πάρισος

English (LSJ)

ον, A almost equal, evenly balanced, ἀγών, κίνδυνος, Plb.2.10.2, 5.69.8; π. ταῖς δυνάμεσι Id.1.13.12; πέλαγος π. τῷ Ποντικῷ Str.11.7.1; ἴση ἢ π. γε (sc. ἡ εὐθεῖα) Id.2.1.28. II in Rhet., of the clauses of a sentence, exactly balanced and even, π. καὶ ὁμοιοτέλευτον Arist. Rh.1410b1, cf. Phld. Rh.2.258 S.; ἰσόκωλα καὶ πάρισα D.S.12.53; ἀντίθετα καὶ π. καὶ ὁμοιόπτωτα Plu.2.350d; οὔτε π. τὰ κῶλα ἀλλήλοις εἶναι οὔτε παρόμοια parallel in structure, D.H. Comp.22, cf. 23; ἵνα τὸ τελευταῖον κῶλον π. καὶ ἐφάμιλλον τοῖς πρὸ αὐτοῦ γένηται ib.9; π. σχῆμα Hermog. Meth.16.

German (Pape)

[Seite 523] fast gleich, Pol. 2, 10, 2 u. öfter, bes. τοῖς πολεμίοις, den Feinden gewachsen; Moeris erkl. es für hellenistisch, dem attischen ἀμφιδήριτος καὶ ἀγχώμαλος entsprechend; – adv. παρίσως, ungefähr; – τὰ πάρισα, in der Rhetorik, wenn mehrere Kola hinter einander gleiche Ausgänge, Endreime, gleiche Stellung der Wörter haben; καὶ ὁμοιοτέλευτον, Arist. rhet. 3, 9; καὶ ἰσόκωλα καὶ ὁμοιοτέλευτα, D. Sic. 12, 53; Sp.

French (Bailly abrégé)

ος, ον :
1 presque égal;
2 correspondant.
Étymologie: παρά, ἴσος.

Dutch (Woordenboekgrieks.nl)

πάρ-ισος -ον bijna gelijk; ret. subst. n. gelijke lengte van zinsdelen. Aristot. Rh. 1410b1.

Russian (Dvoretsky)

πάρῐσος:
1 почти равный, приблизительно одинаковый (ταῖς δυνάμεσι Polyb.);
2 рит. одинаково построенный (π. καὶ ὁμοιοτέλευτος Arst.).

Greek (Liddell-Scott)

πάρῐσος: -ον, σχεδὸν ἴσος, ἀγών, κίνδυνος Πολύβ. 2. 10, 2, κτλ.· π. ταῖς δυνάμεσι ὁ αὐτ. 1. 13, 12. ΙΙ. ἐν τῇ Ρητορικῇ, δύο κῶλα ἀλλεπάλληλα συμφωνοῦντα κατὰ τὸν ῥυθμὸν πρὸς ἄλληλα καὶ ἔχοντα ἴσας ἢ σχεδὸν ἴσας συλλαβάς, πάρισον καὶ ὁμοιοτέλευτον Ἀριστ. Ρητορ. 3. 9, 9· ἰσόκωλα καὶ πάρισα Διόδ. 12. 53· πρβλ. παρίσωσις.

Greek Monolingual

-η, -ο / πάρισος, -ον, ΝΑ
1. σχεδόν ίσος, ισόρροπος («πέλαγος πάρισον τῷ Ποντικῷ», Στράβ.)
2. (στην αρχαία ρητορική) ο ακριβώς ισοζυγισμένος σε μια πρόταση λόγος, αυτός που έχει ίσο αριθμό συλλαβών ή αντιστοιχία λέξεων με την προηγούμενη πρόταση («ἀντίθετα καὶ πάρισα καὶ ὁμοιόπτωτα», Πλούτ.)
αρχ.
παρόμοιος κατά την κατασκευή («οὔτε πάρισα τὰ κῶλα ἀλλήλοις εἶναι παρόμοια», Διον. Αλ.).
[ΕΤΥΜΟΛ. < παρ(α)- + ἴσος.

Greek Monotonic

πάρῐσος: -ον, σχεδόν ίσος, σχεδόν ισοδύναμος, σε Πολύβ.· λέγεται για τις προτάσεις μιας περιόδου, σε Αριστ.

Middle Liddell

πάρ-ῐσος, ον,
almost equal, evenly balanced, Polyb.: of the clauses of a sentence, Arist.