διαφανής

English (LSJ)

ές, (φαίνω)

   A translucent, transparent, [ὕαλος] Ar.Nu.767; οὖρα Hp.Aph. 4.72, Epid.1.26.β; ὦτα Id.Coac.188; ὑδάτια Pl.Phdr.229b; χιτώνια Ar.Lys.48; χιτωνάριον Men.727, cf. IG5(1).1390.16,21; τὸ δ. Arist. de An.418b4,al.    2 red-hot, Hdt.2.9, 4.73, 75, Hp.Art.11.    II metaph., manifest, τάδ' ἤδη διαφανῆ S.OT754; distinct, distinctly seen, φλέβες Hp.Epid.6.3.17; εἶδος δ. Pl.R.544c, 548c (Sup.). Adv. -νῶς Th.2.65, X.An.6.1.24: Sup. -έστατα D.C.37.46.    2 conspicuous, ἐν τοῖς ἄλλοις Pl.R.600b; εἰς ἅπαντας ἀνθρώπους ἀρετῇ Id.Ti.25b.    III Subst. δ., τό, talc, Gal.13.663, Orib.Fr.99.

German (Pape)

[Seite 609] ές, durchscheinend, durchsichtig; ὕαλος Ar. Nubb. 767; ὑδάτια Plat. Phaedr. 229 b; vgl. die Erklärung Tim. 67 d; Arist. u. Sp., z. B. λίθος Luc. Alex. 21; χιτώνια Ar. Lys. 48, δι' ὧν διαφαίνεται τὰ σώματα Suid.; dah. λίθος ἐκ πυρὸς διαφανής Her. 4, 73. 75; κλίβανος 2, 92, vom Feuer durchglüht. – Uebertr., einleuchtend; τάδ' ἤδη διαφανῆ Soph. O. R. 754; ὁμοίωσις Plat. Epinom. 990 d; berühmt; ἡ δύναμις εἰς ἅπαντας ἀνθρώπους διαφανὴς ἀρετῇ ἐγένετο Tim. 25 b; διαφανεῖς ἐν τοῖς ἄλλοις Rep. X, 600 b; so auch adv.; διαφανῶς ἄριστοι Legg. I, 634 b; ὁ θεὸς διαφανῶς σημαίνει Xen. An. 6. 1, 24; Thuc. 2, 65.

Greek (Liddell-Scott)

διαφᾰνής: -ές, (διαφαίνω) ὁ δι’ οὗ δύναταί τις νὰ ἴδῃ, ὕαλος Ἀριστοφ. Νεφ. 767· οὖρα Ἱππ. Ἀφ. 1252· ὑδάτια Πλάτ. Φαίδρ. 229Β· χιτώνια Ἀριστοφ. Λυσ. 48, πρβλ. Μένανδ. Ἀδήλ. 231, Foës. Οἰκ. Ἱππ.· τὸ διαφανὲς ὁρίζεται ὑπὸ τοῦ Ἀριστ. π. ψυχ. 2. 7, 2 κἑξ. 2) ἐρυθρὸς ἐκ τῆς ὑπερπυρώσεως, Ἡρόδ. 2. 9., 4. 73, 75, Ἱππ. Ἀρθρ. 788· πρβλ. διαφαίνομαι 2. ΙΙ. μεταφ., διαυγής, καθαρός, προφανής,, φανερός, δῆλος, τάδ’ ἤδη διαφανῆ Σοφ. Ο. Τ. 754· σαφής, σαφῶς ὁρώμενος, εἶδος δ. Πλάτ. Πολ. 544D, 548C· - οὕτως ἐν τῷ ἐπιρρ. -νῶς, Θουκ. 2. 65, Ξεν. Ἀν. 5. 9, 24, Πλάτ. 2) περίφημος, ἐπιφανής, ἔνδοξος, Πλάτ. Πολ. 600Β, Τιμ. 25Β.

French (Bailly abrégé)

ής, ές :
1 transparent, limpide;
2 clair, évident;
3 qui brille d’un vif éclat.
Étymologie: διαφαίνω.

Spanish (DGE)

(διαφᾰνής) -ές
I de cosas
1 diáfano, transparente λίθος Ar.Nu.767, cf. Ph.2.599, Ach.Tat.4.18.4, de gemas (λίθοι) ταῖς λαμπρότησι διαφανεῖς D.S.2.52, cf. Str.16.4.6, 18, I.BI 7.135, χιτώνια Ar.Lys.48, cf. Men.Fr.653, LXX Is.3.22, IG 5(1).1390.17, 21 (Andania I a.C.), PVindob.inv.G 16.825.4 (VII d.C.) en Anal.Pap.5.1993.70, οὖρα Hp.Aph.4.72, Epid.1.26.2, τὰ ὑδάτια Pl.Phdr.229b, cf. D.H.Dem.5.2, Str.14.5.5, D.Chr.2.41, τὸ δὲ δ. λευκὸν φαίνεται Arist.Pr.934^a18, δ. δὲ λέγω ὃ ἔστι μὲν ὁρατόν Arist.de An.418^b4, φαίνεται δ., καὶ οὐδὲν ἐν τῇ κοιλίᾳ ἐνὸν δῆλον de la abeja, Arist.HA 599^a26, ἀνάγκη δ. εἶναι ... τὸ ἐντὸς τοῦ ὄμματος Arist.Sens.438^b10, τὸ δ., τὴν καλουμένην κόρην Arist.Sens.438^b16, αἰσθάνεσθαι γάρ φησι τοῖς ὀφθαλμοῖς μὲν ὅτι διαφανεῖς Thphr.Sens.38, τὸ ἔλαιον Aen.Tact.31.12, ὁ μαργαρίτης ... δ. τῇ φύσει Thphr.Lap.36, cf. Plu.2.434b, κάτοπτρα Plot.3.6.9, σφαιρικὸν σῶμα Plot.6.4.7, op. σκοτεινός Plot.5.8.4
•neutr. sg. subst. τὸ δ. transparencia οὐκέτι τὸ δ. ἔχει ὃ ἔσχε πρότερον Plot.4.5.7.
2 incandescente κλίβανος Hdt.2.92, λίθος ἐκ πυρὸς δ. Hdt.4.73, cf. 75, χρὴ δὲ καὶ διαφανέσι (σιδηρίοισι) καίειν hay que cauterizar con (hierros) incandescentes Hp.Art.11.
3 que es bien visible φλέβες Hp.Epid.6.3.17, ὄζοι Thphr.HP 3.9.7
•fig. evidente, claro αἰαῖ, τάδ' ἤδη διαφανῆ S.OT 754, διαφανέστατον δ' ἐν αὐτῇ (τῇ πολιτείᾳ) ἕν τι μόνον Pl.R.548c, ἐν εἴδει διαφανεῖ τινι κεῖσθαι situarse en alguna clase clara de sistemas políticos, Pl.R.544c
•neutr. plu. sup. como adv. de la manera más evidente ὁ μὲν διαφανέστατα ... τὸ δημόσιον ... προτιμήσας D.C.37.46.3
•fig., de abstr. brillante, bien visible τῆς πόλεως ἡ δύναμις ... δ. ἀρετῇ Pl.Ti.25b, τόπος Clem.Al.Ecl.37, αἱ διαφανέστεραι πράξεις Tat.Orat.39.
4 que permite ver a través θύραι ... δικτυωταί Plb.15.30.8.
II de pers.
1 explícito, transparente ἵνα μὴ γένωνται διαφανεῖς ... ἀχθόμενοι τῇ συμφορᾷ Ath.407b.
2 notorio, conspicuo διαφανεῖς πῃ δοκοῦσιν εἶναι ἐν τοῖς ἄλλοις de los pitagóricos, Pl.R.600b, ἐγὼ δ. ἦν Aeschin.2.162, ἕτεροι ... ἔκδηλοι καὶ διαφανεῖς Plu.Cat.Mi.25, αἱ διαφανέσταται ἐκκλησίαι Eus.HE 5.1.2, οἱ παρ' αὐτοῖς ... διαφανέστεροι Cyr.Al.M.71.676A, Θεοσεβία διαφανεστάτη Gr.Naz.Ep.197.5.
III mineral., λίθος δ. cierta piedra transparente prob. talco, lat. lapis specularis σκευαστὸν ... ἐκ πίττης ... καὶ ἀσφάλτου καὶ λίθου τοῦ διαφανοῦς Luc.Alex.21, tb. neutr. sg. como subst. τὸ δ. ... ὃ σπεκλάριον ὀνομάζουσι Ῥωμαῖοι Gal.13.663, cf. Orib.Ec.98.8.
IV adv. -ῶς claramente, de forma manifiesta δ. ἀδωρότατος γενόμενος de Pericles, Th.2.65, γιγνομένους ἀρίστους δ. Pl.Lg.630a, cf. 802a, σημαίνειν X.An.6.1.24, οὐ δ. λέγεται Str.9.5.22, τὸν ἀγῶνα δ. ἐπετέλεσεν IGR 3.209.14 (Ancira II d.C.), εὐδοκιμώτατοι δ. D.C.41.55.1, τὰ πολέμια δ. ὑπῆρξε D.C.44.38.2, cf. 47.40.1, 54.29.1, 72.8.3.

English (Strong)

from διά and φαίνω; appearing through, i.e. "diaphanous": transparent.