καχέκτης: Difference between revisions
κρατίστην εἶναι δημοκρατίαν τὴν μήτε πλουσίους ἄγαν μήτε πένητας ἔχουσαν πολίτας → the best democracy is that in which the citizens are neither very rich nor very poor (Thales/Plutarch)
m (Text replacement - "<b class="b2">([\w]+ [\w]+ [\w]+ [\w]+ [\w]+ [\w]+)<\/b>" to "$1") |
m (LSJ1 replacement) |
||
| (10 intermediate revisions by the same user not shown) | |||
| Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=kachektis | |Transliteration C=kachektis | ||
|Beta Code=kaxe/kths | |Beta Code=kaxe/kths | ||
|Definition= | |Definition=καχέκτου, ὁ, ([[κακός]], [[ἕξις]])<br><span class="bld">A</span> [[in a bad habit of body]], Dsc.2.2, Gal.6.213, 12.321.<br><span class="bld">2</span> metaph., [[disaffected]] in a [[political]] sense, Plb.1.68.10, 28.17.12, Cic.''Att.''1.14.6, Nech.in ''Cat.Cod.Astr.''7.142. | ||
}} | }} | ||
{{pape | {{pape | ||
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-1409.png Seite 1409]] ὁ (ὃς κακῶς ἔχει), der sich übel befindet, zunächst vom üblen Zustande des Leibes u. der Gesundheit, | |ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-1409.png Seite 1409]] ὁ (ὃς κακῶς ἔχει), der sich übel befindet, zunächst vom üblen Zustande des Leibes u. der Gesundheit, <span class="ggns">Gegensatz</span> von ὑγιαίνων, Pol. 18, 15, 12; dann vom Geiste u. der Gesinnung, übelgesinnt, neben [[στασιώδης]] 1, 68, 10, öfter. | ||
}} | |||
{{elru | |||
|elrutext='''κᾰχέκτης:''' ου adj. m<br /><b class="num">1</b> [[находящийся в плохом состоянии]], [[болезненный]] Polyb.;<br /><b class="num">2</b> [[злонамеренный]] (κ. καὶ [[στασιώδης]] Polyb.). | |||
}} | }} | ||
{{ls | {{ls | ||
| Line 17: | Line 20: | ||
}} | }} | ||
{{grml | {{grml | ||
|mltxt=[[καχέκτης]], ὁ, θηλ. καχέκτις (Α)<br /><b>1.</b> [[καχεκτικός]]<br /><b>2.</b> <b>φρ.</b> «καχέκται καὶ στασιώδεις» ή «καχέκται καὶ κινητικοί» — δυσαρεστημένοι με το [[πολίτευμα]] ή με την [[πολιτική]] [[κατάσταση]] και έτοιμοι να προκαλέσουν στάσεις και πολιτικές μεταβολές (<b>Πολ.</b>).<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> <i>καχ</i>(<i>ο</i>)- ( | |mltxt=[[καχέκτης]], ὁ, θηλ. καχέκτις (Α)<br /><b>1.</b> [[καχεκτικός]]<br /><b>2.</b> <b>φρ.</b> «καχέκται καὶ στασιώδεις» ή «καχέκται καὶ κινητικοί» — δυσαρεστημένοι με το [[πολίτευμα]] ή με την [[πολιτική]] [[κατάσταση]] και έτοιμοι να προκαλέσουν στάσεις και πολιτικές μεταβολές (<b>Πολ.</b>).<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> <i>καχ</i>(<i>ο</i>)- ([[πρβλ]]. <i>κακ</i>[[ο]]-) <span style="color: red;">+</span> -<i>έκτης</i> (<span style="color: red;"><</span> <i>ἔχω</i>, [[πρβλ]]. μέλλ. <i>ἕξω</i>) με [[τροπή]] του -<i>κ</i>- σε -<i>χ</i>- προ δασέος φθόγγου ([[πρβλ]]. [[ευέκτης]], [[πλεονέκτης]])]. | ||
}} | }} | ||
Latest revision as of 10:43, 25 August 2023
English (LSJ)
καχέκτου, ὁ, (κακός, ἕξις)
A in a bad habit of body, Dsc.2.2, Gal.6.213, 12.321.
2 metaph., disaffected in a political sense, Plb.1.68.10, 28.17.12, Cic.Att.1.14.6, Nech.in Cat.Cod.Astr.7.142.
German (Pape)
[Seite 1409] ὁ (ὃς κακῶς ἔχει), der sich übel befindet, zunächst vom üblen Zustande des Leibes u. der Gesundheit, Gegensatz von ὑγιαίνων, Pol. 18, 15, 12; dann vom Geiste u. der Gesinnung, übelgesinnt, neben στασιώδης 1, 68, 10, öfter.
Russian (Dvoretsky)
κᾰχέκτης: ου adj. m
1 находящийся в плохом состоянии, болезненный Polyb.;
2 злонамеренный (κ. καὶ στασιώδης Polyb.).
Greek (Liddell-Scott)
κᾰχέκτης: -ου, ὁ, (κακός, ἕξις, ἔχω), ἐν κακῇ σωματικῇ καταστάσει ὤν, ὁ ἀσθενικός, ἀντίθετ. ὁ ὑγιής, ὁ εὐέκτης, οὕτω παρὰ Πολυβ. 18. 15, 12, οἱ καχέκται καὶ οἱ ὑγιαίνοντες ἀντιτίθενται· πολιτικῶς, κακῶς, δυσμενῶς διατεθειμένος, δυσηρεστημένος, διὸ συνάπτονται, καχέκται καὶ στασιώδεις 1. 68, 10· καχέκται καὶ κινητικοὶ 1. 68, 10.
Greek Monolingual
καχέκτης, ὁ, θηλ. καχέκτις (Α)
1. καχεκτικός
2. φρ. «καχέκται καὶ στασιώδεις» ή «καχέκται καὶ κινητικοί» — δυσαρεστημένοι με το πολίτευμα ή με την πολιτική κατάσταση και έτοιμοι να προκαλέσουν στάσεις και πολιτικές μεταβολές (Πολ.).
[ΕΤΥΜΟΛ. < καχ(ο)- (πρβλ. κακο-) + -έκτης (< ἔχω, πρβλ. μέλλ. ἕξω) με τροπή του -κ- σε -χ- προ δασέος φθόγγου (πρβλ. ευέκτης, πλεονέκτης)].
