ναοποιός: Difference between revisions
From LSJ
Μισῶ πονηρόν, χρηστὸν ὅταν εἴπῃ λόγον → Cum recta fatur, improbum odi maxime → Den Schlechten hass' ich, wenn ein gutes Wort er spricht
m (Text replacement - "d’" to "d'") |
m (Text replacement - "l’" to "l'") Tags: Mobile edit Mobile web edit |
||
| Line 17: | Line 17: | ||
}} | }} | ||
{{bailly | {{bailly | ||
|btext=οῦ;<br /><b>1</b> <i>adj.</i> qui construit un temple;<br /><b>2</b> <i>subst.</i> (ὁ) magistrat chargé de | |btext=οῦ;<br /><b>1</b> <i>adj.</i> qui construit un temple;<br /><b>2</b> <i>subst.</i> (ὁ) magistrat chargé de l'administration d'un sanctuaire.<br />'''Étymologie:''' [[ναός]], [[ποιέω]]. | ||
}} | }} | ||
{{grml | {{grml | ||
Revision as of 10:17, 5 September 2022
English (LSJ)
v. νεωποιός.
German (Pape)
[Seite 228] Tempel bauend, Arist. rhet. 1, 14 u. Sp.
Greek (Liddell-Scott)
νᾱοποιός: ὁ, ὁ οἰκοδομῶν ναούς, ἄρχων τις ἐπιστατῶν εἰς τὸ ἔργον τοῦτο, λέξις ἀπαντῶσα μόνον ἐν Ἀριστ. Ρητ. 1. 14, 1.
French (Bailly abrégé)
οῦ;
1 adj. qui construit un temple;
2 subst. (ὁ) magistrat chargé de l'administration d'un sanctuaire.
Étymologie: ναός, ποιέω.
Greek Monolingual
ναοποιός, ὁ (Α)
(δωρ. τ.) βλ. νεωποιός.
Russian (Dvoretsky)
νᾱοποιός: ὁ строитель храма Arst.
