μελλόγαμος
ἑτέρως ἠδύνατο βέλτιον ἢ ὡς νῦν ἔχει κατεσκευάσθαι → otherwise they could have been constructed better than they are now (Galen, On the use of parts of the body 4.143.1 Kühn)
English (LSJ)
μελλόγαμον, betrothed, S.Ant.628 (codd. plurimi, anap.), Theoc.22.140, Euph. 7.
German (Pape)
[Seite 125] im Begriff zu heirathen, der Verlobte, die Braut; Soph. Ant. 624; Euphor. bei Schol. Ap. Rh. 1, 1063; γαμβρός, Theocr. 22, 140.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
qui est sur le point de se marier.
Étymologie: μέλλω, γάμος.
Russian (Dvoretsky)
μελλόγαμος: готовящийся вступить в брак (τᾶλις Soph.; γαμβρός Theocr.).
Greek (Liddell-Scott)
μελλόγᾰμος: -ον, ὁ μέλλων ἐντὸς ὀλίγου νὰ ἔλθῃ εἰς γάμον, Σοφ. Ἀντ. 628 (ἔνθα ἴδε σημ. Jebb), Θεόκρ. 22. 140, Εὐφορίων παρὰ τῷ Σχολ. εἰς Ἀπολλ. Ρόδ. Α. 1063· - παρ’ Ἀρκαδ. μελλέγαμος.
Greek Monolingual
-η, -ο (Α μελλόγαμος και μελλέγαμος, -ον)
μελλόνυμφος.
[ΕΤΥΜΟΛ. < μέλλω + γάμος (πρβλ. πικρόγαμος, φιλόγαμος)].
Greek Monotonic
μελλόγᾰμος: -ον, αυτός που πρόκειται να παντρευτεί σύντομα, σε Σοφ., Θεόκρ.
Middle Liddell
μελλό-γᾰμος, ον
betrothed, Soph., Theocr.
