ἀρύταινα: Difference between revisions
αὐτῇ τῇ ψυχῇ αὐτὴν τὴν ψυχὴν θεωροῦντα ἐξαίφνης ἀποθανόντος ἑκάστου → beholding with very soul the very soul of each immediately upon his death
m (Text replacement - "(*UTF)(*UCP)btext=(.*?:<br \/>)([\w\s'-]+)\.<br" to "btext=$1$2.<br") |
m (LSJ1 replacement) |
||
(One intermediate revision by the same user not shown) | |||
Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=arytaina | |Transliteration C=arytaina | ||
|Beta Code=a)ru/taina | |Beta Code=a)ru/taina | ||
|Definition=[ | |Definition=[ᾰρῠ], ης, ἡ, fem. of [[ἀρυτήρ]], [[Aristophanes|Ar.]]''[[The Knights|Eq.]]''1092, Antiph.25.3, [[Theophrastus|Thphr.]] ''[[Characters|Char.]]''9.8, ''PMagd.''33.3 (iii B. C.). | ||
}} | }} | ||
{{DGE | {{DGE | ||
Line 20: | Line 20: | ||
}} | }} | ||
{{elru | {{elru | ||
|elrutext='''ἀρύταινα:''' (ᾰρ) ἡ лейка, ушат Arph. | |elrutext='''ἀρύταινα:''' (ᾰρ) ἡ [[лейка]], [[ушат]] Arph. | ||
}} | }} | ||
{{ls | {{ls |
Latest revision as of 13:13, 25 August 2023
English (LSJ)
[ᾰρῠ], ης, ἡ, fem. of ἀρυτήρ, Ar.Eq.1092, Antiph.25.3, Thphr. Char.9.8, PMagd.33.3 (iii B. C.).
Spanish (DGE)
-ης, ἡ
• Alolema(s): lat. aruteana Lucil.17; arytaena Fest.21
• Prosodia: [ᾰρῠ-]
cazo o caldero usado por los bañeros para sacar agua y verterla sobre los bañistas βαλανεὺς δ' ὠθεῖ ταῖς ἀρυταίναις Ar.Fr.450, τὴν μεγίστην ἀρύταιναν ὑμῶν ἐκ μέσσου βάψασα τοῦ λέβητος ζέοντος ὕδατος Antiph.25.3, cf. Thphr.Char.9.8, PEnteux.82re.3 (III a.C.), Crates Gr.Fr.67a, Lucil.l.c., Gal.3.553, Phryn.PS 33.15, Fest.l.c., Eust.1216.63, tb. usado para otros fines, para vino ἀπληστοίνους τ' ἀρύταινας Timo SHell.778, ἀ. δέ, χαλκοῦν σκεῦος, ᾧ τὸ ἔλαιον ἐγχέουσιν εἰς τοὺς λύχνους Sch.Ar.Eq.1091, Sud.
•fig. ἡ θεὸς αὐτὴ τοῦ δήμου καταχεῖν ἀρυταίνῃ πλουθυγίειαν Ar.Eq.1091.
German (Pape)
[Seite 364] ἡ, eine Gießkanne, Ar. Equ. 1087, nach Schol. χαλκοῦν σκεῦος ᾡ τὸ ἔλαιον ἐγχέουσιν εἰς λύχνους; – Theophr. char. 9, 3.
French (Bailly abrégé)
ης (ἡ) :
sorte d'aiguière.
Étymologie: ἀρύω.
Russian (Dvoretsky)
ἀρύταινα: (ᾰρ) ἡ лейка, ушат Arph.
Greek (Liddell-Scott)
ἀρύταινα: [ῠ], ης, ἡ, θηλυκ. τύπος τοῦ ἀρυτήρ, εἶδος ἐλαιοδοχείου, ἀλλ’ ἐγὼ εἶδον ὄναρ, καί μοὐδόκει ἡ θεὸς αὐτὴ τοῦ δήμου καταχεῖν ἀρυταίνῃ πλουθυγίειαν, «χαλκοῦν σκεῦος, ᾧ τὸ ἔλαιον ἐγχέουσιν εἰς λύχνους» (Σχόλ.), Ἀριστοφ. Ἱππ. 1091· λεκάνιον ὅπερ μετεχειρίζοντο ἐν τοῖς βαλανείοις ὡς νῦν τὸ «τάσι» πρὸς ἐπίχυσιν ὕδατος, κατασκεδῶ, νὴ τὴν φίλην Δήμητρα... ἀρύταιναν ὑμῶν ἐκ μέσου βάψασα τοῦ λέβητος ζέοντος ὕδατος Ἀντιφάν. ἐν «Ἀλειπτρίᾳ» 1· δεινὸς δὲ καὶ πρὸς τὰ χαλκεῖα τὰ ἐν τῷ βαλανείῳ προσελθὼν καὶ βάψας ἀρύταιναν, βοῶντος τοῦ βαλανέως, αὐτὸς αὐτοῦ καταχέασθαι Θεοφρ. Χαρ. 9· ἴδε καὶ Α. Β. 20, 22: πρβλ. ἀρύβαλλος.
Greek Monolingual
ἀρύταινα, η (Α)
1. είδος δοχείου με μακρύ στενό στόμιο με το οποίο γέμιζαν λάδι τους λύχνους
2. λεκανάκι ή τάσι που χρησιμοποιούσαν στα λουτρά για να ρίχνουν επάνω τους νερό.
[ΕΤΥΜΟΛ. < αρύτω, αττ. τ. του ρ. αρύω ή < αρυτήρ < αρύω].
Greek Monotonic
ἀρύταινα: [ῠ], -ης, ἡ (ἀρύω), μικρό δοχείο, σε Αριστοφ.