βαρύστονος: Difference between revisions
ἡ Νέμεσις προλέγει τῷ πήχεϊ τῷ τε χαλινῷ μήτ' ἄμετρόν τι ποιεῖν μήτ' ἀχάλινα λέγειν → Nemesis warns us by her cubit-rule and bridle neither to do anything without measure nor to be unbridled in our speech
mNo edit summary |
|||
| (3 intermediate revisions by the same user not shown) | |||
| Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=varystonos | |Transliteration C=varystonos | ||
|Beta Code=baru/stonos | |Beta Code=baru/stonos | ||
|Definition= | |Definition=βαρύστονον,<br><span class="bld">A</span> [[groaning heavily]], <b class="b3">τοῖς βαρυστόνοις</b> <b class="b3">ἐπικαλουμένοις… ὑποκριταῖς</b> nicknamed the [[bellower]]s, D.18.262, cf. Epicur.''Fr.''114,237; [[resounding]], [[λίθος]] ''AP''9.246 (Marc. Arg.). Adv. [[βαρυστόνως]] = [[with deep groans]] A.''Eu.''794.<br><span class="bld">II</span> of things, [[heavily lamented]], [[grievous]], [[Sophocles|S.]]''[[Oedipus Tyrannus|OT]]'' 1233, Orac. ap. Paus.10.9.11. | ||
}} | }} | ||
{{DGE | {{DGE | ||
| Line 17: | Line 17: | ||
}} | }} | ||
{{bailly | {{bailly | ||
|btext=ος, ον :<br /><b>I.</b> <i>intr.</i> qui pousse des gémissements profonds <i>litt.</i> graves;<br /><b>II.</b> <i>fig.</i> qu'on pleure avec des gémissements profonds <i>litt.</i> graves.<br />'''Étymologie:''' [[βαρύς]], [[στένω]]. | |btext=ος, ον :<br /><b>I.</b> <i>intr.</i> [[qui pousse des gémissements profonds]] <i>litt.</i> graves;<br /><b>II.</b> <i>fig.</i> [[qu'on pleure avec des gémissements profonds]] <i>litt.</i> graves.<br />'''Étymologie:''' [[βαρύς]], [[στένω]]. | ||
}} | }} | ||
{{elnl | {{elnl | ||
|elnltext=[[βαρύστονος]] -ον [[βαρύς]], [[στόνος]]<br /><b class="num">1.</b> zwaar kreunend:. τοῖς βαρυστόνοις ἐπικαλουμένοις ὑποκριταῖς de toneelspelers, bijgenaamd ‘[[de kreuners]]’ Dem. 18.262; [[βαρυστόνως]] φέρειν opvatten als reden voor zwaar gekreun Aeschl. Eum. 794.<br /><b class="num">2.</b> zwaar te bejammeren, zeer smartelijk. | |elnltext=[[βαρύστονος]] -ον [[βαρύς]], [[στόνος]]<br /><b class="num">1.</b> [[zwaar kreunend]]:. τοῖς βαρυστόνοις ἐπικαλουμένοις ὑποκριταῖς de toneelspelers, [[bijgenaamd]] ‘[[de kreuners]]’ Dem. 18.262; [[βαρυστόνως]] φέρειν opvatten als reden voor zwaar gekreun Aeschl. Eum. 794.<br /><b class="num">2.</b> [[zwaar te bejammeren]], [[zeer smartelijk]]. | ||
}} | }} | ||
{{elru | {{elru | ||
Latest revision as of 11:05, 18 September 2023
English (LSJ)
βαρύστονον,
A groaning heavily, τοῖς βαρυστόνοις ἐπικαλουμένοις… ὑποκριταῖς nicknamed the bellowers, D.18.262, cf. Epicur.Fr.114,237; resounding, λίθος AP9.246 (Marc. Arg.). Adv. βαρυστόνως = with deep groans A.Eu.794.
II of things, heavily lamented, grievous, S.OT 1233, Orac. ap. Paus.10.9.11.
Spanish (DGE)
(βᾰρύστονος) -ον
I 1de pers. que lanza graves gemidos, gimoteante de actores trágicos, esp. de Esquines ὑποκριταί D.18.262, τοῖς βαρυστόνοις ὑποκριταῖς ... ὑπετραγῴδησεν Philostr.VS 507, cf. Plu.2.1086e.
2 de cosas o situaciones que provoca un grave lamento κήδεα Orác. en Paus.10.9.11, λείπει μὲν οὐδ' ἃ πρόσθεν ᾔδεμεν τὸ μὴ οὐ βαρύστον' εἶναι S.OT 1233
•de profundo bramido λίθος AP 9.246 (Marc.Arg.).
3 de pers. desdichado Hsch.
II adv. βαρυστόνως = gravemente doloroso μὴ βαρυστόνως φέρειν A.Eu.794.
German (Pape)
[Seite 435] schwer seufzend, stöhnend, Soph. O. R. 1233 u. a. Sp.; ὑποκριταί Dem. 18, 262; λίθος M. Arg. 26 (IX, 246). – Adv. βαρυστόνως, Aesch. Eum. 761.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
I. intr. qui pousse des gémissements profonds litt. graves;
II. fig. qu'on pleure avec des gémissements profonds litt. graves.
Étymologie: βαρύς, στένω.
Dutch (Woordenboekgrieks.nl)
βαρύστονος -ον βαρύς, στόνος
1. zwaar kreunend:. τοῖς βαρυστόνοις ἐπικαλουμένοις ὑποκριταῖς de toneelspelers, bijgenaamd ‘de kreuners’ Dem. 18.262; βαρυστόνως φέρειν opvatten als reden voor zwaar gekreun Aeschl. Eum. 794.
2. zwaar te bejammeren, zeer smartelijk.
Russian (Dvoretsky)
βαρύστονος:
1 тяжело стонущий, вздыхающий (ὑποκριταί Dem.);
2 падающий со звоном (λίθος Anth.);
3 исторгающий стоны, прискорбный Soph.
Middle Liddell
στένω
I. groaning heavily, bellowing, Dem.:—adv. -νως, Aesch.
II. of things, heavily lamented, grievous, Soph.
Greek Monolingual
βαρύστονος, -ον (Α)
1. αυτός για τον οποίο κλαίμε πικρά, αξιοθρήνητος
2. εκείνος που αντηχεί βαριά
3. ο εγγαστρίμυθος.
[ΕΤΥΜΟΛ. < βαρύς + στόνος < στένω «στενάζω, βογγώ»].
Greek Monotonic
βᾰρύστονος: -ον (στένω),
I. αυτός που στενάζει βαριά, που αναστενάζει· με σκωπτική σημασία, σε Δημ.· επίρρ. -νως, σε Αισχύλ.
II. λέγεται για πράγματα, πολυθρήνητος, βαριά πενθούμενος, σε Σοφ.
Greek (Liddell-Scott)
βᾰρύστονος: -ον, ὁ ἐκ βάθους ἤ βαρέως στενάζων, τοῖς βαρυστόνοις ἐπικαλουμένοις… ὑποκριταῖς, σκωπτικῶς τοῖς ἐκ βάθους στενάζουσι, Δημ. 314. 11, πρβλ. Ἐπίκουρ. ἐν Σέξτ. Ἐμπ. Μ. 1. 4. ― Ἐπίρρ. –νως Αἰσχύλ. Εὐμ. 794. ΙΙ. ἐπὶ πραγμάτων, βαρέως θρηνούμενος, πενθούμενος, θλιβερός, Σοφ. Ο. Τ. 1233, Χρησμ. παρὰ Παυσ. 10. 9, 11.
