ἐκπύρωσις: Difference between revisions
Λύπης ἰατρός ἐστιν ἀνθρώποις λόγος – For men reason is a healer of grief – Für Menschen ist der Trauer Arzt allein das Wort – Maeroris unica medicina oratio.
m (Text replacement - "(?s)({{LSJ.*}}\n)({{.*}}\n)({{DGE.*}}\n)" to "$1$3$2") |
m (Text replacement - "(?s)({{ls\n\|lstext.*}}\n)({{bailly.*}}\n)" to "$2$1") |
||
| Line 15: | Line 15: | ||
{{pape | {{pape | ||
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-0777.png Seite 777]] ἡ, das Ausbrennen, Vernichten durch Feuer; τοῦ κόσμου Luc. Vit. auct. 14; bei Ath. XIV, 629 e eine Art Tanz; übh. Entzündung, Erhitzung, Arist. Heteorl. 1, 5 u. Sp. | |ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-0777.png Seite 777]] ἡ, das Ausbrennen, Vernichten durch Feuer; τοῦ κόσμου Luc. Vit. auct. 14; bei Ath. XIV, 629 e eine Art Tanz; übh. Entzündung, Erhitzung, Arist. Heteorl. 1, 5 u. Sp. | ||
}} | |||
{{bailly | |||
|btext=εως (ἡ) :<br />conflagration, embrasement.<br />'''Étymologie:''' [[ἐκπυρόω]]. | |||
}} | }} | ||
{{ls | {{ls | ||
|lstext='''ἐκπύρωσις''': ῠ, εως, ἡ, ἐντελὴς [[καῦσις]], [[ἐμπρησμός]], Στράβων 579. Διογ. Λ. 10. 101, 102. Λουκ. Βίων Πρᾶσις 14. ΙΙ. τὸ ἀνάπτειν, Ἀριστ. Μετεωρ. 1. 5, 2 πρβλ. [[ἐκπυρόω]] ΙΙ· - παρ’ Ἀθην. 629Ε, εἶδός τι ὀρχήσεως. | |lstext='''ἐκπύρωσις''': ῠ, εως, ἡ, ἐντελὴς [[καῦσις]], [[ἐμπρησμός]], Στράβων 579. Διογ. Λ. 10. 101, 102. Λουκ. Βίων Πρᾶσις 14. ΙΙ. τὸ ἀνάπτειν, Ἀριστ. Μετεωρ. 1. 5, 2 πρβλ. [[ἐκπυρόω]] ΙΙ· - παρ’ Ἀθην. 629Ε, εἶδός τι ὀρχήσεως. | ||
}} | }} | ||
{{lsm | {{lsm | ||
Revision as of 14:40, 2 October 2022
English (LSJ)
[ῠ], εως, ἡ, A conflagration, Str. 12.8.18 (pl.), Luc.Vit. Auct.14. 2 Philos., conversion into fire, Zeno Stoic.1.32, Chrysipp. ib.2.131, etc.; ἐ. πνεύματος Epicur.Ep.2p.45U. 3 calcination, Dsc.5.87. 4 excessive heat, pyrexia, in disease, Ptol.Tetr. 199. 5 eruption, τοῦ Βεσβίου ὄρους J.AJ20.7.2. 6 metaph., of anger, Phld.Ir.p.26W. II catching fire, Arist.Mete.342b2. III a kind of dance, Menipp. ap. Ath.14.629f.
Spanish (DGE)
-εως, ἡ
• Morfología: [ac. plu. ἐκπυρώσιας Luc.Vit.Auct.14]
I 1quema provocada (βῶλος) πρὸς ἐκπύρωσιν ἐπιτηδεία ref. a la lava volcánica, Str.5.4.8
•incendio accidental, Str.12.8.18
•abrasamiento en el infierno μὴ γενέσθαι τὴν ἐκπύρωσιν ἐπὶ κολάσει τῶν ἀσεβῶν Iust.Phil.1Apol.57.1
•fusión de metales ἄχρι τῆς τελείας ἐκπυρώσεως Dsc.5.87.1.
2 erupción τοῦ Βεσβίου ὄρους I.AI 20.144.
3 calefacción δημοσίων τε βαλανείων ἐκπυρώσεις προΐασι Iust.Nou.149.2.
II fil. y cien.
1 incandescencia, inflamación del aire, Arist.Mete.342b2, ἡ τοῦ πνεύματος ἐ. producida por el mov. o la fricción, Epicur.Ep.[3] 101, ὥστε τὰς ἀκτῖνας ... πλέον δύνασθαι ποιεῖν τὴν ἐκπύρωσιν de manera que los rayos (reflejados por espejos) puedan producir mayor incandescencia Anthem.50.23, cf. 54.11
•fig. ardor, inflamación, incandescencia producido por la ira, Phld.Ir.8.22, por el deseo sexual, Meth.Symp.83.
2 conflagración, destrucción periódica del mundo por el fuego Zeno Stoic.1.32.19, Cleanth.Stoic.1.114.27, Chrysipp.Stoic.2.131.23, 187.29, μετὰ τὴν ἐκπύρωσιν, ἐπειδὰν ὁ νέος κόσμος μέλλῃ δημιουργεῖσθαι Ph.2.505, cf. 506, Arr.Epict.3.13.4, Plu.2.415f, λέγω τὰς ἐκπυρώσιας καὶ τὴν τοῦ ὅλου συμφορήν me refiero a las catástrofes y al desastre del universo habla Heráclito, Luc.l.c., περὶ τῆς τοῦ κόσμου ἐκπυρώσεως M.Ant.3.3, cf. Hippol.Haer.9.10.7, Origenes Cels.4.11, 8.72, Didym.Gen.137.13, teoría compartida tb. por esenios, judíos, fariseos, Hippol.Haer.9.28.5, μετ' οὐ πολὺ τὴν συντέλειαν καὶ ἐκπύρωσιν τοῦ παντός Hippol.Haer.9.30.8, negada por Tat.Orat.3.3
•crist. sinón. de ‘resurrección’, ‘renovación’, Clem.Al.Strom.5.1.9
•fig., como n. de una danza καλεῖται δέ τις καὶ ἄλλη ὄρχησις κόσμου ἐ. Menipp. en Ath.629f.
3 medic. fiebre, estado febril κατ' ἐκπύρωσιν καὶ ἀμετρίαν τοῦ θερμοῦ τοὺς θανάτους ἐπιφέρει (τὰ νοσήματα) Ptol.Tetr.4.9.5, cf. Vett.Val.382.29.
German (Pape)
[Seite 777] ἡ, das Ausbrennen, Vernichten durch Feuer; τοῦ κόσμου Luc. Vit. auct. 14; bei Ath. XIV, 629 e eine Art Tanz; übh. Entzündung, Erhitzung, Arist. Heteorl. 1, 5 u. Sp.
French (Bailly abrégé)
εως (ἡ) :
conflagration, embrasement.
Étymologie: ἐκπυρόω.
Greek (Liddell-Scott)
ἐκπύρωσις: ῠ, εως, ἡ, ἐντελὴς καῦσις, ἐμπρησμός, Στράβων 579. Διογ. Λ. 10. 101, 102. Λουκ. Βίων Πρᾶσις 14. ΙΙ. τὸ ἀνάπτειν, Ἀριστ. Μετεωρ. 1. 5, 2 πρβλ. ἐκπυρόω ΙΙ· - παρ’ Ἀθην. 629Ε, εἶδός τι ὀρχήσεως.
Greek Monotonic
ἐκπύρωσις: [ῠ], -εως, ἡ, πυρπόληση, πυρκαγιά, αποτέφρωση, σε Λουκ.
Russian (Dvoretsky)
ἐκπύρωσις: εως (ῠ) ἡ
1) воспламенение Arst., Diog. L.;
2) сгорание Luc., Plut.
Middle Liddell
ἐκπῠ́ρωσις, εως [from ἐκπῠρόω]
a conflagration, Luc.
