ἀγοστός

English (LSJ)

ὁ,
A flat of the hand, Hom. only in Il., in the phrase ὁ δ' ἐν κονίῃσι πεσὼν ἕλε γαῖαν ἀγοστῷ 11.425, al.; χειρὸς ἀ. A.R.3.120.
II arm, = ἀγκάλη, Theoc.17.129, AP7.464 (Antip.); pl., ib.5.254.15 (Paul. Sil.): metaph., [Ἀκαδημείας] ἐν ἀγοστῷ Simon. 150.
III dirt, filth, Sch.Il.6.506. (Perh. cognate with Skt. haástas 'hand'.)

Spanish (DGE)

-οῦ, ὁ
• Prosodia: [ᾰ-]
I 1palma de la mano ἕλε γαῖαν ἀγοστῷ Il.11.425, 13.508, 17.315, λαιῆς χειρὸς ἀ. A.R.3.120, πῖπτον ... ἐπ' ἀγοστῷ καὶ πλευροῖς A.R.3.1394, cf. Nonn.D.3.87.
2 brazo en las expr. ἀγοστῷ, ἐν ἀγοστῷ en brazos, con los brazos νυμφίον ... γυνὰ περιβάλλετ' ἀγοστῷ Theoc.17.129, βρέφος ... φορέουσαν ... ἀγοστῷ AP 7.464 (Antip.Sid.) cf. 5.255.15 (Paul.Sil.)
•fig. (Ἀκαδημείας) ... ἐν ἀγοστῷ Simon.101bD., cf. Ep.Adesp. en Eust.1590.57, ἔθνος ἀγοστῶν la muchedumbre de sus brazos de un monstruo, Nonn.D.1.185.
II porquería, suciedad Sch.Er.Il.6.506b.
• Etimología: La rel. c. ai. hásta- ‘mano’ presenta la dificultad de la aspiración, por otra parte no completamente insalvable.

German (Pape)

[Seite 22] ὁ, die flache Hand, Hom. nur ἕλε γαῖαν ἀγοστῷ, Iliad. 11, 425. 13, 508. 520. 14, 452. 17, 315; Apoll. Rh. 3, 120 χειρὸς ἀ., Theocrit. 17, 129 νυμφίον περιβάλλετ' ἀγοστῷ, allgemeiner, mit dem Arme, wie Ant. Sid. 104 (VII, 464) βρέφος φορέειν ἀγοστῷ und öfter in Anthol.

French (Bailly abrégé)

οῦ (ὁ) :
1 creux de la main;
2 bras recourbé, embrassement.
Étymologie: DELG étymologie inconnue.

Russian (Dvoretsky)

ἀγοστός: (ᾰ) ὁ
1 ладонь, кисть руки: ἑλεῖν γαῖαν ἀγοστῴ Hom. хватать руками землю (о смертельно раненом);
2 рука, руки (βρέφος φορέειν ἀγοστῴ Anth.): περιβάλλεσθαί τινα ἀγοστῴ Theocr. обнимать кого-л.

Greek (Liddell-Scott)

ἀγοστός: ὁ, ἡ παλάμη τῆς χειρός· παρ’ Ὁμ. μόνον ἐν Ἰλ. ἐν τῇ φράσει: ὁ δ’ ἐν κονίῃσι πεσὼν ἕλε γαῖαν ἀγοστῷ, Β. 425, κτλ.· ἀγ. χειρός, Ἀπολλ. Ρόδ. 3. 120. ΙΙ. ὁ βραχίων = ἀγκάλη, Θεόκρ. 17. 129, Ἀνθ. Π. 7. 464· μεταφ., Ἀκαδημείας ... ἐν ἀγοστῷ, αὐτόθι, 6, 144. (συγγ. τοῦ ἄγκος, ἀγκάλη κτλ.).

English (Autenrieth)

hand bent for seizing; ἐν κονίῃσι πεσὼν ἕλε γαῖαν ἀγοστῷ, ‘clutched the ground,’ said of the warrior's dying agony, Il. 11.425; cf. κόνιος δεδραγμένος (δράσσομαι).

Greek Monotonic

ἀγοστός: ὁ,
I. παλάμη χεριού, σε Ομήρ. Ιλ.
II. βραχίονας = ἀγκάλη, σε Θεόκρ., Ανθ.

Frisk Etymological English

Grammatical information: m.
Meaning: s. below
Origin: XX [etym. unknown]
Etymology: In Homer only in the formula ἕλε γαῖαν ἀγοστῳ̃, with the hand (bent as a claw) . For the suffix cf. semantically related παλαστή flat hand, breadth of four fingers, Skt. hásta- hand, NHG Faust, OCS grъstь handfull etc., s. Solmsen Wortforschung 1ff., Frisk Suff. -th- im Idg. 17. Solmsen proposed "collector" from *ἀγορ-στος, from ἀγείρω, cf. OCS grъstь; semantically not quite convincing.

Middle Liddell

I. the flat of the hand, Il.
II. the arm, = ἀγκάλη, Theocr., Anth.

Frisk Etymology German

ἀγοστός:
{agostós}
Etymology: Bei Homer (Λ 425 usw.) nur in der Formel ἕλε γαῖαν ἀγοστῳ̃, gewöhnlich als ‘(die zum Fassen gekrümmte) Hand' gedeutet. Hellenistische Nachahmer (A. R., Theok.) benutzen es daneben irrtümlich im Sinn von Ellenbogen, Arm. Im Suffix stimmt ἀγοστός zu den semantisch verwandten παλαστή flache Hand, Breite von vier Fingern, aind. hásta- Hand, nhd. Faust, aksl. grъstь Handvoll usw., s. Solmsen Wortforschung 1ff., Frisk Suff. -th- im Idg. 17. Nach Solmsen a. a. O. als "Sammler" aus *ἀγορστος zu ἀγείρω, vgl. zunächst aksl. grъstь. Fragliche Kombinationen zur Stammbildung bei Specht Ursprung 225. Abzulehnen Ehrlich Betonung 44f. (zu γέμω).
Page 1,14