Ask at the forum if you have an Ancient or Modern Greek query!

argumentum: Difference between revisions

From LSJ

Τὸ νικᾶν αὐτὸν αὑτὸν πασῶν νικῶν πρώτη τε καὶ ἀρίστη. Τὸ δὲ ἡττᾶσθαι αὐτὸν ὑφ' ἑαυτοῦ πάντων αἴσχιστόν τε ἅμα καὶ κάκιστον. → Τo conquer yourself is the first and best victory of all, while to be conquered by yourself is of all the most shameful as well as evil

Plato, Laws, 626e
m (Text replacement - "]]>" to "]]")
(D_1)
Line 1: Line 1:
{{Lewis
{{Lewis
|lshtext=<b>argūmentum</b>: i, n. [[arguo]].<br /> The [[means]] by [[which]] an [[assertion]] or [[assumption]] [[may]] be made [[clear]], proved, an [[argument]], [[evidence]], [[proof]] (and in [[particular]], [[that]] [[which]] rests [[upon]] facts, [[while]] [[ratio]] is [[that]] [[which]] depends [[upon]] [[reasoning]]): [[argumentum]] est [[ratio]], quae rei dubiae facit fidem, Cic. Top. 2, 7: [[quid]] est [[argumentum]]? Probabile [[inventum]] ad faciendam fidem, id. Part. Or. 2: [[argumentum]] est [[ratio]] probationem [[praestans]], quā colligitur aliquid per aliud, et quae, [[quod]] est dubium, per id [[quod]] dubium non est, confirmat, Quint. 5, 10, 11: de eā re signa [[atque]] argumenta paucis verbis eloquar, Plaut. Am. 5, 1, 35; 1, 1, 267; id. Rud. 4, 3, 84; id. Truc. 2, 6, 26 al.: commemorando Argumenta fidem dictis conradere, Lucr. 1, 401; so id. 1, 417: argumenta [[multa]] et firma ad probandum, Cic. Brut. 78, 272: aliquid exemplis [[magis]] [[quam]] argumentis refellere, id. de Or. 1, 19, 88: argumento esse, Liv. 5, 44; 39, 51: litterae ad senatum missae [[argumentum]] fuere, etc., id. 8, 30: In [[argumentum]] fidei retentum [[pallium]] ostendit [[marito]], Vulg. Gen. 39, 16; ib. Act. 1, 3: [[inopia]] fecerat eam (rem parvam) [[argumentum]] [[ingens]] caritatis, Liv. 5, 47: libertatis [[argumentum]], Tac. G. 25: Est [[fides]] [[argumentum]] non apparentium, Vulg. Heb. 11, 22: addit pro argumento, Suet. Calig. 8: [[velut]] [[argumentum]] [[rursus]] conditae urbis, id. ib. 16: levibus [[utrimque]] argumentis, id. Galb. 7 et saep.—<br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>B</b> A [[sign]] by [[which]] [[any]] [[thing]] is [[known]], a [[mark]], token, [[evidence]]: animi laeti Argumenta, signs, indications, Ov. M. 4, 762: voti potentis, id. ib. 8, 745: unguentarii myrrham digerunt [[haud]] [[difficulter]] odoris [[atque]] pinguetudinis argumentis, according to the indications of [[smell]], etc., Plin. 12, 15, 35, § 68: [[caelum]] [[quidem]] [[haud]] [[dubie]] caelati argumenti dicimus, id. 2, 4, 3, § 8: amoris hoc est [[argumentum]], non malignitatis, Petr. 137, 8: argumenta viri, i. e. indicia, Juv. 9, 85 al.—<br /><b>II</b> The [[matter]] [[which]] lies at the [[basis]] of [[any]] written or [[artistic]] [[representation]], contents, [[subject]], [[theme]], [[argument]], [[ὑπόθεσις]]: Argumentum plura significat. Nam et fabulae ad [[actum]] scaenicarum compositae argumenta dicuntur: et orationum Ciceronis [[velut]] [[thema]] [[ipse]] exponens [[Pedianus]], [[argumentum]], inquit, [[tale]] est: quo apparet omnem ad scribendum destinatam materiam ita appellari, Quint. 5, 10, 9 and 10.<br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>A</b> Of [[every]] [[kind]] of [[representation]] in [[writing]].<br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>1</b>&nbsp;&nbsp;&nbsp; Lit.: [[argumentum]] est ficta res, quae [[tamen]] fieri potuit, Cic. Inv. 1, 19; id. Att. 15, 4, 3: tabulae novae, [[quid]] habent argumenti, [[nisi]] ut, etc., [[what]] is [[their]] [[drift]]? [[what]] do [[they]] [[mean]]? id. Off. 2, 23, 84: epistulae, id. Att. 10, 13; 9, 10; 1, 19.<br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>a</b> But esp. freq., the [[subject]]-[[matter]] of a [[poem]] or [[fictitious]] [[writing]], the [[subject]], contents: [[post]] [[argumentum]] hujus eloquar tragoediae, Plaut. Am. prol. 51; cf. id. ib. 96; so id. Trin. 3, 2, 81: [[argumentum]] narrare, Ter. And. prol. 6: fabulae, id. Ad. prol. 22: [[Livius]] [[Andronicus]] ab saturis [[ausus]] est [[primus]] argumento fabulam serere, i. e. a scenic [[representation]] of a [[subject]] in its [[connection]], Liv. 7, 2: [[spectaculum]], quo argumenta inferorum explicarentur, Suet. Calig. 57.—Hence,<br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>b</b> [[Meton]]. ([[part]] for the [[whole]]), a [[poem]] in gen.: explicare argumenti exitum, Cic. N. D. 1, 20, 53: hoc argumento se describi sentiat, Phaedr. 4, 8; so id. 4, 16; 5, 3; cf. Enn. ap. Gell. 2, 29 fin.: sumque argumenti [[conditor]] [[ipse]] mei, I am [[myself]] the [[subject]] of my [[poem]], Ov. Tr. 5, 1, 10.—<br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>2</b>&nbsp;&nbsp;&nbsp; Trop., [[intrinsic]] [[worth]], [[reality]], [[truth]]: haec tota [[fabella]] ... [[quam]] est [[sine]] argumento, [[without]] [[value]], [[reality]], Cic. Cael. 27: non [[sine]] argumento maledicere, not [[without]] [[some]] [[reason]], id. ib. 3 fin.—<br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>B</b> The [[subject]] of [[artistic]] representations ([[sculpture]], [[painting]], [[embroidery]]. etc.): ex ebore diligentissime perfecta argumenta erant in valvis, Cic. Verr. 2, 4, 56: ([[cratera]]) fabricaverat Alcon [[Hyleus]], et longo caelaverat argumento, Ov. M. 13, 684; cf. id. ib. 2, 5 sq.: [[vetus]] in telā deducitur [[argumentum]], id. ib. 6, 69; Verg. A. 7, 791: Parrhasii tabulae, Suet. Tib. 44.— In philos. lang., a [[conclusion]], a [[syllogism]]: Nam concludi non potest [[nisi]] iis, quae ad concludendum sumpta erunt, ita probatis ut falsa ejusdem modi nulla possint esse, Cic. Ac. 2, 14, 44 al.
|lshtext=<b>argūmentum</b>: i, n. [[arguo]].<br /> The [[means]] by [[which]] an [[assertion]] or [[assumption]] [[may]] be made [[clear]], proved, an [[argument]], [[evidence]], [[proof]] (and in [[particular]], [[that]] [[which]] rests [[upon]] facts, [[while]] [[ratio]] is [[that]] [[which]] depends [[upon]] [[reasoning]]): [[argumentum]] est [[ratio]], quae rei dubiae facit fidem, Cic. Top. 2, 7: [[quid]] est [[argumentum]]? Probabile [[inventum]] ad faciendam fidem, id. Part. Or. 2: [[argumentum]] est [[ratio]] probationem [[praestans]], quā colligitur aliquid per aliud, et quae, [[quod]] est dubium, per id [[quod]] dubium non est, confirmat, Quint. 5, 10, 11: de eā re signa [[atque]] argumenta paucis verbis eloquar, Plaut. Am. 5, 1, 35; 1, 1, 267; id. Rud. 4, 3, 84; id. Truc. 2, 6, 26 al.: commemorando Argumenta fidem dictis conradere, Lucr. 1, 401; so id. 1, 417: argumenta [[multa]] et firma ad probandum, Cic. Brut. 78, 272: aliquid exemplis [[magis]] [[quam]] argumentis refellere, id. de Or. 1, 19, 88: argumento esse, Liv. 5, 44; 39, 51: litterae ad senatum missae [[argumentum]] fuere, etc., id. 8, 30: In [[argumentum]] fidei retentum [[pallium]] ostendit [[marito]], Vulg. Gen. 39, 16; ib. Act. 1, 3: [[inopia]] fecerat eam (rem parvam) [[argumentum]] [[ingens]] caritatis, Liv. 5, 47: libertatis [[argumentum]], Tac. G. 25: Est [[fides]] [[argumentum]] non apparentium, Vulg. Heb. 11, 22: addit pro argumento, Suet. Calig. 8: [[velut]] [[argumentum]] [[rursus]] conditae urbis, id. ib. 16: levibus [[utrimque]] argumentis, id. Galb. 7 et saep.—<br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>B</b> A [[sign]] by [[which]] [[any]] [[thing]] is [[known]], a [[mark]], token, [[evidence]]: animi laeti Argumenta, signs, indications, Ov. M. 4, 762: voti potentis, id. ib. 8, 745: unguentarii myrrham digerunt [[haud]] [[difficulter]] odoris [[atque]] pinguetudinis argumentis, according to the indications of [[smell]], etc., Plin. 12, 15, 35, § 68: [[caelum]] [[quidem]] [[haud]] [[dubie]] caelati argumenti dicimus, id. 2, 4, 3, § 8: amoris hoc est [[argumentum]], non malignitatis, Petr. 137, 8: argumenta viri, i. e. indicia, Juv. 9, 85 al.—<br /><b>II</b> The [[matter]] [[which]] lies at the [[basis]] of [[any]] written or [[artistic]] [[representation]], contents, [[subject]], [[theme]], [[argument]], [[ὑπόθεσις]]: Argumentum plura significat. Nam et fabulae ad [[actum]] scaenicarum compositae argumenta dicuntur: et orationum Ciceronis [[velut]] [[thema]] [[ipse]] exponens [[Pedianus]], [[argumentum]], inquit, [[tale]] est: quo apparet omnem ad scribendum destinatam materiam ita appellari, Quint. 5, 10, 9 and 10.<br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>A</b> Of [[every]] [[kind]] of [[representation]] in [[writing]].<br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>1</b>&nbsp;&nbsp;&nbsp; Lit.: [[argumentum]] est ficta res, quae [[tamen]] fieri potuit, Cic. Inv. 1, 19; id. Att. 15, 4, 3: tabulae novae, [[quid]] habent argumenti, [[nisi]] ut, etc., [[what]] is [[their]] [[drift]]? [[what]] do [[they]] [[mean]]? id. Off. 2, 23, 84: epistulae, id. Att. 10, 13; 9, 10; 1, 19.<br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>a</b> But esp. freq., the [[subject]]-[[matter]] of a [[poem]] or [[fictitious]] [[writing]], the [[subject]], contents: [[post]] [[argumentum]] hujus eloquar tragoediae, Plaut. Am. prol. 51; cf. id. ib. 96; so id. Trin. 3, 2, 81: [[argumentum]] narrare, Ter. And. prol. 6: fabulae, id. Ad. prol. 22: [[Livius]] [[Andronicus]] ab saturis [[ausus]] est [[primus]] argumento fabulam serere, i. e. a scenic [[representation]] of a [[subject]] in its [[connection]], Liv. 7, 2: [[spectaculum]], quo argumenta inferorum explicarentur, Suet. Calig. 57.—Hence,<br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>b</b> [[Meton]]. ([[part]] for the [[whole]]), a [[poem]] in gen.: explicare argumenti exitum, Cic. N. D. 1, 20, 53: hoc argumento se describi sentiat, Phaedr. 4, 8; so id. 4, 16; 5, 3; cf. Enn. ap. Gell. 2, 29 fin.: sumque argumenti [[conditor]] [[ipse]] mei, I am [[myself]] the [[subject]] of my [[poem]], Ov. Tr. 5, 1, 10.—<br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>2</b>&nbsp;&nbsp;&nbsp; Trop., [[intrinsic]] [[worth]], [[reality]], [[truth]]: haec tota [[fabella]] ... [[quam]] est [[sine]] argumento, [[without]] [[value]], [[reality]], Cic. Cael. 27: non [[sine]] argumento maledicere, not [[without]] [[some]] [[reason]], id. ib. 3 fin.—<br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>B</b> The [[subject]] of [[artistic]] representations ([[sculpture]], [[painting]], [[embroidery]]. etc.): ex ebore diligentissime perfecta argumenta erant in valvis, Cic. Verr. 2, 4, 56: ([[cratera]]) fabricaverat Alcon [[Hyleus]], et longo caelaverat argumento, Ov. M. 13, 684; cf. id. ib. 2, 5 sq.: [[vetus]] in telā deducitur [[argumentum]], id. ib. 6, 69; Verg. A. 7, 791: Parrhasii tabulae, Suet. Tib. 44.— In philos. lang., a [[conclusion]], a [[syllogism]]: Nam concludi non potest [[nisi]] iis, quae ad concludendum sumpta erunt, ita probatis ut falsa ejusdem modi nulla possint esse, Cic. Ac. 2, 14, 44 al.
}}
{{Gaffiot
|gf=<b>argūmentum</b>,⁸ ī, n. ([[arguo]]),<br /><b>1</b> argument, preuve : argumentis philosophorum credere Cic. Ac. 2, 117, croire aux arguments des philosophes ; argumenta criminis Cic. Verr. 2, 2, 104, preuves à l’appui d’une accusation ; Siculorum [[erga]] te voluntatis argumenta Cic. Verr. 2, 2, 157, preuves des dispositions des Siciliens à ton égard || prætereo [[illud]] [[quod]] [[mihi]] maximo argumento ad hujus innocentiam poterat [[esse]] Cic. Amer. 75, je laisse de côté le trait suivant qui pouvait me fournir un argument très fort en faveur de son innocence ; [[quod]] [[idem]] mæstitiam meam reprehendit, [[idem]] jocum, magno argumento [[est]] me in [[utroque]] fuisse moderatum Cic. Phil. 2, 39, le fait qu’il me reproche en même temps ma tristesse et mon enjouement [[est]] une bonne preuve que sur les deux points j’ai gardé la mesure || id [[satis]] magnum [[argumentum]] [[esse]] dixisti, [[cur]] [[esse]] deos confiteremur Cic. Nat. 1, 62, tu as dit que c’était un argument suffisant pour nous faire reconnaître l’existence des dieux ; philosophorum exquisita quædam argumenta, [[cur]] esset vera [[divinatio]], [[collecta]] sunt Cic. Div. 1, 5, on a recueilli certains arguments de choix des philosophes destinés à prouver pourquoi il y a vraiment une divination<br /><b>2</b> la chose qui [[est]] montrée [en gén.] : tabulæ novæ [[quid]] habent argumenti, [[nisi]] ut emas... Cic. Off. 2, 84, l’abolition des dettes, que montre-t-elle (signifie-t-elle) [[sinon]] que tu achètes...<br /><b>3</b> la chose qui [[est]] montrée, matière, sujet, objet : [[argumentum]] comœdiæ Pl. Amph. 95, etc., argument (sujet) d’une comédie, cf. Cic. Inv. 1, 27 ; Cæl. 64 ; Quint. 5, 10, 9 ; contionis Cic. Har. 8, thème d’une harangue ; epistulæ Cic. Att. 10, 13, 2 [9, 4, 1 ], matière d’une lettre ; ex ebore diligentissime perfecta argumenta erant in valvis Cic. Verr. 2, 4, 124, il y avait sur les portes des sujets en ivoire du travail le [[plus]] accompli || [fig.] notam judici fabulam, [[quippe]] [[apud]] ipsum auctorem argumenti, peragit Liv. 3, 44, 9, il joue jusqu’au bout sa comédie connue du [[juge]], puisqu’il la joue devant celui précisément qui en a fourni la donnée.
}}
}}

Revision as of 06:35, 14 August 2017

Latin > English (Lewis & Short)

argūmentum: i, n. arguo.
The means by which an assertion or assumption may be made clear, proved, an argument, evidence, proof (and in particular, that which rests upon facts, while ratio is that which depends upon reasoning): argumentum est ratio, quae rei dubiae facit fidem, Cic. Top. 2, 7: quid est argumentum? Probabile inventum ad faciendam fidem, id. Part. Or. 2: argumentum est ratio probationem praestans, quā colligitur aliquid per aliud, et quae, quod est dubium, per id quod dubium non est, confirmat, Quint. 5, 10, 11: de eā re signa atque argumenta paucis verbis eloquar, Plaut. Am. 5, 1, 35; 1, 1, 267; id. Rud. 4, 3, 84; id. Truc. 2, 6, 26 al.: commemorando Argumenta fidem dictis conradere, Lucr. 1, 401; so id. 1, 417: argumenta multa et firma ad probandum, Cic. Brut. 78, 272: aliquid exemplis magis quam argumentis refellere, id. de Or. 1, 19, 88: argumento esse, Liv. 5, 44; 39, 51: litterae ad senatum missae argumentum fuere, etc., id. 8, 30: In argumentum fidei retentum pallium ostendit marito, Vulg. Gen. 39, 16; ib. Act. 1, 3: inopia fecerat eam (rem parvam) argumentum ingens caritatis, Liv. 5, 47: libertatis argumentum, Tac. G. 25: Est fides argumentum non apparentium, Vulg. Heb. 11, 22: addit pro argumento, Suet. Calig. 8: velut argumentum rursus conditae urbis, id. ib. 16: levibus utrimque argumentis, id. Galb. 7 et saep.—
   B A sign by which any thing is known, a mark, token, evidence: animi laeti Argumenta, signs, indications, Ov. M. 4, 762: voti potentis, id. ib. 8, 745: unguentarii myrrham digerunt haud difficulter odoris atque pinguetudinis argumentis, according to the indications of smell, etc., Plin. 12, 15, 35, § 68: caelum quidem haud dubie caelati argumenti dicimus, id. 2, 4, 3, § 8: amoris hoc est argumentum, non malignitatis, Petr. 137, 8: argumenta viri, i. e. indicia, Juv. 9, 85 al.—
II The matter which lies at the basis of any written or artistic representation, contents, subject, theme, argument, ὑπόθεσις: Argumentum plura significat. Nam et fabulae ad actum scaenicarum compositae argumenta dicuntur: et orationum Ciceronis velut thema ipse exponens Pedianus, argumentum, inquit, tale est: quo apparet omnem ad scribendum destinatam materiam ita appellari, Quint. 5, 10, 9 and 10.
   A Of every kind of representation in writing.
   1    Lit.: argumentum est ficta res, quae tamen fieri potuit, Cic. Inv. 1, 19; id. Att. 15, 4, 3: tabulae novae, quid habent argumenti, nisi ut, etc., what is their drift? what do they mean? id. Off. 2, 23, 84: epistulae, id. Att. 10, 13; 9, 10; 1, 19.
   a But esp. freq., the subject-matter of a poem or fictitious writing, the subject, contents: post argumentum hujus eloquar tragoediae, Plaut. Am. prol. 51; cf. id. ib. 96; so id. Trin. 3, 2, 81: argumentum narrare, Ter. And. prol. 6: fabulae, id. Ad. prol. 22: Livius Andronicus ab saturis ausus est primus argumento fabulam serere, i. e. a scenic representation of a subject in its connection, Liv. 7, 2: spectaculum, quo argumenta inferorum explicarentur, Suet. Calig. 57.—Hence,
   b Meton. (part for the whole), a poem in gen.: explicare argumenti exitum, Cic. N. D. 1, 20, 53: hoc argumento se describi sentiat, Phaedr. 4, 8; so id. 4, 16; 5, 3; cf. Enn. ap. Gell. 2, 29 fin.: sumque argumenti conditor ipse mei, I am myself the subject of my poem, Ov. Tr. 5, 1, 10.—
   2    Trop., intrinsic worth, reality, truth: haec tota fabella ... quam est sine argumento, without value, reality, Cic. Cael. 27: non sine argumento maledicere, not without some reason, id. ib. 3 fin.—
   B The subject of artistic representations (sculpture, painting, embroidery. etc.): ex ebore diligentissime perfecta argumenta erant in valvis, Cic. Verr. 2, 4, 56: (cratera) fabricaverat Alcon Hyleus, et longo caelaverat argumento, Ov. M. 13, 684; cf. id. ib. 2, 5 sq.: vetus in telā deducitur argumentum, id. ib. 6, 69; Verg. A. 7, 791: Parrhasii tabulae, Suet. Tib. 44.— In philos. lang., a conclusion, a syllogism: Nam concludi non potest nisi iis, quae ad concludendum sumpta erunt, ita probatis ut falsa ejusdem modi nulla possint esse, Cic. Ac. 2, 14, 44 al.

Latin > French (Gaffiot 2016)

argūmentum,⁸ ī, n. (arguo),
1 argument, preuve : argumentis philosophorum credere Cic. Ac. 2, 117, croire aux arguments des philosophes ; argumenta criminis Cic. Verr. 2, 2, 104, preuves à l’appui d’une accusation ; Siculorum erga te voluntatis argumenta Cic. Verr. 2, 2, 157, preuves des dispositions des Siciliens à ton égard