ἀνδραγαθίζομαι: Difference between revisions
αὐτὸς γὰρ εὗρε τοῦ κακοῦ τὴν πιτύαν → he asked for trouble
(2) |
(1) |
||
Line 27: | Line 27: | ||
{{lsm | {{lsm | ||
|lsmtext='''ἀνδρᾰγᾰθίζομαι:''' ([[ἀνήρ]], [[ἀγαθός]]), [[ενεργώ]], [[πράττω]] [[γενναία]], με [[τιμιότητα]], [[ενεργώ]] ως [[τίμιος]] [[άνδρας]], σε Θουκ. | |lsmtext='''ἀνδρᾰγᾰθίζομαι:''' ([[ἀνήρ]], [[ἀγαθός]]), [[ενεργώ]], [[πράττω]] [[γενναία]], με [[τιμιότητα]], [[ενεργώ]] ως [[τίμιος]] [[άνδρας]], σε Θουκ. | ||
}} | |||
{{elru | |||
|elrutext='''ἀνδρᾰγᾰθίζομαι:''' Thuc., Arst. = [[ἀνδραγαθέω]]. | |||
}} | }} |
Revision as of 15:00, 31 December 2018
English (LSJ)
aor.
A ἀνδραγαθίσασθαι App.BC5.101:—act uprightly, εἴ τις ἀπραγμοσύνη -ίζεται if any one thinks to sit at home and play the honest man, Th.2.63; ἐκ τοῦ ἀκινδύνου ἀ. Id.3.40, cf. Arist.VV1250b4.
German (Pape)
[Seite 216] sich als braver, guter Mann zeigen, Thuc. 2, 63. 3, 40, ἀπραγμοσύνῃ -ίζεται, er will ohne zu handeln brav sein.
Greek (Liddell-Scott)
ἀνδρᾰγᾰθίζομαι: ἀόρ. ἀνδραγαθίσασθαι Ἀππ. Ἐμφ. Πόλ. 5. 101: -ἀποθ.: φέρομαι γενναιοπρεπῶς, ὡς ἁρμόζει εἰς γενναῖον ἄνδρα, εἴ τις ... ἀπραγμοσύνῃ ἀνδραγαθίζεται, εἴ τις ... ὑπὸ ἀπραγμοσύνης ἀνδραγαθίαν ἐπιδείκνυται, Θουκ. 2. 63· ἐκ τοῦ ἀκινδύνου ἀνδραγαθίζεσθαι ὁ αὐτ. 3. 40· ἔτι δὲ ἀνδρείας ἐστὶ καὶ τὸ πονεῖν καὶ καρτερεῖν καὶ αἱρεῖσθαι ἀνδραγαθίζεσθαι Ἀριστ. π. Ἀρετ. καὶ Κακιῶν 4. 4.
French (Bailly abrégé)
c. ἀνδραγαθέω.
Spanish (DGE)
1 sent. irón. hacerse el bueno, el virtuoso εἴ τις καὶ τόδε ἐν τῷ παρόντι δεδιὼς ἀπραγμοσύνῃ ἀνδραγαθίζεται Th.2.63, ἐκ τοῦ ἀκινδύνου ἀνδραγαθίζεσθαι Th.3.40, ἀκινδύνως ἀνδραγαθίζεσθαι D.C.60.30.5.
2 portarse como un hombre, obrar rectamente ἔστι δὲ ἀνδρείας καὶ τὸ πονεῖν καὶ καρτερεῖν καὶ [αἱρεῖσθαι] ἀνδραγαθίζεσθαι Arist.VV 1250b4, cf. App.BC 5.101.
3 obrar valerosamente Ph.2.132, 298.
Greek Monolingual
(Α ἀνδραγαθίζομαι)
ανδραγαθώ, κάνω ανδραγάθημα
αρχ.
είμαι ή εμφανίζομαι ως γενναίος, παριστάνω το παληκάρι.
Greek Monotonic
ἀνδρᾰγᾰθίζομαι: (ἀνήρ, ἀγαθός), ενεργώ, πράττω γενναία, με τιμιότητα, ενεργώ ως τίμιος άνδρας, σε Θουκ.
Russian (Dvoretsky)
ἀνδρᾰγᾰθίζομαι: Thuc., Arst. = ἀνδραγαθέω.