ἀχώριστος: Difference between revisions
ἐν τῷ ῥά σφι κύκησε γυνὴ εἰκυῖα θεῆισιν οἴνῳ Πραμνείῳ, ἐπὶ δ' αἴγειον κνῆ τυρόν κνήστι χαλκείῃ, ἐπὶ δ' ἄλφιτα λευκὰ πάλυνε. → In it the woman, like the goddesses, mixed Pramnian wine for them, and over it she grated goat cheese with a bronze grater, and sprinkled white barley on it.
mNo edit summary |
mNo edit summary |
||
| (2 intermediate revisions by the same user not shown) | |||
| Line 11: | Line 11: | ||
}} | }} | ||
{{DGE | {{DGE | ||
|dgtxt=-ον<br /><b class="num">I</b> <b class="num">1</b>[[no separado]] οὐ γὰρ ἂν ἀχώριστά γε δύο ἐνόει, ἀλλ' ἕν pues (el alma) no las concebiría como dos cosas separadas, sino como una</i> Pl.<i>R</i>.524c.<br /><b class="num">2</b> [[inseparable]] c. gen. ἀχώριστον ... τῆς ἡδονῆς τὴν | |dgtxt=-ον<br /><b class="num">I</b> <b class="num">1</b>[[no separado]] οὐ γὰρ ἂν ἀχώριστά γε δύο ἐνόει, ἀλλ' ἕν pues (el alma) no las concebiría como dos cosas separadas, sino como una</i> Pl.<i>R</i>.524c.<br /><b class="num">2</b> [[inseparable]] c. gen. ἀχώριστον ... τῆς ἡδονῆς τὴν [[ἀρετή]]ν Epicur.[1] 138, cf. <i>Ep</i>.[4]132, τὸν δημιουργὸν ... ἀχώριστον ... τῆς ὕλης Chrysipp.<i>Stoic</i>.2.112, σημεῖον ... ἀχώριστον αὐτῆς ([[παραφροσύνη]]ς) Gal.16.521, τὰς ἀρετὰς ἀχωρίστους αὑτῶν Corn.<i>ND</i> 14, τὰ μὲν χωριστὰ σωμάτων, τὰ δὲ ἀχώριστα Porph.<i>Sent</i>.19, ἡ ψυχὴ ... οὔτε σώματος [[ἀχώριστος]] Procl.<i>Inst</i>.186, τῶν μυστηρίων <i>IStratonikeia</i> 310.50 (Panamara IV d.C.)<br /><b class="num">•</b>abs. δύο ἐστιν ἀχώριστα πεφυκότα de las dos partes del alma, Arist.<i>EN</i> 1102<sup>a</sup>30, ἀ. τὸ κρῖνον Arist.<i>de An</i>.427<sup>a</sup>2, μνήμη <i>Clem.Ep</i>.M.2A5B, λόγος Plot.2.7.3<br /><b class="num">•</b>subst. [[τὸ ἀχώριστον]] = [[la parte inseparable]] τὸ ἀχώριστον τοῦ προσώπου A.D.<i>Synt</i>.254.19, τοῦ νοῦ χωρίζοντος τὰ ἀχώριστα Gr.Naz.M.35.1164A, τὸ χωριστὸν καὶ ἀχώριστον del [[cuerpo]], Plot.2.3.16.<br /><b class="num">3</b> [[que no tiene sitio o lugar]] πολλάκις δ' ὁ τοιοῦτος καὶ διαιρουμένων τοὺς ἀντισφαιριοῦντας [[ἀχώριστος]] περιγίγνεται muchas veces, al dividirse ellos en equipos para jugar a la pelota, se queda el tal sin sitio</i> (de un [[cobarde]]), X.<i>Lac</i>.9.5.<br /><b class="num">II</b> adv. [[ἀχωρίστως]] = [[inseparablemente]] τὸ συνεδρεῦον ἀχωρίστως ἑκάστῳ Phld.<i>Sign</i>.20.39, ἀ. συνεπινοεῖται el Espíritu Santo respecto al Hijo, Gr.Nyss.<i>Diff.Ess</i>.4. | ||
}} | }} | ||
{{pape | {{pape | ||
| Line 17: | Line 17: | ||
}} | }} | ||
{{bailly | {{bailly | ||
|btext=ος, ον :<br /><b>1</b> non séparé, qui n'a pas de place marquée;<br /><b>2</b> [[inséparable]].<br />'''Étymologie:''' [[ἀ]], [[χωρίζω]]. | |btext=ος, ον :<br /><b>1</b> [[non séparé]], [[qui n'a pas de place marquée]];<br /><b>2</b> [[inséparable]].<br />'''Étymologie:''' [[ἀ]], [[χωρίζω]]. | ||
}} | }} | ||
{{elru | {{elru | ||
Latest revision as of 04:58, 28 September 2023
English (LSJ)
ἀχώριστον, (χωρίζω)
A not parted, undivided, Pl.R. 524c; inseparable, Arist.EN1102a30, de An.427a2; ἀρετὴ ἀ. ἡδονῆς Epicur.Fr.506, cf. Ep.3p.64U., Gal.16.521, al. Adv. ἀχωρίστως = inseparably Phld.Sign.20.
II (χῶρος) without a place assigned one, X.Lac. 9.5.
Spanish (DGE)
-ον
I 1no separado οὐ γὰρ ἂν ἀχώριστά γε δύο ἐνόει, ἀλλ' ἕν pues (el alma) no las concebiría como dos cosas separadas, sino como una Pl.R.524c.
2 inseparable c. gen. ἀχώριστον ... τῆς ἡδονῆς τὴν ἀρετήν Epicur.[1] 138, cf. Ep.[4]132, τὸν δημιουργὸν ... ἀχώριστον ... τῆς ὕλης Chrysipp.Stoic.2.112, σημεῖον ... ἀχώριστον αὐτῆς (παραφροσύνης) Gal.16.521, τὰς ἀρετὰς ἀχωρίστους αὑτῶν Corn.ND 14, τὰ μὲν χωριστὰ σωμάτων, τὰ δὲ ἀχώριστα Porph.Sent.19, ἡ ψυχὴ ... οὔτε σώματος ἀχώριστος Procl.Inst.186, τῶν μυστηρίων IStratonikeia 310.50 (Panamara IV d.C.)
•abs. δύο ἐστιν ἀχώριστα πεφυκότα de las dos partes del alma, Arist.EN 1102a30, ἀ. τὸ κρῖνον Arist.de An.427a2, μνήμη Clem.Ep.M.2A5B, λόγος Plot.2.7.3
•subst. τὸ ἀχώριστον = la parte inseparable τὸ ἀχώριστον τοῦ προσώπου A.D.Synt.254.19, τοῦ νοῦ χωρίζοντος τὰ ἀχώριστα Gr.Naz.M.35.1164A, τὸ χωριστὸν καὶ ἀχώριστον del cuerpo, Plot.2.3.16.
3 que no tiene sitio o lugar πολλάκις δ' ὁ τοιοῦτος καὶ διαιρουμένων τοὺς ἀντισφαιριοῦντας ἀχώριστος περιγίγνεται muchas veces, al dividirse ellos en equipos para jugar a la pelota, se queda el tal sin sitio (de un cobarde), X.Lac.9.5.
II adv. ἀχωρίστως = inseparablemente τὸ συνεδρεῦον ἀχωρίστως ἑκάστῳ Phld.Sign.20.39, ἀ. συνεπινοεῖται el Espíritu Santo respecto al Hijo, Gr.Nyss.Diff.Ess.4.
German (Pape)
[Seite 420] 1) ungetrennt, Plat. Rep. VII, 524 d; unzertrennlich, Luc. Ocyp. 145. – 2) dem kein Platz angewiesen ist, Xen. Lac. 9, 5. – Adv., Nicom. ar. 1, 6.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
1 non séparé, qui n'a pas de place marquée;
2 inséparable.
Étymologie: ἀ, χωρίζω.
Russian (Dvoretsky)
ἀχώριστος:
1 не разделенный (οὐκ ἀχώριστά γε δύο, ἀλλ᾽ ἕν Plat.);
2 неразделимый, неделимый (τόπῳ ἢ διανοίᾳ Arst.);
3 неотделимый (τῶν Ἐπικούρου δογμάτων Plut.);
4 оставшийся без места (ἐν παλαίσματι συγγυμναστής Xen.).
Greek (Liddell-Scott)
ἀχώριστος: -ον, (χωρίζω) ὁ μὴ χωριζόμενος, μὴ διαιρούμενος, Πλάτ. Πολ. 524Β· ἀναπόσπαστος, ἀχώριστος, Ἀριστ. Ἠθ. Ν. 1. 13, 10, π. Ψυχ. 3. 2, 19 κ. ἀλλ. ΙΙ. (χῶρος) δι’ ὃν δὲν ὡρίσθη θέσις τις, Ξεν, Λακ. 9. 5. ― Ἐπιρρ. -τως Ἐκκλ.
Greek Monolingual
-η, -ο (AM ἀχώριστος, -ον)
1. αυτός που δεν χωρίζεται ή δεν είναι δυνατόν να χωριστεί, ο αδιαίρετος
2. εκείνος που δεν μπορεί να χωριστεί από κάποιον ή κάτι
νεοελλ.
(για συζύγους) ο αδιάζευκτος, που δεν χώρισε
αρχ.
εκείνος για τον οποίο δεν ορίστηκε χώρος, θέση.
[ΕΤΥΜΟΛ. < α- στερ. + χωρίζω < χωρίς, ενώ με την αρχαία σημασία «εκείνος για τον οποίο δεν ορίστηκε χώρος, θέση» < α- στερ. + χωρίζω (< χώρα) «φέρω σε κάποια θέση, τόπο»].
Greek Monotonic
ἀχώριστος: -ον (χωρίζω)·
I. αχώριστος, αδιαίρετος, σε Πλάτ.
II. (χῶρος), αυτός όπου δεν του καθορίστηκε κάποιος χώρος, σε Ξεν.
Middle Liddell
χωρίζω
I. not parted, not divided, Plat.
II. (χῶρος) with no place assigned one, Xen.
