διαστείχω: Difference between revisions
ἧς ἂν ἐπ' ἐλάχιστον ἀρετῆς πέρι ἢ ψόγου ἐν τοῖς ἄρσεσι κλέος ᾖ → of whom there is least talk either for praise or blame, of whom there is least notoriety among the men either for praise or blame
m (Text replacement - "<span class="sense"><p>" to "<span class="sense">") |
m (Text replacement - " <span class="bld">" to "<span class="bld">") |
||
Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=diasteicho | |Transliteration C=diasteicho | ||
|Beta Code=diastei/xw | |Beta Code=diastei/xw | ||
|Definition=aor. <b class="b3">-έστῐχον</b> (v. infr.), <span class="sense"> | |Definition=aor. <b class="b3">-έστῐχον</b> (v. infr.), <span class="sense"><span class="bld">A</span> [[go through]] or [[across]], <b class="b3">πόλιν, γύαλα</b>, <span class="bibl">E.<span class="title">Andr.</span>1090</span>,<span class="bibl">1092</span>. </span><span class="sense"><span class="bld">2</span> c. gen., <b class="b3">δ. πλούτου</b> [[walk in ways]] of wealth, <span class="bibl">Pi.<span class="title">I.</span>3.17</span>. </span><span class="sense"><span class="bld">3</span> [[go one's way]], ἀνεγρομένη γε διέστιχε <span class="bibl">Theoc. 27.69</span>; [[walk]], AP12.85 (Mel.), <span class="bibl">Coluth.215</span>.</span> | ||
}} | }} | ||
{{pape | {{pape |
Revision as of 00:40, 30 December 2020
English (LSJ)
aor. -έστῐχον (v. infr.), A go through or across, πόλιν, γύαλα, E.Andr.1090,1092. 2 c. gen., δ. πλούτου walk in ways of wealth, Pi.I.3.17. 3 go one's way, ἀνεγρομένη γε διέστιχε Theoc. 27.69; walk, AP12.85 (Mel.), Coluth.215.
German (Pape)
[Seite 603] durchgehen; πλούτου δ. Pind. I. 3. 17, d. i. sich in Reichthum befinden; auch Nonn. vrbdt es mit dem gen.; πόλιν, durch die Stadt, Eur. Andr. 1091; – Sp.; – übh. = gehen, weggehen, Mel. 20 (XII, 85); Coluth. 215; διέστιχε Theocr. 27, 68.
Greek (Liddell-Scott)
διαστείχω: ἀόρ. -έστῐχον· - διέρχομαι ἢ διαβαίνω, πόλιν, γύαλα Εὐρ. Ἀνδρ. 1090, 1092. 2) μετὰ γεν., δ. πλούτου, ἔχω ἄφθονον πλοῦτον, Πίνδ. Ι. 3, 27. 3) ὑπάγω εἰς τὸν δρόμον μου, «ἐς τὴ δουλειά μου», ἀνεγρομένη γε διέστιχε (ὁ Brunck διαπέστιχε, ὁ δὲ Ahrens σῖγ’ ἔστιχε) Θεόκρ. 27. 67.
French (Bailly abrégé)
ao.2 διέστιχον;
s’avancer à travers, acc..
Étymologie: διά, στείχω.
English (Slater)
διαστείχω
1 go through met. make use of c. gen. καὶ ματρόθε Λαβδακίδαισιν σύννομοι πλούτου διέστειχον τετραοριᾶν πόνοις (Hermann: διέστιχον codd.: “malim intellegere οὐ φείσαντο τοῦ πλούτου. de gen. cll. διέπρησσον formula epica, ut ἀπὸ κοινοῦ et ad σύννομοι et ad διέστειχον referre liceat” Schroeder. πλοῦτον ἐκτῶντο Σ.) (I. 3.17)
Spanish (DGE)
I 1tr. recorrer, atravesar c. ac. πόλιν E.Andr.1090, γύαλα E.Andr.1092, ἄλσεα Nonn.D.4.332, κενεῶνα Nonn.D.21.312, c. gen. θαλάμοιο Nonn.D.8.16, 10.66, θαλάσσης Nonn.Par.Eu.Io.6.19.
2 c. gen. hacer uso de, emplear πλούτου διέστειχον τετραοριᾶν πόνοις emplearon la riqueza en el arduo ejercicio de las cuadrigas Pi.I.3/4.17b.
II intr.
1 caminar, marchar, andar, AP 12.85 (Mel.), Nonn.D.25.533, Colluth.215, ὠκυτέρῳ ... πεδίλῳ Nonn.Par.Eu.Io.4.28
•fig. continuar, proseguir una investigación, abs. Θεῷ πίσυνοι διαστείχωμεν Cyr.Al.M.68.592A.
2 dirigirse, encaminarse ἀνεγρομένη γε διέστιχε μᾶλα νομεύειν levantándose se fue a apacentar sus cabras Theoc.27.69 (cód.), εἰς ῥόον ... Ὠκεανοῖο Nonn.D.12.116, διέστειχεν ὅπῃ βούλοιτο Eun.VS 474.
3 salir de, abandonar c. gen. νεκρὸν ... διαστείχοντα βερέθρου Nonn.Par.Eu.Io.11.42.
4 entrar c. εἰς y ac.: ἐς δόμον Nonn.D.8.188, εἰς μυχὸν ... παρθενεῶνος Nonn.D.6.159
•alcanzar, llegar a εἰς πάντας ... διαστείχει βλάβη Cyr.Al.M.68.461C.
Greek Monolingual
διαστείχω (Α)
1. διέρχομαι, διαβαίνω
2. φρ. «διαστείχω πλούτου» — έχω άφθονα πλούτη.
Greek Monotonic
διαστείχω: αόρ. βʹ -έστῐχον·
1. διέρχομαι ή διαβαίνω, με αιτ., σε Ευρ.
2. πηγαίνω, βαδίζω στον δρόμο μου, σε Θεόκρ.
Russian (Dvoretsky)
διαστείχω: (aor. διέστιχον)
1) проходить через или насквозь (πόλιν Eur.); δ. πλούτου Pind. жить в богатстве;
2) идти, отправляться (μᾶλα νομεύειν Theocr.);
3) расхаживать, ходить (ὁ παῖς διαστείχων Anth.).
Dutch (Woordenboekgrieks.nl)
δια-στείχω met acc. door... heen gaan:. πόλιν door de stad gaan Eur. Andr. 1090. intrans. dóórlopen:. τὸν παῖδα διαστείχοντ ’ ἐνόησα ik merkte dat de jongeman doorliep AP 12.85.5.
Middle Liddell
aor2 -έστῐχον
1. to go through or across, c. acc., Eur.
2. to go one's way, Theocr.