ἀπατήλιος: Difference between revisions
ἀναβάντα γὰρ εἰς τὴν ἀκρόπολιν, καὶ διὰ τὴν ὑπερβολὴν τῆς λύπης προσκόψαντα τῷ ζῆν, ἑαυτὸν κατακρημνίσαι → for he ascended the acropolis and then, because he was disgusted with life by reason of his excessive grief, cast himself down the height
(5) |
m (LSJ1 replacement) |
||
| (14 intermediate revisions by the same user not shown) | |||
| Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=apatilios | |Transliteration C=apatilios | ||
|Beta Code=a)path/lios | |Beta Code=a)path/lios | ||
|Definition= | |Definition=ἀπατήλιον, ''poet.'' Adj. [[guileful]], [[wily]], ἀπατήλια [[εἰδώς]] = skilled in [[wiles]], Od.14.288; <b class="b3">ἀπατήλια βάζειν</b> ib.127; of a person, [[Nonnus Epicus|Nonn.]] ''[[Dionysiaca|D.]]'' 46.10, al. | ||
}} | |||
{{DGE | |||
|dgtxt=-ον<br />[[engañoso]] esp. en neutr. plu. ἀπατήλια [[εἰδώς]] = [[conocedor de engaños]]</i>, <i>Od</i>.14.288, ἀπατήλια βάζει de [[mendigo|mendigos]] <i>Od</i>.14.127, 157<br /><b class="num">•</b>de pers. [[engañador]] Τειρεσίαν ἀπατήλιον Nonn.<i>D</i>.46.10. | |||
}} | }} | ||
{{pape | {{pape | ||
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-0282.png Seite 282]] ον, betrügerisch, Hom. dreimal, Od. 14, 288 ἀπατήλια εἰδώς Versende, 127. 157 ἀπατήλια βάζει Versende; – Sp. D., wie Opp. Cyn. 2, 324; von einer Person Nonn. D. 46, 10. | |ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-0282.png Seite 282]] ον, [[betrügerisch]], Hom. dreimal, Od. 14, 288 ἀπατήλια εἰδώς Versende, 127. 157 ἀπατήλια βάζει Versende; – Sp. D., wie Opp. Cyn. 2, 324; von einer Person Nonn. D. 46, 10. | ||
}} | |||
{{bailly | |||
|btext=ος, ον :<br />[[trompeur]], [[mensonger]].<br />'''Étymologie:''' [[ἀπάτη]]. | |||
}} | |||
{{elru | |||
|elrutext='''ἀπᾰτήλιος:''' Hom. = [[ἀπατηλός]] ([[обманчивый]], [[лживый]], [[ложный]]). | |||
}} | }} | ||
{{ls | {{ls | ||
|lstext='''ἀπᾰτήλιος''': -ον, ποιητ. ἐπίθ., [[ἀπατηλός]], [[πανοῦργος]], ἀπατήλια εἰδώς, [[ἔμπειρος]] εἰς πανουργίας, Ὀδ. Ξ. 288· ἀπ. βάζειν [[αὐτόθι]] 127· ἐπὶ προσώπων, Νόνν. Δ. 46. 10. | |lstext='''ἀπᾰτήλιος''': -ον, ποιητ. ἐπίθ., [[ἀπατηλός]], [[πανοῦργος]], ἀπατήλια εἰδώς, [[ἔμπειρος]] εἰς πανουργίας, Ὀδ. Ξ. 288· ἀπ. βάζειν [[αὐτόθι]] 127· ἐπὶ προσώπων, Νόνν. Δ. 46. 10. | ||
}} | }} | ||
{{Autenrieth | {{Autenrieth | ||
|auten=[[deceitful]]; only neut. pl., ἀπατήλια βάζειν, [[εἰδέναι]], Od. 14.127, 288. | |auten=[[deceitful]]; only neut. pl., ἀπατήλια βάζειν, [[εἰδέναι]], Od. 14.127, 288. | ||
}} | }} | ||
{{grml | {{grml | ||
|mltxt=[[ἀπατήλιος]], -ον (Α)<br />[[πανούργος]], [[δόλιος]], [[απατηλός]]. | |mltxt=[[ἀπατήλιος]], -ον (Α)<br />[[πανούργος]], [[δόλιος]], [[απατηλός]]. | ||
}} | |||
{{lsm | |||
|lsmtext='''ἀπᾰτήλιος:''' -ον, αυτός που έχει την [[ικανότητα]] να εξαπατά, [[πανούργος]]· ἀπατήλια [[εἰδώς]], αυτός που είναι [[προικισμένος]], [[ικανός]] στο να δολοφονηθεί, σε Ομήρ. Οδ.· <i>ἀπατήλιον βάζειν</i>, στο ίδ. | |||
}} | |||
{{mdlsj | |||
|mdlsjtxt=[from [[ἀπάτη]]<br />[[guileful]], [[wily]], ἀπατήλια [[εἰδώς]] [[skilled]] in wiles, Od.; ἀπ. βάζειν Od. | |||
}} | }} | ||
Latest revision as of 10:52, 25 August 2023
English (LSJ)
ἀπατήλιον, poet. Adj. guileful, wily, ἀπατήλια εἰδώς = skilled in wiles, Od.14.288; ἀπατήλια βάζειν ib.127; of a person, Nonn. D. 46.10, al.
Spanish (DGE)
-ον
engañoso esp. en neutr. plu. ἀπατήλια εἰδώς = conocedor de engaños, Od.14.288, ἀπατήλια βάζει de mendigos Od.14.127, 157
•de pers. engañador Τειρεσίαν ἀπατήλιον Nonn.D.46.10.
German (Pape)
[Seite 282] ον, betrügerisch, Hom. dreimal, Od. 14, 288 ἀπατήλια εἰδώς Versende, 127. 157 ἀπατήλια βάζει Versende; – Sp. D., wie Opp. Cyn. 2, 324; von einer Person Nonn. D. 46, 10.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
trompeur, mensonger.
Étymologie: ἀπάτη.
Russian (Dvoretsky)
ἀπᾰτήλιος: Hom. = ἀπατηλός (обманчивый, лживый, ложный).
Greek (Liddell-Scott)
ἀπᾰτήλιος: -ον, ποιητ. ἐπίθ., ἀπατηλός, πανοῦργος, ἀπατήλια εἰδώς, ἔμπειρος εἰς πανουργίας, Ὀδ. Ξ. 288· ἀπ. βάζειν αὐτόθι 127· ἐπὶ προσώπων, Νόνν. Δ. 46. 10.
English (Autenrieth)
deceitful; only neut. pl., ἀπατήλια βάζειν, εἰδέναι, Od. 14.127, 288.
Greek Monolingual
ἀπατήλιος, -ον (Α)
πανούργος, δόλιος, απατηλός.
Greek Monotonic
ἀπᾰτήλιος: -ον, αυτός που έχει την ικανότητα να εξαπατά, πανούργος· ἀπατήλια εἰδώς, αυτός που είναι προικισμένος, ικανός στο να δολοφονηθεί, σε Ομήρ. Οδ.· ἀπατήλιον βάζειν, στο ίδ.
Middle Liddell
[from ἀπάτη
guileful, wily, ἀπατήλια εἰδώς skilled in wiles, Od.; ἀπ. βάζειν Od.
