ἐξώστης: Difference between revisions
Θεὸς πέφυκεν, ὅστις οὐδὲν δρᾷ κακόν → Deus est, qui nihil admisit umquam in se mali → Es ist ein göttlich Wesen, wer nichts Schlechtes tut
(4) |
m (LSJ1 replacement) |
||
| (12 intermediate revisions by the same user not shown) | |||
| Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=eksostis | |Transliteration C=eksostis | ||
|Beta Code=e)cw/sths | |Beta Code=e)cw/sths | ||
|Definition= | |Definition=ἐξώστου, ὁ,<br><span class="bld">A</span> [[one who drives out]], Ἄρης E.''Rh.''322.<br><span class="bld">2</span> <b class="b3">ἐ. ἄνεμοι</b> violent winds [[which drive ships ashore]] (cf. [[ἐξωθέω]] ''ΙΙ''), [[Herodotus|Hdt.]]2.113, Hp.''VM''9, Aeschin.''Ep.''1.3.<br><span class="bld">3</span> <b class="b3">ὁ ἐ.</b> (''[[sc.]]'' [[σφυγμός]]), term coined by Archig. ap. Gal.8.662.<br><span class="bld">4</span> = [[ἐξώστρα]] III, ''Cod.Just.''8.10.12.5b (pl.), ''Glossaria''. | ||
}} | }} | ||
{{pape | {{pape | ||
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-0891.png Seite 891]] ὁ, der Herausstoßende, ἄνεμοι, die von dem rechten Wege abtreiben, Her. 2, 113 u. Sp.; [[Ἄρης]] Eur. Rhes. 322. | |ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-0891.png Seite 891]] ὁ, der Herausstoßende, ἄνεμοι, die von dem rechten Wege abtreiben, Her. 2, 113 u. Sp.; [[Ἄρης]] Eur. Rhes. 322. | ||
}} | |||
{{bailly | |||
|btext=ου;<br /><i>adj. m.</i><br />qui repousse : [[ἐξώστης]] [[ἄνεμος]] HDT vent contraire et violent.<br />'''Étymologie:''' [[ἐξωθέω]]. | |||
}} | |||
{{elru | |||
|elrutext='''ἐξώστης:''' ου adj. извергающий, прогоняющий, т. е. бушующий, бурный ([[ἄνεμος]] Her.; [[Ἄρης]] Eur.). | |||
}} | }} | ||
{{ls | {{ls | ||
|lstext='''ἐξώστης''': -ου, ὁ, ἐπὶ ἀνέμων, [[σφοδρός]], [[ὁρμητικός]], ὁ ἐξωθῶν τοῦ εὐθέος δρόμου ἐν θαλάσσῃ καὶ παραφέρων τοὺς πλέοντας, ὡς ἐγένοντο ἐν τῷ Αἰγαίῳ ἐξῶσται ἄνεμοι ἐκβάλλουσι ἐς τὸ Αἰγύπτιον [[πέλαγος]] Ἡρόδ. 2. 113, Ἱππ. π. Ἀρχ. Ἰητρ. 11· [[ζάλη]] δὲ καὶ [[ἄνεμος]] [[ἐξώστης]] ἐμπεσὼν ἐπήνεγκεν ἡμᾶς [[ὑπὲρ]] Κρήτην Αἰσχίν. Ἐπιστ. 659 ἐν τέλει. 2) μεταφ., ὁ ἐκδιώκων, ὁ καταστρέφων, ἡνίκ’ [[ἐξώστης]] Ἄρης ἔθραυε [[λαίφη]] τῆσδε γῆς [[μέγας]] πνέων Εὐρ. Ρῆσ. 322. 3) [[ἐξώστης]], «μπαλκόνι», ὡς καὶ νῦν, Ἁρμενόπ. 2. 32., ἐλέγετο καὶ [[ἡλιακός]], [[αὐτόθι]] 52. | |lstext='''ἐξώστης''': -ου, ὁ, ἐπὶ ἀνέμων, [[σφοδρός]], [[ὁρμητικός]], ὁ ἐξωθῶν τοῦ εὐθέος δρόμου ἐν θαλάσσῃ καὶ παραφέρων τοὺς πλέοντας, ὡς ἐγένοντο ἐν τῷ Αἰγαίῳ ἐξῶσται ἄνεμοι ἐκβάλλουσι ἐς τὸ Αἰγύπτιον [[πέλαγος]] Ἡρόδ. 2. 113, Ἱππ. π. Ἀρχ. Ἰητρ. 11· [[ζάλη]] δὲ καὶ [[ἄνεμος]] [[ἐξώστης]] ἐμπεσὼν ἐπήνεγκεν ἡμᾶς [[ὑπὲρ]] Κρήτην Αἰσχίν. Ἐπιστ. 659 ἐν τέλει. 2) μεταφ., ὁ ἐκδιώκων, ὁ καταστρέφων, ἡνίκ’ [[ἐξώστης]] Ἄρης ἔθραυε [[λαίφη]] τῆσδε γῆς [[μέγας]] πνέων Εὐρ. Ρῆσ. 322. 3) [[ἐξώστης]], «μπαλκόνι», ὡς καὶ νῦν, Ἁρμενόπ. 2. 32., ἐλέγετο καὶ [[ἡλιακός]], [[αὐτόθι]] 52. | ||
}} | }} | ||
{{grml | {{grml | ||
| Line 24: | Line 27: | ||
{{lsm | {{lsm | ||
|lsmtext='''ἐξώστης:''' -ου, ὁ ([[ἐξωθέω]]), αυτός που σπρώχνει προς τα έξω, σε Ευρ.· <i>ἐξ. ἄνεμοι</i>, σφοδροί, ορμητικοί άνεμοι που σπρώχνουν τα πλοία στην [[ξηρά]], σε Ηρόδ. | |lsmtext='''ἐξώστης:''' -ου, ὁ ([[ἐξωθέω]]), αυτός που σπρώχνει προς τα έξω, σε Ευρ.· <i>ἐξ. ἄνεμοι</i>, σφοδροί, ορμητικοί άνεμοι που σπρώχνουν τα πλοία στην [[ξηρά]], σε Ηρόδ. | ||
}} | |||
{{mdlsj | |||
|mdlsjtxt=[[ἐξώστης]], ου, [[ἐξωθέω]]<br />one who drives out, Eur.:— ἐξ. ἄνεμοι [[violent]] winds [[which]] [[drive]] ships [[ashore]], Hdt. | |||
}} | }} | ||
Latest revision as of 12:04, 4 September 2023
English (LSJ)
ἐξώστου, ὁ,
A one who drives out, Ἄρης E.Rh.322.
2 ἐ. ἄνεμοι violent winds which drive ships ashore (cf. ἐξωθέω ΙΙ), Hdt.2.113, Hp.VM9, Aeschin.Ep.1.3.
3 ὁ ἐ. (sc. σφυγμός), term coined by Archig. ap. Gal.8.662.
4 = ἐξώστρα III, Cod.Just.8.10.12.5b (pl.), Glossaria.
German (Pape)
[Seite 891] ὁ, der Herausstoßende, ἄνεμοι, die von dem rechten Wege abtreiben, Her. 2, 113 u. Sp.; Ἄρης Eur. Rhes. 322.
French (Bailly abrégé)
ου;
adj. m.
qui repousse : ἐξώστης ἄνεμος HDT vent contraire et violent.
Étymologie: ἐξωθέω.
Russian (Dvoretsky)
ἐξώστης: ου adj. извергающий, прогоняющий, т. е. бушующий, бурный (ἄνεμος Her.; Ἄρης Eur.).
Greek (Liddell-Scott)
ἐξώστης: -ου, ὁ, ἐπὶ ἀνέμων, σφοδρός, ὁρμητικός, ὁ ἐξωθῶν τοῦ εὐθέος δρόμου ἐν θαλάσσῃ καὶ παραφέρων τοὺς πλέοντας, ὡς ἐγένοντο ἐν τῷ Αἰγαίῳ ἐξῶσται ἄνεμοι ἐκβάλλουσι ἐς τὸ Αἰγύπτιον πέλαγος Ἡρόδ. 2. 113, Ἱππ. π. Ἀρχ. Ἰητρ. 11· ζάλη δὲ καὶ ἄνεμος ἐξώστης ἐμπεσὼν ἐπήνεγκεν ἡμᾶς ὑπὲρ Κρήτην Αἰσχίν. Ἐπιστ. 659 ἐν τέλει. 2) μεταφ., ὁ ἐκδιώκων, ὁ καταστρέφων, ἡνίκ’ ἐξώστης Ἄρης ἔθραυε λαίφη τῆσδε γῆς μέγας πνέων Εὐρ. Ρῆσ. 322. 3) ἐξώστης, «μπαλκόνι», ὡς καὶ νῦν, Ἁρμενόπ. 2. 32., ἐλέγετο καὶ ἡλιακός, αὐτόθι 52.
Greek Monolingual
ο (AM ἐξώστης) εξωθώ
περιφραγμένη προεξοχή ορόφου η οποία συγκοινωνεί με το εσωτερικό οικοδόμημα με πόρτες
νεοελλ.
1. τμήμα του εσωτερικού αίθουσας θεάτρου σε ψηλότερο επίπεδο από την πλατεία
2. βαθμίδα στα πλευρά μόνιμων δεξαμενών με κλίση προς τα έξω
αρχ.
Ι. ως επίθ.
1. αυτός που διώχνει ή καταστρέφει («ἐξώστης Ἄρης ἔθραυε λαίφη τῆσδε γῆς», Ευρ.)
2. (για άνεμο) ορμητικός, αυτός που σπρώχνει τα πλοία στην ξηρά
ΙΙ. ως ουσ. είδος σφυγμού.
Greek Monotonic
ἐξώστης: -ου, ὁ (ἐξωθέω), αυτός που σπρώχνει προς τα έξω, σε Ευρ.· ἐξ. ἄνεμοι, σφοδροί, ορμητικοί άνεμοι που σπρώχνουν τα πλοία στην ξηρά, σε Ηρόδ.
Middle Liddell
ἐξώστης, ου, ἐξωθέω
one who drives out, Eur.:— ἐξ. ἄνεμοι violent winds which drive ships ashore, Hdt.
