τιμοῦχος: Difference between revisions
καὶ ἤδη γε ἄπειμι παρὰ τὸν ἑταῖρον Κλεινίαν, ὅτι πυνθάνομαι χρόνου ἤδη ἀκάθαρτον εἶναι αὐτῷ τὴν γυναῖκα καὶ ταύτην νοσεῖν, ὅτι μὴ ῥεῖ. ὥστε οὐκέτι οὐδ' ἀναβαίνει αὐτήν, ἀλλ' ἄβατος καὶ ἀνήροτός ἐστιν → and now I depart for my companion, Cleinias since I have learned that for some time now his wife is unclean and she is ill because she does not flow, therefore he no longer sleeps with her but she is unavailable and untilled
m (Text replacement - "<b class="b2">([\w]+ [\w]+)<\/b>" to "$1") |
m (Text replacement - "(?s)({{ls\n\|lstext.*}}\n)({{bailly.*}}\n)" to "$2$1") |
||
| (8 intermediate revisions by the same user not shown) | |||
| Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=timoychos | |Transliteration C=timoychos | ||
|Beta Code=ti/mouxos | |Beta Code=ti/mouxos | ||
|Definition=(properisp.), ον, (ἔχω) < | |Definition=(properisp.), ον, ([[ἔχω]])<br><span class="bld">A</span> [[having honour]], h.Ven.31, h.Cer.268 (in form [[τιμάοχος]]).<br><span class="bld">II</span> [[timouchos]], the name of a [[magistrate]] in certain Greek cities, as [[Massilia]], Str.4.1.5; [[Naucratis]], Herm.Hist.2; Teos, SIG578.60 (ii B.C.); [[Lebedos]], prob. in BCH52.165; [[Messene]], Ael.Fr.39; applied to a [[woman]], IG12(8).526 ([[Thasos]]): prob. title of officials of the [[Ἑλλήνιον]] at [[Memphis]], Wilcken Chr.30 i 16 (iii/ii B.C.):—Aeol. [[τιμῶχος]] Schwyzer631 A 2 ([[Methymna]] (found at [[Miletus]]), ii B.C.). | ||
}} | }} | ||
{{pape | {{pape | ||
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-02-1116.png Seite 1116]] Ehre, Ansehen habend, geehrt, – Bei den Mässtliern und an andern Orten die Stadtobrigkeit, Strab. IV, Ath. IV, 150 a. | |ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-02-1116.png Seite 1116]] Ehre, Ansehen habend, geehrt, – Bei den Mässtliern und an andern Orten die Stadtobrigkeit, Strab. IV, Ath. IV, 150 a. | ||
}} | }} | ||
{{bailly | {{bailly | ||
|btext=ου (ὁ) :<br />« timouque », magistrat supérieur dans certaines Cités (Marseille, Thasos).<br />'''Étymologie:''' [[τιμή]], [[ἔχω]]. | |btext=ου (ὁ) :<br />« timouque », magistrat supérieur dans certaines Cités (Marseille, Thasos).<br />'''Étymologie:''' [[τιμή]], [[ἔχω]]. | ||
}} | |||
{{ls | |||
|lstext='''τιμοῦχος''': -ον, ([[ἔχω]]) ὁ ἔχων τιμήν, Ὕμν. Ὁμ. εἰς Ἀφρ. 31, εἰς Δήμ. 269 (ἐν τῷ Δωρ. τύπῳ [[τιμάοχος]]). ΙΙ. ἐπώνυμον ἄρχοντος ἔν τισι τῶν Ἑλληνικῶν [[πόλεων]], Στράβ. 179, Ἀθήν. 149F, Συλλ. Ἐπιγρ. 3059 ἐν τέλ., 3060· ἐπὶ γυναικός, [[αὐτόθι]] 2162. | |||
}} | }} | ||
{{grml | {{grml | ||
|mltxt=και αιολ. τ. τιμῶχος και [[τιμάοχος]], ὁ, Α<br /><b>1.</b> αυτός στον οποίο αποδίδονται τιμές<br /><b>2.</b> [[τίτλος]] άρχοντα σε μερικές ελληνικές πόλεις («καὶ ὃς ἄν ἔξω τι τῶν τούτων ἱεροποιὸς παρασκευάσῃ ὑπὸ τῶν τιμούχων | |mltxt=και αιολ. τ. [[τιμῶχος]] και [[τιμάοχος]], ὁ, Α<br /><b>1.</b> αυτός στον οποίο αποδίδονται τιμές<br /><b>2.</b> [[τίτλος]] άρχοντα σε μερικές ελληνικές πόλεις («καὶ ὃς ἄν ἔξω τι τῶν τούτων ἱεροποιὸς παρασκευάσῃ ὑπὸ τῶν τιμούχων ζημιοῦται», <b>Αθήν.</b>).<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> [[τιμή]] <span style="color: red;">+</span> -<i>οῦχος</i> (<span style="color: red;"><</span> <i>ἔχω</i>), <b>πρβλ.</b> [[τυμβοῦχος]]]. | ||
}} | }} | ||
Latest revision as of 09:55, 2 October 2022
English (LSJ)
(properisp.), ον, (ἔχω)
A having honour, h.Ven.31, h.Cer.268 (in form τιμάοχος).
II timouchos, the name of a magistrate in certain Greek cities, as Massilia, Str.4.1.5; Naucratis, Herm.Hist.2; Teos, SIG578.60 (ii B.C.); Lebedos, prob. in BCH52.165; Messene, Ael.Fr.39; applied to a woman, IG12(8).526 (Thasos): prob. title of officials of the Ἑλλήνιον at Memphis, Wilcken Chr.30 i 16 (iii/ii B.C.):—Aeol. τιμῶχος Schwyzer631 A 2 (Methymna (found at Miletus), ii B.C.).
German (Pape)
[Seite 1116] Ehre, Ansehen habend, geehrt, – Bei den Mässtliern und an andern Orten die Stadtobrigkeit, Strab. IV, Ath. IV, 150 a.
French (Bailly abrégé)
ου (ὁ) :
« timouque », magistrat supérieur dans certaines Cités (Marseille, Thasos).
Étymologie: τιμή, ἔχω.
Greek (Liddell-Scott)
τιμοῦχος: -ον, (ἔχω) ὁ ἔχων τιμήν, Ὕμν. Ὁμ. εἰς Ἀφρ. 31, εἰς Δήμ. 269 (ἐν τῷ Δωρ. τύπῳ τιμάοχος). ΙΙ. ἐπώνυμον ἄρχοντος ἔν τισι τῶν Ἑλληνικῶν πόλεων, Στράβ. 179, Ἀθήν. 149F, Συλλ. Ἐπιγρ. 3059 ἐν τέλ., 3060· ἐπὶ γυναικός, αὐτόθι 2162.
Greek Monolingual
και αιολ. τ. τιμῶχος και τιμάοχος, ὁ, Α
1. αυτός στον οποίο αποδίδονται τιμές
2. τίτλος άρχοντα σε μερικές ελληνικές πόλεις («καὶ ὃς ἄν ἔξω τι τῶν τούτων ἱεροποιὸς παρασκευάσῃ ὑπὸ τῶν τιμούχων ζημιοῦται», Αθήν.).
[ΕΤΥΜΟΛ. < τιμή + -οῦχος (< ἔχω), πρβλ. τυμβοῦχος].
