κνώδων: Difference between revisions
ἀπόδοτε οὖν τὰ Καίσαρος Καίσαρι καὶ τὰ τοῦ θεοῦ τῷ θεῷ → So then pay to Caesar what belongs to Caesar, and to God what belongs to God! (Matthew 22:21)
m (Text replacement - "<b class="num">(\d+)\)" to "<b class="num">$1") |
|||
| (4 intermediate revisions by the same user not shown) | |||
| Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=knodon | |Transliteration C=knodon | ||
|Beta Code=knw/dwn | |Beta Code=knw/dwn | ||
|Definition=οντος, ὁ, in plural [[κνώδοντες]], two [[project]]ing [[teeth]] on the [[blade]] of a [[hunting]] [[spear]], | |Definition=οντος, ὁ, in plural [[κνώδοντες]], two [[project]]ing [[teeth]] on the [[blade]] of a [[hunting]] [[spear]], [[Xenophon|X.]]''[[Cynegeticus|Cyn.]]''10.3, 16, Philostr.''Im.''1.28; <b class="b3">ξίφους διπλοῖ κνώδοντες</b>, i.e. a [[two-edged sword]] (cf. Sch.), [[Sophocles|S.]]''[[Antigone|Ant.]]''1233: sg., φασγάνου κνώδοντι ''IG''14.1374.11; [[κνώδων]] alone, = [[sword]], [[Sophocles|S.]]''[[Ajax|Aj.]]''1025, Lyc.466, 1109, 1434. (Cf. Lith. kándu '[[bite]]'). | ||
}} | }} | ||
{{pape | {{pape | ||
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-1464.png Seite 1464]] οντος, ὁ, am Jagdspieß u. Hirschfänger zwei eiserne Zähne (ὀδόντες, wovon es Choerobosc. B. A. 1394 ableitet), die den auflaufenden Eber aufhalten, Xen. Cyn. 10, 3. 16. – | |ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-1464.png Seite 1464]] οντος, ὁ, am Jagdspieß u. Hirschfänger zwei eiserne Zähne (ὀδόντες, wovon es Choerobosc. B. A. 1394 ableitet), die den auflaufenden Eber aufhalten, Xen. Cyn. 10, 3. 16. – Übh. das Schwert, Soph. Ai. 1004; ξίφους ἕλκει διπλοῦς κνώδοντας Ant. 1218, entweder mit Anspielung auf die eigtl. Bdtg, od. allgem. = doppelschneidig. | ||
}} | }} | ||
{{bailly | {{bailly | ||
|btext=οντος (ὁ) :<br />couteau, épée.<br />'''Étymologie:''' [[κνάω]], [[ὀδούς]]. | |btext=οντος (ὁ) :<br />[[couteau]], [[épée]].<br />'''Étymologie:''' [[κνάω]], [[ὀδούς]]. | ||
}} | }} | ||
{{elnl | {{elnl | ||
Latest revision as of 07:39, 13 November 2024
English (LSJ)
οντος, ὁ, in plural κνώδοντες, two projecting teeth on the blade of a hunting spear, X.Cyn.10.3, 16, Philostr.Im.1.28; ξίφους διπλοῖ κνώδοντες, i.e. a two-edged sword (cf. Sch.), S.Ant.1233: sg., φασγάνου κνώδοντι IG14.1374.11; κνώδων alone, = sword, S.Aj.1025, Lyc.466, 1109, 1434. (Cf. Lith. kándu 'bite').
German (Pape)
[Seite 1464] οντος, ὁ, am Jagdspieß u. Hirschfänger zwei eiserne Zähne (ὀδόντες, wovon es Choerobosc. B. A. 1394 ableitet), die den auflaufenden Eber aufhalten, Xen. Cyn. 10, 3. 16. – Übh. das Schwert, Soph. Ai. 1004; ξίφους ἕλκει διπλοῦς κνώδοντας Ant. 1218, entweder mit Anspielung auf die eigtl. Bdtg, od. allgem. = doppelschneidig.
French (Bailly abrégé)
οντος (ὁ) :
couteau, épée.
Étymologie: κνάω, ὀδούς.
Dutch (Woordenboekgrieks.nl)
κνώδων -οντος, ὁ [~ κνώδαλον] pareerstang van een zwaard (overdwars tussen greep en lemmet), uitbr. zwaard:. ξίφους... διπλοῦς κνώδοντας het dubbelgedekte zwaard Soph. Ant. 1233.
Russian (Dvoretsky)
κνώδων: οντος ὁ
1 нож, меч: ὁ αἰόλος κ. Soph. сверкающий меч;
2 pl. лезвие: ξίφους διπλοῦς κνώδοντας ἕλκειν Soph. извлечь обоюдоострый меч;
3 pl. зубцы, зубья, острия (τῆς λόγχης Xen.).
Greek Monolingual
κνώδων, -οντος, ὁ (Α)
1. (κυρίως στον πληθ.) οί κνώδοντες
καθεμιά από τις δύο οδοντοειδείς προεξοχές της αιχμής του δόρατος («τὰ δὲ προβόλια, πρῶτον μὲν λόγχας ἔχοντα, κατά δὲ μέσον τὸν καυλὸν κνώδοντας», Ξεν.)
2. το ξίφος («πῶς σ' ἀποσπάσω πικροῦ τοῦδ' αἰόλου κνώδοντος», Σοφ.)
3. φρ. «ξίφους διπλοῖ κνώδοντες» — το δίστομο ξίφος (Σοφ.).
[ΕΤΥΜΟΛ. Ανάγεται στον ίδιο αρχικό τ. κνωδ(ο)- με το κνώδαλον. Με το τελευταίο εμφανίζει παρόμοια σχέση όπως και τα αγκών: αγκ-άλ-η ή λατ. umbo: ελλ. ομφ-αλ-ός. Κατ' άλλη όμως άποψη, δεν ανήκει στην οικογένεια τών κνώδαλον, κνῶ, αλλά προέρχεται < κυνόδων με συγκοπή].
Greek Monotonic
κνώδων: -οντος, ὁ (ὀδούς), στον πληθ. κνώδοντες, δύο προεξέχοντα δόντια πάνω στη λόγχη του δόρατος, σε Ξεν.· ξίφους διπλοῖ κνώδοντες, δηλ. δίστομο σπαθί, σε Σοφ.· επίσης, κνώδων μόνο του, λέγεται για το σπαθί, στον ίδ.
Greek (Liddell-Scott)
κνώδων: -οντος, ὁ, (ὀδοὺς) ἐν τῷ πληθ. κνώδοντες, δύο προέχοντες ὀδόντες ἐπὶ τῆς λόγχης τοῦ δόρατος, Ξεν. Κυν. 10. 3, καὶ 16· ξίφους διπλοῖ κνώδοντες, δηλ. δίστομον ξίφος (οὕτως ὁ Σχολ.), Σοφ. Ἀντ. 1233· ὡσαύτως ἐν τῷ ἑνικ., φασγάνου κνώδοντι Ἑλλ. Ἐπιγρ. 549. 11· ἀλλὰ καὶ κνώδων μόνον, ἐπὶ ξίφους, Σοφ. Αἴ. 1025, Λυκόφρ. 466, 1109, 1434.
Middle Liddell
κνώδων, οντος, ὁ, ὀδούς
in pl. κνώδοντες, two projecting teeth on the blade of a hunting spear, Xen.; ξίφους διπλοῖ κνώδοντες, i. e. a two-edged sword, Soph.: also κνώδων alone for a sword, Soph.
