σάρδιον: Difference between revisions
Οὐ γὰρ ἀργίας ὤνιον ἡ ὑγίεια καὶ ἀπραξίας, ἅ γε δὴ μέγιστα κακῶν ταῖς νόσοις πρόσεστι, καὶ οὐδὲν διαφέρει τοῦ τὰ ὄμματα τῷ μὴ διαβλέπειν καὶ τὴν φωνὴν τῷ μὴ φθέγγεσθαι φυλάττοντος ὁ τὴν ὑγίειαν ἀχρηστίᾳ καὶ ἡσυχίᾳ σῴζειν οἰόμενος → For health is not to be purchased by idleness and inactivity, which are the greatest evils attendant on sickness, and the man who thinks to conserve his health by uselessness and ease does not differ from him who guards his eyes by not seeing, and his voice by not speaking
(Bailly1_4) |
(T21) |
||
| Line 18: | Line 18: | ||
{{bailly | {{bailly | ||
|btext=ου (τό) :<br />pierre précieuse rouge et transparente, <i>càd</i> la cornaline ; <i>ou</i> brune, <i>càd</i> la sarde.<br />'''Étymologie:''' [[Σάρδεις]]. | |btext=ου (τό) :<br />pierre précieuse rouge et transparente, <i>càd</i> la cornaline ; <i>ou</i> brune, <i>càd</i> la sarde.<br />'''Étymologie:''' [[Σάρδεις]]. | ||
}} | |||
{{Thayer | |||
|txtha=σαρδίου, τό (neuter of [[σάρδιος]], [[see]] [[below]]), sard, sardius, a [[precious]] [[stone]], of [[which]] [[there]] are [[two]] kinds, [[concerning]] [[which]] Theophrastus, de lapid. 16,5, § 30, Schneid. edition says, [[τοῦ]] [[γάρ]] σαρδίου τό [[μέν]] διαφανες ἐρυθροτερον δέ καλεῖται θῆλυ, τό δέ διαφανες [[μέν]] μελαντερον δέ καί i [[ἄρσεν]], the [[former]] of [[which]] is called carnelian ([[because]] [[flesh]]-colored; [[Hebrew]] אֹדֶם, the Sept. [[σάρδιον]], ἁιματοεντα σαρδια, the Orphica, de lapid. 16,5), the [[latter]] sard: σαρδίνῳ); G L T Tr WH. Hence, the adjective [[σάρδιος]], σαρδια, [[σάρδιον]] (from [[Σάρδεις]], cf. Pliny, h. n. 37,7) sardine [[namely]], [[λίθος]] (the [[full]] [[phrase]] occurs (B. D., [[see]] [[under]] the words, Sardine, Sardius.) | |||
}} | }} | ||
Revision as of 18:03, 28 August 2017
English (LSJ)
τό,
A the Sardian stone, Pl.Phd.110d, Thphr.Lap.8,23, J. BJ5.5.7, Apoc.4.3, al., PHolm.3.36; as a seal, IG22.1408.9 (iv B.C.), Inscr.Délos 442 B3 (ii B.C.); σάρδια, of female ornaments, Ar.Fr.320.13, cf. Men.373.—This stone was of two kinds, the transparent-red or female being our carnelian, the transparent-brown or male our sardine, Thphr.Lap.30:—later λίθος σάρδιος, Phlp.
A in de An.321.10 (pl.); σάρδινος λ., An.Ox.4.229; σαρδόνιον, Hsch. s.v. σαρδώ.
German (Pape)
[Seite 862] τό, Plat. Phaed. 110 d, auch σάρδιος, ὁ, λίθος, ein bes. zu Siegelringen gebrauchter Edelstein; der durchsichtige, röthliche, unser Carneol, dieß der weibliche, der bräunliche, unser Sarder, der männliche; Theophr. u. A.; eigtl. neutr. von
Greek (Liddell-Scott)
σάρδιον: τό, λίθος πολύτιμος, Πλάτ. Φαίδων 110D, Θεοφρ. π. Λίθ. 8 καὶ 23· σάρδια, ἐπὶ γυναικείων κοσμημάτων, Ἀριστοφ. Ἀποσπ. 309. 13. - Ὁ λίθος οὗτος ἦτο δύο εἰδῶν, ὁ διαφανὴς ἐρυθρὸς ἢ θῆλυς (ἀγγλ. carnelian) καὶ ὁ διαφανὴς μελαψὸς ἢ ἄρρην, αγγλ. sardine, Θεοφρ. π. Λίθ. 30· - παρὰ μεταγεν., λίθος σάρδιος Φιλόπον. παρὰ Σουΐδ.· σάρδινος λίθος Ἀνέκδ. Ὀξων. 4. 229· σαρδόνιον Ἡσύχ. ἐν λέξ. σαρδώ.
French (Bailly abrégé)
ου (τό) :
pierre précieuse rouge et transparente, càd la cornaline ; ou brune, càd la sarde.
Étymologie: Σάρδεις.
English (Thayer)
σαρδίου, τό (neuter of σάρδιος, see below), sard, sardius, a precious stone, of which there are two kinds, concerning which Theophrastus, de lapid. 16,5, § 30, Schneid. edition says, τοῦ γάρ σαρδίου τό μέν διαφανες ἐρυθροτερον δέ καλεῖται θῆλυ, τό δέ διαφανες μέν μελαντερον δέ καί i ἄρσεν, the former of which is called carnelian (because flesh-colored; Hebrew אֹדֶם, the Sept. σάρδιον, ἁιματοεντα σαρδια, the Orphica, de lapid. 16,5), the latter sard: σαρδίνῳ); G L T Tr WH. Hence, the adjective σάρδιος, σαρδια, σάρδιον (from Σάρδεις, cf. Pliny, h. n. 37,7) sardine namely, λίθος (the full phrase occurs (B. D., see under the words, Sardine, Sardius.)
