χρυσόπαστος: Difference between revisions
τίκτει γὰρ κόρος ὕβριν, ὅταν πολὺς ὄλβος ἕπηται ἀνθρώποις ὁπ̣όσοις μὴ νόος ἄρτιος ἦι → satiety breeds arrogance whenever men with unfit minds have great wealth
m (Text replacement - "v. l." to "v.l.") |
|||
Line 26: | Line 26: | ||
}} | }} | ||
{{elru | {{elru | ||
|elrutext='''χρῡσόπαστος:''' (рас)шитый или отделанный золотом ([[τιήρης]] Her.; [[ἔδεθλα]] - v. l. [[ἐσθλά]] Aesch.; [[κόσμος]] Dem.; [[ἁλουργίς]], [[νεβρίς]] Plut.; [[ἐσθής]] Luc.). | |elrutext='''χρῡσόπαστος:''' (рас)шитый или отделанный золотом ([[τιήρης]] Her.; [[ἔδεθλα]] - [[varia lectio|v.l.]] [[ἐσθλά]] Aesch.; [[κόσμος]] Dem.; [[ἁλουργίς]], [[νεβρίς]] Plut.; [[ἐσθής]] Luc.). | ||
}} | }} | ||
{{mdlsj | {{mdlsj | ||
|mdlsjtxt=<br />sprinkled [[gold]], [[gold]]-[[spangled]], of [[gold]] [[tissue]], Aesch. | |mdlsjtxt=<br />sprinkled [[gold]], [[gold]]-[[spangled]], of [[gold]] [[tissue]], Aesch. | ||
}} | }} |
Revision as of 12:10, 9 January 2022
English (LSJ)
ον, also α, ον Alc.Fr.90 Lobel: (πάσσω):—A shot with gold, κυνία l. c.; χ. τιήρης a turban of gold tissue, Hdt.8.120; τὰ χ. ἕσθλα (Wilamowitz for ἐσθλά) A.Ag.776 (lyr.); χ. κόσμος D.50.34; ταῖς ξυστίσιν ταῖς χ. Eub.134; μίτρα Duris 14J.; ἐσθής Luc.Ind.8; opp. χρυσήλατος, Iamb.post Polem.p.50 Hinck.
German (Pape)
[Seite 1381] mit Golde geschmückt, gestickt; Aesch. Ag. 752; τιάρα Her. 8, 120; κόσμος Dem. 50, 34; σκιάς Plut. Anton. 26 u. Luc.
Greek (Liddell-Scott)
χρῡσόπαστος: -ον, χρυσῷ πεπασμένος, κεκοσμημένος μὲ χρυσόν, κεχρυσωμένος, ἐπίχρυσος, χρ. τιήρης, τιάρα ἐξ ὑφάσματος χρυσοϋφάντου, Ἡρόδ. 8. 120· τὰ χρ. ἔδεθλα (ὡς ὁ Aurat ἀντὶ ἐσθλὰ) Αἰσχύλ. Ἀγ. 760· χρ. κόσμος Δημ. 1217. 20· ταῖς ξυστίσιν ταῖς χρ. Εὔβουλ. ἐν Ἀδήλ. 19· ἐσθὴς Λουκ. πρὸς Ἀπαίδ. 8· μετὰ τοῦ χρυσήλατος, οὐδὲν οὐδὲ τούτων ἐστίν, ὃ μὴ χρυσήλατόν ἐστιν ἢ χρυσόπαστον Ἀδριανοῦ Μελέται ἐν Ρήτορσι (Walz) τ. 1. σ. 532.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
parsemé, constellé, tacheté ou brodé d’or.
Étymologie: χρυσός, πάσσω.
Greek Monolingual
-ον, ΜΑ, θηλ. και χρυσοπάστα Α
διακοσμημένος, κεντημένος με χρυσό («ἐσθῆτα χρυσόπαστον ποιησάμενος», Λουκιαν.).
[ΕΤΥΜΟΛ. < χρυσ(ο)- + -παστος (< παστός < πάσσω «υφαίνω, κεντώ»), πρβλ. ἀργυρό-παστος].
Greek Monotonic
χρῡσόπαστος: -ον, στολισμένος με χρυσό, επίχρυσος, λέγεται για χρυσό ύφασμα, σε Αισχύλ.
Russian (Dvoretsky)
χρῡσόπαστος: (рас)шитый или отделанный золотом (τιήρης Her.; ἔδεθλα - v.l. ἐσθλά Aesch.; κόσμος Dem.; ἁλουργίς, νεβρίς Plut.; ἐσθής Luc.).