Ask at the forum if you have an Ancient or Modern Greek query!

oraculum

From LSJ

Ἀλλ’ ἐσθ’ ὁ θάνατος λοῖσθος ἰατρός κακῶν → But death is the ultimate healer of ills

Sophocles, Fragment 698

Latin > English

oraculum oraculi N N :: oracle (place/agency/mouthpiece); prophecy; oracular saying/precept/maxim

Latin > English (Lewis & Short)

ōrācŭlum: (sync. oraclum: ex oraclo, Enn. ap. Cic. Div. 1, 21, 42, or Trag. v. 65 Vahl.;
I plur, oracla, Att. ap. Non. 488, 2, or Trag. Rel. p. 185 Rib.; Ov. M. 1, 321), i, n. oro, a divine announcement, an oracle (class.).
I Lit.: oracula ex eo ipso appellata sunt, quod inest in his deorum oratio, Cic. Top. 20, 77: quid est enim oraculum? nempe voluntas divina hominis ore enuntiata, Sen. Contr. 1 praef.: edere, Cic. Tusc. 1, 48, 116: petere a Dodonā, id. Div. 1, 43, 95: quaerere, Verg. G. 4, 449: poscere, id. A. 3, 456: consulere, Ov. M. 3, 8: Delphis oracula cessant, Juv. 6, 555.—
II Transf.
   A In gen., a prophetic declaration, a prophecy: exposui somnii et furoris oracula, Cic. Div. 1, 32, 70; 1, 50, 115.—
   B A place where oracular responses were given, an oracle: illud oraculum Delphis tam celebre, Cic. Div. 1, 19, 37: Hammonis, Plin. 12, 23, 49, § 107: Delphicum, Macr. S. 1, 18, 4.—
   2    Esp. (eccl. Lat.), the mercy-seat, the place in the tabernacle in which the presence of God was manifest, Vulg. Exod. 25, 18; 40, 18: oraculum templi, sanctum sanctorum, id. 3 Reg. 8, 6.—
   C An oracular saying, oracle pronounced by a man: haec ego nunc physicorum oracula fundo, Cic. N. D. 1, 24, 66: inde illa reliqua oracula: nequam agricolam esse, etc., Plin. 18, 6, 8, § 40.—
   D An imperial rescript, Just. Inst. 1, 11, 11.

Latin > French (Gaffiot 2016)

ōrācŭlum,¹⁰ ī, n. (oro), oracle, parole (réponse) d’un dieu : Cic. Top. 77 ; edere Cic. Tusc. 1, 116, rendre un oracle ; oraculum petere a Dodona Cic. Div. 1, 95, demander un oracle à Dodone = consulter l’oracle de Dodone ; quærere Virg. G. 4, 449 ; poscere Virg. En. 3, 456 ; consulere Ov. M. 3, 8, consulter un oracle || siège d’un oracle, temple où se rendent les oracles : Cic. Div. 1, 37 || [en gén.] prédiction, prophétie : Cic. Div. 1, 70 || sentence, adage [ayant valeur d’oracle] : Cic. Nat. 1, 66 ; Plin. 18, 40.

Latin > German (Georges)

ōrāculum, ī, n. (ōro), I) die Sprechstätte, 1) im Tempel zu Jerusalem, Vulg. 3. regg. 6, 18. – 2) die Sprechstätte als heilige Anstalt zur Göttersprucherteilung (zB. zu Delphi), das Orakel, numquam illud oraculum Delphis tam celebre et tam clarum fuisset, nisi etc., Cic.: oraculum adire, Ov.: adire Iovis Hammonis oraculum, Curt.: consulere oraculum, Suet., oracula, Ov. – übtr., domus iuris consulti oraculum civitatis, Cic. de or. 1, 200: Socrates humanae sapientiae quasi quoddam terrestre oraculum, Val. Max. 7, 2. ext. 1: augustae reserabo oracula mentis, Ov. met. 15, 145. – II) ein Orakel als Spruch = der Orakelspruch, Götterspruch, 1) eig.: oraculum edere, Cic.: oraculum petere a Dodona, Cic. – 2) übtr., wie Orakel = a) jeder göttliche, weissagerische Ausspruch, die Weissagung, somnii et furoris oracula, Cic.: oracula fundere, Cic. – b) = ein (merkwürdiger) Spruch, Ausspruch, ein aufgestellter Satz, physicorum, Cic.: inde illa reliqua oracula, Plin. – c) der Ausspruch, der Erlaß, die Entscheidung des Kaisers, ICt. – / Synkop. oraclum (oracla u. dgl.), Acc. tr. 624. Trag. inc. fr. 13 (bei Cic. de div. 1, 42). Varro sat. Men. 326 u. 459. Cic. de div. 1, 81. Ov. met. 1, 321.

Latin > Chinese

oraculum, i. n. :: 神發之言。神發言之處。*Oraclum pro Oraculum.