ὀξυλάλος: Difference between revisions
From LSJ
Ὁ δὲ μὴ δυνάμενος κοινωνεῖν ἢ μηδὲν δεόμενος δι' αὐτάρκειαν οὐθὲν μέρος πόλεως, ὥστε ἢ θηρίον ἢ θεός → Whoever is incapable of associating, or has no need to because of self-sufficiency, is no part of a state; so he is either a beast or a god
(1ba) |
m (LSJ1 replacement) |
||
| (9 intermediate revisions by the same user not shown) | |||
| Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=oksylalos | |Transliteration C=oksylalos | ||
|Beta Code=o)cula/los | |Beta Code=o)cula/los | ||
|Definition=[ᾰ], ον, | |Definition=[ᾰ], ον, [[glib of tongue]], Ar. ''Ra.''815 (lyr.). | ||
}} | |||
{{bailly | |||
|btext=ος, ον :<br />[[qui bavarde vivement]].<br />'''Étymologie:''' [[ὀξύς]], [[λαλέω]]. | |||
}} | }} | ||
{{ls | {{ls | ||
|lstext='''ὀξῠλάλος''': [ᾰ], -ον, [[ὀξέως]], [[ταχέως]] λαλῶν, [[λάλος]], Ἀριστοφ. Βάτρ. 815. | |lstext='''ὀξῠλάλος''': [ᾰ], -ον, [[ὀξέως]], [[ταχέως]] λαλῶν, [[λάλος]], Ἀριστοφ. Βάτρ. 815. | ||
}} | }} | ||
{{grml | {{grml | ||
|mltxt=[[ὀξυλάλος]], -ον (Α)<br /><b>1.</b> αυτός που μιλά [[γρήγορα]], [[φλύαρος]]<br /><b>2.</b> [[ετοιμόλογος]].<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> <i>οξυ</i>- <span style="color: red;">+</span> [[λάλος]] «[[ομιλητικός]], [[φλύαρος]]» ( | |mltxt=[[ὀξυλάλος]], -ον (Α)<br /><b>1.</b> αυτός που μιλά [[γρήγορα]], [[φλύαρος]]<br /><b>2.</b> [[ετοιμόλογος]].<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> <i>οξυ</i>- <span style="color: red;">+</span> [[λάλος]] «[[ομιλητικός]], [[φλύαρος]]» ([[πρβλ]]. [[ηδυλάλος]])]. | ||
}} | }} | ||
{{lsm | {{lsm | ||
| Line 23: | Line 23: | ||
}} | }} | ||
{{mdlsj | {{mdlsj | ||
|mdlsjtxt=ὀξῠ- | |mdlsjtxt=ὀξῠ-λᾰ́λος, ον,<br />[[glib]] of [[tongue]], Ar. | ||
}} | }} | ||
Latest revision as of 12:19, 25 August 2023
English (LSJ)
[ᾰ], ον, glib of tongue, Ar. Ra.815 (lyr.).
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
qui bavarde vivement.
Étymologie: ὀξύς, λαλέω.
Greek (Liddell-Scott)
ὀξῠλάλος: [ᾰ], -ον, ὀξέως, ταχέως λαλῶν, λάλος, Ἀριστοφ. Βάτρ. 815.
Greek Monolingual
ὀξυλάλος, -ον (Α)
1. αυτός που μιλά γρήγορα, φλύαρος
2. ετοιμόλογος.
[ΕΤΥΜΟΛ. < οξυ- + λάλος «ομιλητικός, φλύαρος» (πρβλ. ηδυλάλος)].
Greek Monotonic
ὀξῠλάλος: [ᾰ], -ον, αυτός που μιλάει με ταχύτητα, πολυλογάς, σε Αριστοφ.
