ἀκοντιστής: Difference between revisions
περὶ οὐδὲν γὰρ οὕτως ὑπάρχει τῶν ἀνθρωπίνων ἔργων βεβαιότης ὡς περὶ τὰς ἐνεργείας τὰς κατ' ἀρετήν → since none of man's functions possess the quality of permanence so fully as the activities in conformity with virtue
m (Text replacement - "<span class="sense"><p>" to "<span class="sense">") |
|||
Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=akontistis | |Transliteration C=akontistis | ||
|Beta Code=a)kontisth/s | |Beta Code=a)kontisth/s | ||
|Definition=οῦ, ὁ, <span class="sense" | |Definition=οῦ, ὁ, <span class="sense"> <span class="bld">A</span> [[darter]], [[javelin-man]], <span class="bibl">Il.16.328</span>, <span class="bibl">Od.18.262</span>, <span class="bibl">Hdt.8.90</span>, <span class="bibl">A.<span class="title">Pers.</span>52</span>, <span class="bibl">Th.3.97</span>, <span class="bibl">Theoc.17.55</span>, etc.</span> | ||
}} | }} | ||
{{pape | {{pape |
Revision as of 11:40, 12 December 2020
English (LSJ)
οῦ, ὁ, A darter, javelin-man, Il.16.328, Od.18.262, Hdt.8.90, A.Pers.52, Th.3.97, Theoc.17.55, etc.
German (Pape)
[Seite 77] οῦ, ὁ, Speerwerfer, Hom. zweimal, ἀκοντισταί Iliad. 16, 328, ἀκοντιστάς Od. 18, 262; – bei Xen. oft mit τοξόται u. σφενδονῆται verbunden. – Adj. πέτρος ἀκ. στήθεος, ein Fels, der die Brust trifft, Agath. 77 (IX, 204); μόχθος ἀκ. ἑκηβολίης, vom Netzauswerfen, Iul. Aeg. 8 (VI, 26).
Greek (Liddell-Scott)
ἀκοντιστής: -οῦ, ὁ, ὁ ῥίπτων ἀκόντιον, Ἰλ. ΙΙ. 328, Ὀδ. Σ.
French (Bailly abrégé)
οῦ (ὁ) :
v. ἀκοντιστήρ.
English (Autenrieth)
javelin-thrower, javelin-hurling, as adj. Il. 16.328.
Spanish (DGE)
-οῦ, ὁ
• Prosodia: [ᾰ-]
1 tirador de jabalina o venablo ἀκοντιστὰς ἠδὲ ῥυτῆρας ὀϊστῶν Od.18.262, cf. Il.16.328, Hdt.8.90, A.Pers.52, Th.3.97, Theoc.17.55, Plu.Marc.12.4, Plb.2.30.1, 5.82.11, 3.69.8, Luc.DMort.12.2, D.C.53.25.6
•en certámenes agon. IG 12(5).647.28 (Ceos III a.C.), IG 22.766.46 (III a.C.), 1028.52 (I a.C.).
2 que hiere como un dardo c. gen. πέτρος ἀ. στήθεος AP 9.204 (Agath.).
Greek Monolingual
ο (Α ἀκοντιστής) ἀκοντίζω
ο αθλητής του ακοντισμού
αρχ.-μσν.
1. αυτός που ρίχνει το ακόντιο και πιθανώς καθετί άλλο που μπορεί να ρίξει κανείς
2. οπλίτης ειδικού πολεμικού σώματος.
Greek Monotonic
ἀκοντιστής: -οῦ, ὁ (ἀκοντίζω), τοξότης, ακοντιστής, σε Όμηρ., Ηρόδ. κ.λπ.
Russian (Dvoretsky)
ἀκοντιστής: οῦ adj. m бросаемый или брошенный словно копье (πέτρος Anth.): ἀ. μόχθος ἑκηβολίης Anth. дальнее закидывание (невода).
οῦ ὁ копьеметатель Hom., Her., Aesch., Thuc., Xen.