ἀρχιποίμην
Ὅτ' εὐτυχεῖς, μάλιστα μὴ φρόνει μέγα → Minus insolesce, quo magis res prosperae → Wenn du im Glück bist, brüste dich am wenigsten
English (LSJ)
ενος, ὁ, chief shepherd, 1 Ep.Pet.5.4, Sm.4 Ki.3.4, PLips.97 xi 4 (iv A. D.).
Spanish (DGE)
-ενος, ὁ
I 1príncipe pastoril o ganadero de un rey tributario de Israel, Sm.4Re.3.4.
2 pastor mayor, mayoral Hdn.Gr.1.16, Sch.D.T.566.10, ἦσαν δέ μοι κτήνη πολλά, καὶ εἶχον ἀρχιποίμενα T.Iud.8.1, cf. SB 3507, 9908.2, 9909.3, 9912.2 (III d.C.), PSI 286.6 (III/IV d.C.), PLips.97.11.4 (IV d.C.)
•glos. a ἀρχιλᾴαν Hsch.
II fig. en lit. crist. pastor supremo de Cristo 1Ep.Petr.5.4, Meth.Symp.1.5 (p.13.16)
•de altas jerarquías eclesiásticas, obispos y patriarcas, Gr.Naz.M.35.937C, Nect.Thdr.11M.39.1829C.
French (Bailly abrégé)
ένος (ὁ) :
chef des bergers.
Étymologie: ἄρχω, ποιμήν.
Greek (Liddell-Scott)
ἀρχιποίμην: ὁ, ὁ πρῶτος ποιμήν, Ἐπιστ. π. Ἐφ. ε΄, 23 κλπ.
English (Strong)
from ἀρχή and ποιμήν; a head shepherd: chief shepherd.
English (Thayer)
ἀρχιποίμενος (so L T Tr WH KC (after manuscripts), but Griesbach, others ἀρχιποίμην, ἀρχιποίμενος; cf. Lob. Paralip. p 195f; Stephanus Thesaurus, under the word; Chandler § 580), ὁ, a Biblical word (Test. xii Patr. test. Jud. § 8), chief shepherd: of Christ the head of the church, ποιμήν, b.
Greek Monotonic
ἀρχιποίμην: ὁ, αρχηγός των ποιμένων, πρώτος ποιμένας, σε Καινή Διαθήκη
Middle Liddell
Chinese
原文音譯:¢rcipo⋯mhn 阿而希-拍門
詞類次數:名詞(1)
原文字根:原始-牧羊者 相當於: (נׄקֵד)
字義溯源:牧長;由(ἀρχή)=開始)與(ποιμήν)*=牧人)組成;而 (ἀρχή)出自(ἄρχω)=著手), (ἄρχω)出自(ἄρχω)*=為首)。彼得在他的書信中稱主耶穌為牧長( 彼前5:4);約翰稱主耶穌為好牧人( 約10:11);希伯來書稱主耶穌為大牧人( 來13:20)
出現次數:總共(1);彼前(1)
譯字彙編:
1) 牧長(1) 彼前5:4