. 5, 28, 7 || où les mots sont mal agencés, sans art, sans harmonie, sans cadence : Hor. S. 1, 10, 1 ; Quint. 9, 4, 6 ; 10, 1, 66.

Latin > German (Georges)

in-compositus, a, um, I) nicht zusammengesetzt = einfach, Ambros. hexaëm. 1, 7, 25 u. epist. 81, 8. Boëth. inst. arithm. 1, 17. – II) nicht wohlgeordnet, theatrum, unregelmäßig, nicht regelmäßig gebaut, Plin. ep.: incomposito pede currere versus Lucili, mit stolperndem Fuße, Hor. – Insbes. a) nicht in gehöriger Stellung, v. Fechter, armis incompositus, Tac. dial. 26. – b) nicht geschlossen, nicht in geschlossenen Abteilungen stehend od. marschierend (oft verb. m. inordinatus, w. s.), agmen, Liv.: ebenso hostes, Liv.: incompositi (nicht gehörig geschlossen) adversus equestrem procellam, Liv. 10, 5, 7. – c) ungelenk, plump, holperig, regellos, kunstlos, α) v. der Bewegung des Tänzers, rudis (steife) atque inc. motus corporum, Val. Max.: incompositi motus, Verg. – β) v. der Rede u. v. Redner, versus, Liv.: oratio, Quint.: rudis (steif) in plerisque et inc. (Aeschylus), Quint. – d) v. Charakter, unbändig, insipientes, incompositi, Vulg. Roman. 1, 31.

Latin > Chinese

incompositus, a, um. adj. :: 不齊整。粗魯者。— moribus 放肆者。