Ask at the forum if you have an Ancient or Modern Greek query!

putidus: Difference between revisions

From LSJ

Οὐ γὰρ ἀργίας ὤνιονὑγίεια καὶ ἀπραξίας, ἅ γε δὴ μέγιστα κακῶν ταῖς νόσοις πρόσεστι, καὶ οὐδὲν διαφέρει τοῦ τὰ ὄμματα τῷ μὴ διαβλέπειν καὶ τὴν φωνὴν τῷ μὴ φθέγγεσθαι φυλάττοντος ὁ τὴν ὑγίειαν ἀχρηστίᾳ καὶ ἡσυχίᾳ σῴζειν οἰόμενος → For health is not to be purchased by idleness and inactivity, which are the greatest evils attendant on sickness, and the man who thinks to conserve his health by uselessness and ease does not differ from him who guards his eyes by not seeing, and his voice by not speaking

Plutarch, Advice about Keeping Well, section 24
(Gf-D_7)
(3_11)
Line 4: Line 4:
{{Gaffiot
{{Gaffiot
|gf=<b>pūtĭdus</b>,¹² a, um ([[puteo]]),<br /><b>1</b> pourri, gâté, puant, fétide : Cic. Pis. 19 ; Cat. d. Non. 152, 25 &#124;&#124; putidius [[cerebrum]] Hor. S. 2, 3, 75, cerveau [[plus]] attaqué &#124;&#124; [[homo]] [[putide]] Pl. Bacch. 1163, ô homme décrépit, cf. Hor. Epo. 8, 1<br /><b>2</b> qui sent l’affectation, affecté : Cic. de Or. 3, 51 ; Or. 27 ; Off. 1, 133 ; putidissimus Petr. 73, 2 &#124;&#124; [[vereor]] ne putidum sit scribere ad te... Cic. Att. 1, 14, 1, je crains qu’il n’y ait de l’affectation à t’écrire...||putidius [[cerebrum]] Hor. S. 2, 3, 75, cerveau [[plus]] attaqué||[[homo]] [[putide]] Pl. Bacch. 1163, ô homme décrépit, cf. Hor. Epo. 8, 1<br /><b>2</b> qui sent l’affectation, affecté : Cic. de Or. 3, 51 ; Or. 27 ; Off. 1, 133 ; putidissimus Petr. 73, 2||[[vereor]] ne putidum sit scribere ad te... Cic. Att. 1, 14, 1, je crains qu’il n’y ait de l’affectation à t’écrire...
|gf=<b>pūtĭdus</b>,¹² a, um ([[puteo]]),<br /><b>1</b> pourri, gâté, puant, fétide : Cic. Pis. 19 ; Cat. d. Non. 152, 25 &#124;&#124; putidius [[cerebrum]] Hor. S. 2, 3, 75, cerveau [[plus]] attaqué &#124;&#124; [[homo]] [[putide]] Pl. Bacch. 1163, ô homme décrépit, cf. Hor. Epo. 8, 1<br /><b>2</b> qui sent l’affectation, affecté : Cic. de Or. 3, 51 ; Or. 27 ; Off. 1, 133 ; putidissimus Petr. 73, 2 &#124;&#124; [[vereor]] ne putidum sit scribere ad te... Cic. Att. 1, 14, 1, je crains qu’il n’y ait de l’affectation à t’écrire...||putidius [[cerebrum]] Hor. S. 2, 3, 75, cerveau [[plus]] attaqué||[[homo]] [[putide]] Pl. Bacch. 1163, ô homme décrépit, cf. Hor. Epo. 8, 1<br /><b>2</b> qui sent l’affectation, affecté : Cic. de Or. 3, 51 ; Or. 27 ; Off. 1, 133 ; putidissimus Petr. 73, 2||[[vereor]] ne putidum sit scribere ad te... Cic. Att. 1, 14, 1, je crains qu’il n’y ait de l’affectation à t’écrire...
}}
{{Georges
|georg=pūtidus, a, um ([[puteo]]), [[faul]], [[morsch]], modrig, [[ranzig]], [[nach]] [[Fäulnis]] od. [[Moder]] riechend, A) eig.: [[paries]], Afran. fr.: [[navis]], Caecil. com. fr.: vulnera, brandige, [[Cato]]: [[caro]], Cic.: [[aper]], Mart.: [[fungus]], Plaut.: [[uva]], [[Varro]] fr.: [[odor]], [[Varro]] LL. – B) übtr.: 1) im allg.: [[cerebrum]] putidius, [[etwas]] anbrüchiges, verbranntes, Hor. [[sat]]. 2, 3, 75. – v. alten Pers., [[homo]], Plaut.: [[longo]] putida saeculo, Hor. – 2) insbes., [[widrig]], [[widerwärtig]], [[kleinlich]], [[pedantisch]], [[homo]], Petron.: putidissimi servi, Petron.: putidissima [[iactatio]], Petron.: [[lingua]] putidissima, [[Hieron]].: [[haec]] [[satis]] [[spero]] [[vobis]] molesta et putida videri, Cic.: putidum est (es erscheint [[pedantisch]], sieht [[nach]] [[Übertreibung]] aus) m. Infin., [[vereor]] ne putidum sit scribere ad te, [[quam]] sim [[occupatus]], Cic. ad Att. 1, 14, 1. – v. [[Redner]] u. [[dessen]] [[Ausdruck]], [[gesucht]], [[geziert]], [[überladen]], [[Demosthenes]], Cic.: ne [[obscurum]] esset [[aut]] putidum, Cic.
}}
}}

Revision as of 09:33, 15 August 2017

Latin > English (Lewis & Short)

pūtĭdus: a, um, adj. puteo,
I rotten, decaying, stinking, fetid (syn. foetidus).
I Lit.: caro, Cic. Pis. 9, 19: aper, Mart. 3, 50, 8: fungus, Plaut. Bacch. 4, 7, 23: frons, Cato ap. Plin. 17, 9, 6, § 55: uvae, Varr. ap. Non. 152, 23: vinum, Plaut. Trin. 2, 4, 125: putidae naves et sentinosae, Cato ap. Non. 152, 25: navis, Caecil. ib. 152, 26: paries pictus, Afran. ib. 152, 28.—
II Transf.
   A In contemptuous lang., of old, half-rotten, withered persons: homo putide, Plaut. Bacch. 5, 2, 44: moecha, Cat. 43, 11; so, femina, Hor. Epod. 8, 1.—Comp.: putidius cerebrum, more withered, rotten, addled, Hor. S. 2, 3, 75.—
   B Of style, unnatural, disagreeable, affected, disgusting: cum etiam Demosthenes exagitetur ut putidus, Cic. Or. 8, 27: molesta et putida videri, id. de Or. 3, 13, 51: litterae neque expressae neque oppressae, ne aut obscurum esset aut putidum, id. Off. 1, 37, 133: vereor, ne putidum sit scribere ad te, quam sim occupatus, id. Att. 1, 14, 1.—Sup.: jactatio putidissima, Petr. 73.—Hence, adv.: pūtĭdē, disgustingly, disagreeably, affectedly: dicere, Cic. Brut. 82, 284: loqui, Sen. Ep. 75, 1.—Comp.: nolo exprimi litteras putidius, nolo obscurari neglegentius, too precisely, Cic. de Or. 3, 11, 41.

Latin > French (Gaffiot 2016)

pūtĭdus,¹² a, um (puteo),
1 pourri, gâté, puant, fétide : Cic. Pis. 19 ; Cat. d. Non. 152, 25 || putidius cerebrum Hor. S. 2, 3, 75, cerveau plus attaqué || homo putide Pl. Bacch. 1163, ô homme décrépit, cf. Hor. Epo. 8, 1
2 qui sent l’affectation, affecté : Cic. de Or. 3, 51 ; Or. 27 ; Off. 1, 133 ; putidissimus Petr. 73, 2 || vereor ne putidum sit scribere ad te... Cic. Att. 1, 14, 1, je crains qu’il n’y ait de l’affectation à t’écrire...

Latin > German (Georges)

pūtidus, a, um (puteo), faul, morsch, modrig, ranzig, nach Fäulnis od. Moder riechend, A) eig.: paries, Afran. fr.: navis, Caecil. com. fr.: vulnera, brandige, Cato: caro, Cic.: aper, Mart.: fungus, Plaut.: uva, Varro fr.: odor, Varro LL. – B) übtr.: 1) im allg.: cerebrum putidius, etwas anbrüchiges, verbranntes, Hor. sat. 2, 3, 75. – v. alten Pers., homo, Plaut.: longo putida saeculo, Hor. – 2) insbes., widrig, widerwärtig, kleinlich, pedantisch, homo, Petron.: putidissimi servi, Petron.: putidissima iactatio, Petron.: lingua putidissima, Hieron.: haec satis spero vobis molesta et putida videri, Cic.: putidum est (es erscheint pedantisch, sieht nach Übertreibung aus) m. Infin., vereor ne putidum sit scribere ad te, quam sim occupatus, Cic. ad Att. 1, 14, 1. – v. Redner u. dessen Ausdruck, gesucht, geziert, überladen, Demosthenes, Cic.: ne obscurum esset aut putidum, Cic.