ἀκρόνυχος: Difference between revisions
Νέος ὢν ἀκούειν τῶν γεραιτέρων θέλε → Audi libenter, ipse adhuc iuvenis, senes → Als junger Mann hör' gerne auf die Älteren
(big3_2) |
(2) |
||
| Line 21: | Line 21: | ||
{{DGE | {{DGE | ||
|dgtxt=(ἀκρόνῠχος) -ον<br /><br /><b class="num">• Grafía:</b> graf. ἀκρών- <i>PHib</i>.27.56 (III a.C.), <i>PMich</i>.149.11.10<br /><b class="num">1</b> [[vespertino]] ἀνατολαί Thphr.<i>Sign</i>.2, φάσεις Procl.<i>Hyp</i>.5.66, [[δειπνητός]] Nic.<i>Th</i>.761, Πέλειαι (identif. con las Πλειάδες) Posidipp.Epigr.39, del planeta Júpiter Ζεύς Nonn.<i>D</i>.6.244, cf. Chal.<i>Comm</i>.71, <i>Cat.Cod.Astr</i>.8(2).84.5, astrol. en <i>PMich</i>.l.c.<br /><b class="num">•</b>neutr. como adv. [[ἄνεμος]] γίνεται ... ἀκρόνυχον Arist.<i>Pr</i>.942<sup>a</sup>23, cf. Arist.<i>Mete</i>.367<sup>b</sup>26.<br /><b class="num">2</b> pred. trad. como adv. [[al anochecer]] de ritos σφάζων [[ἀκρόνυχος]] Theoc.<i>Fr</i>.3.3, [[Ἀρκτοῦρος]] ἀ. ἐπιτέλλει <i>PHib</i>.l.c., cf. 67<br /><b class="num">•</b>subst. ἐν τοῖς ἀκρωνύχοις en las ceremonias o ritos vespertinos</i>, <i>Milet</i> 1(7).205a.<br />v. 2 [[ἀκρώνυχος]]. | |dgtxt=(ἀκρόνῠχος) -ον<br /><br /><b class="num">• Grafía:</b> graf. ἀκρών- <i>PHib</i>.27.56 (III a.C.), <i>PMich</i>.149.11.10<br /><b class="num">1</b> [[vespertino]] ἀνατολαί Thphr.<i>Sign</i>.2, φάσεις Procl.<i>Hyp</i>.5.66, [[δειπνητός]] Nic.<i>Th</i>.761, Πέλειαι (identif. con las Πλειάδες) Posidipp.Epigr.39, del planeta Júpiter Ζεύς Nonn.<i>D</i>.6.244, cf. Chal.<i>Comm</i>.71, <i>Cat.Cod.Astr</i>.8(2).84.5, astrol. en <i>PMich</i>.l.c.<br /><b class="num">•</b>neutr. como adv. [[ἄνεμος]] γίνεται ... ἀκρόνυχον Arist.<i>Pr</i>.942<sup>a</sup>23, cf. Arist.<i>Mete</i>.367<sup>b</sup>26.<br /><b class="num">2</b> pred. trad. como adv. [[al anochecer]] de ritos σφάζων [[ἀκρόνυχος]] Theoc.<i>Fr</i>.3.3, [[Ἀρκτοῦρος]] ἀ. ἐπιτέλλει <i>PHib</i>.l.c., cf. 67<br /><b class="num">•</b>subst. ἐν τοῖς ἀκρωνύχοις en las ceremonias o ritos vespertinos</i>, <i>Milet</i> 1(7).205a.<br />v. 2 [[ἀκρώνυχος]]. | ||
}} | |||
{{grml | |||
|mltxt=[[ἀκρόνυχος]], -ον (Α)<br /><b>1.</b> αυτός που βρίσκεται ή συμβαίνει στην [[αρχή]] της νύκτας, στο [[σούρουπο]]<br /><b>2.</b> (<b>το ουδ. ως επίρρ.</b>) <i>ἀκρόνυχον</i><br />όταν πέφτει η [[νύχτα]], στο [[δειλινό]].<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> <i>ἀκρο</i>- (Ι) <span style="color: red;">+</span> -<i>νυχος</i> <span style="color: red;"><</span> <i>νὺξ</i> (<b>[[πρβλ]].</b> [[ἀκρόνυκτος]], [[ἀκρονύκτιος]]).<br /><b><span style="color: brown;">ΠΑΡ.</span></b> <b>μσν.</b> [[ἀκρονυχία]]. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 06:19, 29 September 2017
English (LSJ)
(A), ον,
A at nightfall, ἄνεμοι Arist.Mete.367b26; ἀνατολαί Thphr.Sign.2; φάσεις Procl.Hyp.5.66; σφάζων ἀκρόνυχος Theoc.Beren.3, cf. Nic. Th.761:—neut. as Adv., Arist.Pr.942a23. (Written ἀκρώνυχος in PHib.27 (iii B. C.).)
ἀκρ-όνῠχος (B), ον,
A = ἀκρώνυχος, AP6.103 (Phil.), Q.S.8.157.
German (Pape)
[Seite 84] (s. ἀκρώνυχος), leicht berührend, κανών Phil. 15 (VI, 103); zw. bei Qu. Sm. 8, 157. am Anfange der Nacht, Arist. Probl. 26, 18; Theocr. frg. Beren. 3 u. sp. D., wie λύχνοι ἀκρ. Nic. Th. 766; ἀνατολαί, Spätaufgang (ὅταν ἅμα δυομένῳ ἡλίῳ ἀνατέλλῃ), Theophr.
Greek (Liddell-Scott)
ἀκρόνῠχος: -ον, κατὰ τὴν ἀρχὴν τῆς νυκτός, πρὸς ἑσπέραν, Ἀριστ. Μετεωρ. 2. 8. 28, Θεόφρ. περὶ σημείων ὑδάτ. 1. 2, Θεόκρ. 31. 3, Νικ. Θ. 761: ― τὸ οὐδέτ. ὡς ἐπίρρ. Ἀριστ. Προβλ. 26. 18.
French (Bailly abrégé)
1ος, ον :
au commencement de la nuit.
Étymologie: ἄκρος, νύξ.
2ος, ον :
c. ἀκρώνυχος.
Spanish (DGE)
(ἀκρόνῠχος) -ον
• Grafía: graf. ἀκρών- PHib.27.56 (III a.C.), PMich.149.11.10
1 vespertino ἀνατολαί Thphr.Sign.2, φάσεις Procl.Hyp.5.66, δειπνητός Nic.Th.761, Πέλειαι (identif. con las Πλειάδες) Posidipp.Epigr.39, del planeta Júpiter Ζεύς Nonn.D.6.244, cf. Chal.Comm.71, Cat.Cod.Astr.8(2).84.5, astrol. en PMich.l.c.
•neutr. como adv. ἄνεμος γίνεται ... ἀκρόνυχον Arist.Pr.942a23, cf. Arist.Mete.367b26.
2 pred. trad. como adv. al anochecer de ritos σφάζων ἀκρόνυχος Theoc.Fr.3.3, Ἀρκτοῦρος ἀ. ἐπιτέλλει PHib.l.c., cf. 67
•subst. ἐν τοῖς ἀκρωνύχοις en las ceremonias o ritos vespertinos, Milet 1(7).205a.
v. 2 ἀκρώνυχος.
Greek Monolingual
ἀκρόνυχος, -ον (Α)
1. αυτός που βρίσκεται ή συμβαίνει στην αρχή της νύκτας, στο σούρουπο
2. (το ουδ. ως επίρρ.) ἀκρόνυχον
όταν πέφτει η νύχτα, στο δειλινό.
[ΕΤΥΜΟΛ. < ἀκρο- (Ι) + -νυχος < νὺξ (πρβλ. ἀκρόνυκτος, ἀκρονύκτιος).
ΠΑΡ. μσν. ἀκρονυχία.
